Réttur


Réttur - 01.07.1917, Blaðsíða 76

Réttur - 01.07.1917, Blaðsíða 76
78 Réltur skams tíma, og helzt enn þar sem prestar eru á »gömlu laununum«. Stundum áttu bændur að láta prestinn fá sinn hestinn af hvoru um sig, töðu og útheyi, stundum lambsfóður og stundum »vöndul af heyi af hverjum kapli er þeir heyjuðu«, og var það alt annað en lítið. Þegar það var í rýrðarsveit eins og t. d. Pönglabakkasókn, var það til- finnanlegt fyrir ábúendur. Lambstollurinn varð síðar að prestseldunum, sem allir þekkja, en lengi var hann að verða almennur. Fiskitollur varð víða mikill og almennur við sjóinn, mestur varð hann í Selárdal, en þar varð hann tíundi hver fiskur, sem á land kom. Víða varð hann '/2 væ*h en annarstaðar fjórðungur yfir vertíðina. Lýsistollurinn varð almennur, og frá honum stafa Ijós- tollarnir. Áður en hann var að lögum gerður, var hann mjög misjafn í hinum ýmsu kirkjusóknum landsins. Enn ber þess að geta, að prestar og klausturhaldarar fengu oft þá bændur, sem áttu jarðir sínar, til þess að lofa að „gefa“ kirkjunni eða klaustrinu ákveðið á ári hverju. Þetta var í raun og veru nokkurskonar lands- skuld, • og þegar einhver var t. d. búinn að lofa því, að frá þessarr umræddu jörð skyldi klaustrinu árlega verða gefið t. d. 1 ær, þá var það orðin kvöð á jörðinni, sem svo fylgdi henni framvegis. Sem dæmi þessa má t. d. nefna, að árið 1330 fékk kirkjan á Breiðabólsstað í Fljótshlíð þessar gjafir, og voru það alt árlegar gjafir, eða nokkurskonar ítök, sem hún átti í jarðirnar. Frá Kirkjulæk ]h vætt matar og fullorðinn sauð. — Laugagerði, á loðna og lembda og aðra geldá og snögga. — Lambey, á gelda. — Uppsölum, gelding tvævetra og hálfa mörk silfurs. — Ey, sama. — Fjallastöðu, gelding gamlan og osthleif. -r- Skarði, sauð tvævetran og osthleif.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.