Réttur


Réttur - 01.07.1917, Blaðsíða 47

Réttur - 01.07.1917, Blaðsíða 47
Pjóðjarðasala og landleiga 40 gjaldið farið hækkandi að peningaverði, vegna verðhækk- unar á meðalalin, og verð jarðarinnar því hærra, en orð- ið hefði eftir sömu reglu fyrir 30 árum, en sú afgjalds- hækkun mun varla nema því, sem peningar hafa fallið í verði (þ. e.: mist kaupmagn) á sama tíma, þó ekki sé miðað við yfirstandandi dýrtíð. í raun réttri er því jörð- in seld álíka dýrt, eða jafnvel öllu ódýrara, en orðið hefði eftir sömu reglu fyrir 30 — 40 árum. En er svo sem nokkuð að athuga við það? Setjum nú svo, að á þessum tíma hafi verið lögð ak- braut og talsími um þetta bygðarlag, og að það hafi haft mjög víðtæk áhrif á alla búnaðarháttu þess, og leitt nienn til, að leita sér þar bólfestu fremur en áður. .Hugs- um okkur einnig, að stungið hafi verið upp á því, að leggja járnbraut þar um bygðina, í sambandi við höfuð- staðinn eða aðra beztu verzlunarstaði landsins, og því verið spáð um leið, að þá myndi allar jarðeignir þar hækka stórkostlega í verði, vegna aukinnar eftirspurnar, við væntanlegan innflutning. — Setjum ennfremur svo, að í landi þessarar jarðar sæi glöggur maður ótæmandi auðsuppsprettur ónotaðar, sem enginn hafði komið auga á fyrir 30 — 40 árum; — sæi land, sem byði sig fram til ræktunar með plóg og herfi eða til áveitu; — er þá nokkurt vit í að meta þessa jörð eftír gamla leigumálan- um? — Er yfir höfuð nokkurt vit í því fyrir þjóðfélag- ið, að selja hana Arvaðalaust í hendur einum manni, sem getur svo fyrirhafnarlaust stungið í sinn vasa allri þeirri verðhækkun, sem samgöngubætur og vaxandi eftirspurn liafa á jörð hans? Eða vill nokkur halda því fram í al- vöru, að það hafi verið þessum bónda að þakka, að þessar samgöngubætur komust á og jörð hans hækk- aði í verði við það? — Þjóðfélaginu var það að þakka, beinlínis og óbeinlínis, og það á að njóta ávaxtanna af verkum sínum. Og vill nokkur halda því fram, að það hafi verið bónd* 4
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.