Réttur - 01.01.1957, Blaðsíða 154

154
RÉTTUR
verkalýðssamtökin og bændasamtökin og með samþykki
þeirra.
28. ágúst 1956 voru sett bráðabirgðalög að tilhlutun
Hannibals Valdimarssonar félagsmálaráðherra þess efnis
að bann er lagt við öllum verðhækkunum bæði á vörum og
þjónustu til áramóta. Á sama tíma skal kaupgjaldsvísital-
an, sem þá var 178 stig, haldast óbreytt.
Kaupgjaldsvísitalan átti að hækka um 6 stig 1. sept. En
um miðjan september áttu landbúnaðarafurðir að hækka
í verði um 11.4% og hefði það numið 3 vísitölustigum. Auk
þess var gert ráð fyrir að aðrar verðhækkanir mundu nema
allt að 3 stigum. I desember hefði kaupgjaldsvísitalan átt
að hækka á ný vegna þessara verðhækkana. Þar sem
fyrirhuguð hækkun á landbúnaðarafurðum stafaði að
mestu af hækkun á kaupi bóndans, og sá hluti orkar ekki
á kaupgjaldsvísitöluna samkvæmt lögum, mundi vísitala
kaupgjalds aðeins hafa hækkað um tæpt stig af þeim
sökum.
Af verkalýðssamtakanna hálfu var samkomulag þetta
bundið því skilyrði að gerðar yrðu varanlegar ráðstafanir
til lausnar efnahagsvandamálanna fyrir áramót í samráði
við verkalýðshreyfinguna. Munu verkamenn sízt hafa talið
að samkomulag þetta væri þeim í óhag. Þó var sá galli á,
að ekki vannst tími til að ræða málið á fundum verka-
lýðsfélaganna.
1 desember hófust samningar að nýju milli ríkisstjórn-
arinnar og verkalýðssamtakanna um ráðstafanir til að
tryggja rekstur sjávarútvegsins. Af verkamanna hálfu
fóru með þessa samninga stjórn Alþýðusambandsins og
19 manna nefnd kosin af þingi sambandsins.
Tillaga ríkisstjórnarinnar var að fara hina gömlu leið, að
leggja á skatta til stuðnings sjávarútveginum og taldi hún
að til þess að tryggja hallalaus fjárlög þyrfti hún um 230
—240 milljónir kr. Mjög voru skiptar skoðanir um þetta
efni milli fulltrúa Alþýðubandalagsins og verkalýðssamtak-
anna annarsvegar og fulltrúa hinna flokkanna hinsvegar.