Réttur - 01.11.1965, Qupperneq 49

ÞÓRIR DANÍELSSON:
Samningar verkalýðsfélaganna
vorið 1965
Samningar verkanianna- og verkakvennafélaganna, sem lauk að
rnestu við undirritun samninga Dagsbrúnar, Framsóknar, Framtíð-
arinnar og Hlífar 9. júlí sl., verða án efa taldir í röð merkari samn-
inga verkalýðshreyfingarinnar og ber margt til, svo sem síðar
verður að vikið.
Samningar þessir sýna hvort tveggja í senn, mikinn styrkleika
og mikið þjóðfélagslegt vald verkalýðshreyfingar.innar og einstakra
verkalýðsfélaga, en um leið miklar veilur sérstaklega í skipulagn-
ingu og nauðsynlegu samstarfi félaganna á landsmælikvarða.
Of skammt er enn liðið frá lokum þessarar vinnudeilu til þess
að árangur hennar og allur gangur mála í samhandi við hana verði
metinn til fulls. Ekki er heldur líklegt, að menn verði í öllum atrið-
um sammála um skýringar og mat, hvorki á endanlegum niðurstöð-
um eða einstökum þáttum, en mjög er nauðsynlegt varðandi alla
framvindu mála, að umræður fari fram og að verkalýðshreyfingin
og forystumenn hennar geri sér þessa hluti sem ljósasta og dragi
af þeim atburðum, sem gerðust, réttar ályktanir.
Þegar verkalýðshreyfingin féllst á og undirritaði júnísamkomu-
lag.ið svokallaða vorið 1964, var því marglýst yfir af forsvars-
mönnum hennar, að því færi víðs fjarri, að hún teldi það kaup,
sem þá var samið um, viðunanlegt, hins vegar gæti hún fallist á,
með tilliti til þeirra ávinninga, sem júnísamkomulagið færði, og
þá alveg sérstaklega verðtryggingu launa, að fresta óhjákvæmileg-
um grunnkaupshækkunum um eitt ár. Það var því öllum aðilum
Ijóst, þegar eftir undirritun samninga vorið 1964, að þegar þeir