Réttur - 01.07.1930, Page 1

Dagurinn kemur!
Dagurinn kemur! Þið heyrið herbresti nú
aí' hugsunum þeirra, sem boða tíðindin góðu.
Og líttu upp vinur! Finn hinn svarrandi súg,
hann sviftir af augunum ryki og gamalli móðu.
Og láttu ekki skelfast, — um skuggadali vors lands
fer skúraveður, en þú hefur séð það áður.
Það braust um auður í orði hvers frjálsborins manns,
sem ok sitt hristi, þó hann væri snauður og háður.
Og rjettu bakið! Um ríki veraldar öll
hin ráfandi hjörð er orðin að sjáandi mönnum.
Og lít hinn mikla flokk, sem gnæfandi fjöll,
hann flykkist um stræti í breiðum, skínandi hrönnum.
Á daginn týndur, í verksmiðjum heldur hann vörð,
hann veltist og skríður, sem ormur í námanna göngum.
Á kvöldin frjáls, og hann finnur hann á þessa jörð
hvert fley, sem líður, hvert brauðax á kornsins stöng-
um.
Og sjá hann vex, þessi lifandi, máttugi múr
af niönnum, konum, snauðum en stoltum og frjálsum,
þeir byggja hann hvern dag í Boston, Finnlandi, Ruhr,
er blóðöx harðstjórans ríður að smælingjans hálsum.
Þeir bera sem aðalsmark böl sitt og aldalangt tjón;
þeir bíta á jaxlinn, sem verstir eru til reika.
Þeir veina af kvöl, en hvert kvein ber skjálfandi tón
í kórið mikla, er siguróðinn skal leika.
15