Réttur - 01.07.1930, Blaðsíða 71

Rjettur] RYLTINGARHREYFINGIN í KÍNA
287
risið í landinu. Því að byltingarhreyfingin kínverska
hefir ekki fæðst í gær. Hún á sjer glæsilega fortíð, sem
að vísu er meinum blandin, en gefur hinni nýju öldu
aukinn þrótt. Alt frá því er kínverska alþýðan hóf upp
uppreisnarmerkið 1923 undir forustu Sun Yat Sen,
hefir byltingarhreifingin geisað í Kína. Hún náði há-
marki sínu í uppreist öreiganna kínversku í Kanton
1927, er þeir stofnuðu ráðstjórn sína þar. Sú uppreist
var að vísu kæfð í blóði af stórveldunum og hinu sam-
einaða innanlandsafturhaldi, en hún hefir jafnan síð-
an lýst sem leiftur hinum kínverska lýð í baráttu hans.
Hún benti honum á brautina, er hann átti að fara. Hún
setti honum markið, er hann skyldi keppa að. Enn á
ný flæðir alda kínversku byltingarinnar hvítfext yfir
landið, og nú er óvíst, hvort afturhaldinu, innlendu sem
útlendu, tekst að hefta framrás hennar.
Ráöstjórmirhreyfingin i Kína.
Þegar uppreist verkalýðsins í Kanton var bæld nið-
ur 1927 hafði afturhaldið í Kína og hinn erlendi im-
perialismi sigri að hrósa. Nú tóku við einhverjar þær
ægilegustu ofsóknir á hendur verkalýð og byltingar-
sinnuðum bændum, sem sagan þekkir. Þessar ofsóknir
eru kannske ekki eins kunnar meðal manna út um
heim og ofsóknir kristinna manna á dögum Rómaveld-
is, því að borgarablöðin kunna að þegja slík tíðindi í
hel og samviska hinnar evrópísku »siðmenningar« er
ekki svefnstygg, þótt blóðstunur hins þjáða kínverska
lýðs hrópi til himins, en hið vinnandi mannkyn ætti
ekki að skella við þeim skollaeyrunum, því að kínverska
alþýðan hefir fórnað sjer fyrir málefni þess. Orð fá
ekki lýst þeim hryllilegu ofsóknum, er verkamenn og
bændur í Kína hafa orðið fyrir síðan kínverska bylt-
ingin var brotin á bak aftur. Afturhaldið ætlaði að
ganga á milli bols og höfuðs byltingarhreyfingarinnar
í bókstaflegri merkingu. Sjerstaklega átti þó að koma