Réttur - 01.07.1930, Blaðsíða 76

292 BYLTINGARHREYFINGIN í KÍNA [Rjettur
undantekningarlaust. Ráðin eru þessvegna hinar mátt-
ugustu pólitísku valdsstofnanir, sem verkalýður og
bændur geta átt. Reynsla sú, er menn hafa af ráð-
unum, hefir líka sýnt ljóslega, hvílíkur kynjakraftur
er í þeim fólginn, er þau hafa iagt að velli ramelfd em-
bættismanna- og aðalsríki, eins og hið gamla Rússland
keisarastjórnarinnar. *
Það er þessvegna engin tilviljun, er verkamenn og
bændur í Kína mynda með sjer ráðstjórn til þess að
festa vald sitt í sessi í hinum hernumdu hjeruðum sín-
um og til þess að færa út kvíarnar, er þeim vex fiskur
um hrygg. Þeir finna best sjálfir, hvaða vopn bíta best
á hina innlendu og erlendu harðstjóra og kúgara.
Hvernig beita hinir byltingarsinnuðu bændur og
verkamenn ráðstjórnarvaldi sínu? Þeir beita því í þágu
hinna arðrændu, í þágu allrar vinnandi alþýðu. Þeir
svifta stórjarðeigendur og aðalinn jörðunum og skifta
þeim upp á milli fátækra bænda. Þeir lækka alla skatta,
öll jarðarafgjöld, brenna skuldasamningum og gera að
engu leigumála og því um líkt. Þeir leggja fyrstu drög
að menningar- og uppfræðslustarfsemi. Þeir koma á
átta stunda vinnudegi og tryggingarlöggjöf. Á þann
hátt ganga þeir í berhögg við hagsmuni jarðeigend-
anna og auðvaldsins. Á þann hátt uppfylla þeir hávær-
ustu kröfur bændanna og auka elda stjettabaráttunnar
í landinu og skapa þannig skilyrðin fyrir áframhalds-
þróun hins byltingarsinnaða lýðræðis verkamanna og
bænda yfir í alræði öreiganna — yfir í verkalýðsbylt-
ingu.
Ráðstjórnarkreyfmgin í Kína og nýlenduuppreistir
Asiu.
Miljónaþjóðir Asíu, sem erlent auðvald hefir arð-
rænt og fjeflett óáreitt áratugum saman, eru nú loks-
ins farnar að rumska. Þær láta ekki lengur reita af
sjer blóðfjaðrirnar með jafn lostugri ánægju og áður.