Réttur - 01.07.1930, Blaðsíða 86
302
INDLANB
[Rjettur
standið ekki glæsilegt. Lestrarkunnátta var þó nokkuð
almenn í þá daga og skólakennarar í þorpum. Nú
kunna aðeins 14,4% karlmanna og 2% kvenna að lesa
og skrifa, samkvæmt upplýsingum Simon-nefndarinn-
ar. í þremur þorpum af hverjum fjórum er enginn
skólakennari.
Þessar staðreyndir sýna best »hag« þann, sem ind-
verska þjóðin hefir af yfirráðum Breta.
Þá er því haldið fram af blekkingarnefnd þessari, að
í Indlandi sje aragrúi fjandsamlegra kynstofna og trú-
arbragðaflokka, sem myndu eiga í sífeldum innbyrðis
styrjöldum, ef Bretar hjeldu þeim ekki í skefjum.
í einni af blábókunum*) má lesa sömu lexíuna, frá
löngu liðnum tímum, er Bretar börðust um yfirráðin í
Bandaríkjum Norður-Ameríku. Þar er skýrt frá því að
Bandaríkin sjeu ófær um að stjórna sjer sjálf, vegna
þess að þau byggi aragrúi fjandsamlegra þjóða og trú-
flokka. »i New York borg eru um það bil 100 mismun-
andi þjóðflokkar«, stendur þar. Hvað myndi nú sagt,
ef einhver Englendingur hjeldi því fram, að Bretar
yrðu að taka að sjer stjórnina í Bandaríkjunum, vegna
þess að Bandaríkjamenn væru ekki færir um að stjórna
sjer sjálfir sökum sundurlyndis trúflokka og þjóð-
f lokka ?
En það sem gerir þessa »röksemd« bæði hjákátlega
og viðurstyggilega, er að Bretar hafa lagt alla stund á
að æsa Múhameðstrúarmenn og Hindúa í Indlandi
hvora gegn öðrum, og þrásinnis breitt út hinar fárán-
legustu lygar til að stofna til blóðbaða. Hið gamal-
kunna fangaráð »deildu og drottnaðu« hafa þeir óspart
notáð. Múhameðstrúarmenn hafa verið látnir bæla nið-
ur uppreistir Hindúa, og Hindúar uppreistir Múha-
meðstrúarmanna. En stjettabaráttan hefir kent ind-
verskri alþýðu að sjá við brögðum fjandmannanna.
*) Svo eiu opinberar skýrslur og nefndarálit Breta kolluð.