Réttur - 01.05.1932, Qupperneq 25

ur hans enn á sama stað, ásamt fleiri verkfærum, sem
hann notaði við vinnu sína.
Verksmiðjurnar eru í raun og veru heilt iðnaðarhér-
að, þar vinna 31 þús. manns. Verksmiðjuráðið sam-
anstendur af 20 mönnum.
Fyrir stríð framleiddu verksmiðjurnar nær eingöngu
hergögn, en nú er aðal framleiðslan turbínur og trakt-
or$,r. Rekstursfé verksmiðjanna var árið 1930 195 milj.
rúblur, en var áætlað 174 milj. Nokkrar deildir eru ný-
byggðar og bera þær mjög af hinum gömlu, sérstaklega
hvað snertir birtu og loftræslu. Meðallaun eru 150—200
rúblur á mánuði. 80% af vinnunni er unnið í akkorði,
vinnudagurinn er 7 stundir. Eins og áður hefir verið
minnst á í þessu riti, er það algengt að verksmiðjur
hafa umsjón með heilum héruðum og bæjum út um
land. Þannig eru 230 sveitaþorp í Neðri-Volga-héruðum,
undir umsjón Putilov. Verksmiðjurnar hafa tekið að
sér að hjálpa þessum bæjum með að útfylla sína 5 ára
áætlun, sem er í því fólgin, að koma samyrkjufyrir-
komulaginu upp í 100% á árinu 1931. Verksmiðjurnar
gefa út 2 dagblöð hvort í 26000 eintökum. Við þau
vinna launaðir ritstjórar. Verksmiðjurnar hafa eigin
sendi- og móttökustöð.
Að kvöldi hins 19. nóv. var sendinefndinni boðið í
„keisaralega“ leikhúsið gamla. Þar var leikin ópera eftir
Wagner, sem byggð er á Völsungasögu. — Fyrir
okkur íslendingana var leikurinn mjög áhrifaríkur, sem
að líkindum lætur, því sjaldgæft er að sjá íslenzkt efni
á erlendum leiksviðum. 150 manna hljómsveit lék undir.
Starfsmenn leikhússins eru 1036 að tölu, húsið rúmar
14000 áhorfendur. Við sátum í „keisara“-stúkunni og
nutum leiksins mjög vel. Á milli þátta var okkur boðið
til tedrykkju í veitingasal leikhússins. Kom þar til okk-
ar nokkur hluti starfsmanna leikhússins og söng fyrir
okkur meðan setið var til borðs. Kvöldið var hið ánægju-
legasta.
21. nóv. lét nefndin af stað frá Leningrad, burtu frá
sovétríkjunum með skipi til Stettin og þaðan til Hafn-
ar, áleiðis til íslands. Þegar fyrsta íslenzka verka-
mannasendinefndin, — sem boðin hefir verið til Sovét-
ríkjanna og kostuð af verkalýð þeim, er nú skapar þar
sósialismann, — kvaddi hið volduga rauða föðurland
alþýðunnar um allan heim, samþykkti hún einróma eft-
89