Réttur - 01.08.1968, Blaðsíða 10

innrásinni 21. ágúst. Og það er í þágu allr-
ar þróunar sósíalisma í Vestur-Evrópu að
þeirri tilraun, sem hófst í janúar 1968, verði
hiklaust haldið áfram, — alveg eins og það
er í þágu þjóða Tékka og Slóvaka að svo
verði gert.
Þröngsýni og móðursýki samfara valdbeit-
ingu voldugra aðila, geta um tíma tafið fyr-
ir frelsisþróun þeirri, er þjóðskipulag sósíal-
ismans kallar á. En fyrr eða síðar, — og
máske fyrr en flesta grunar, — mun aftur
verða haldið af stað, unz brautin er brotin til
enda. Og það er ekki sízt undir sósíalistum
Vestur-Evrópu komið að knýja þá þróun
fram.
Lærdómarnir
Sósíalisminn er sterkur, af því hann er
málstaður fólksins, sem vinnur og berst fyrir
frclsi sínu, hvar sem er í heiminum.
Sósíalisminn er sterkur. Hann þoldi svik
sósíaldemókratísku foringjanna 1914, þótt
burgeisastéttin héldi sig þá hafa lagt hann að
velli. Sósíalisminn lifði og sigraði, af því
Lenín, Liebknecht og aðrir hófu merkið hátt
á loft, er leiðtogarnir í ráðherrastólum auð-
valdsins brugðust og tróðu það í svaðið.
Sósíalisminn er sterkur. Hann þolir afglöp
þau og illu verk, er unnin voru 21. ágúst
1968, af því sósíalistar heims munu hefja það
frelsismerki sósíalismans að hún, er þá var
dregið í svaðið af þröngsýnum valddýrkend-
um, sem að vísu játa og tigna vald sósíal-
ismans, en afneituðu þá hans hugsjónakrafti.
Sósíalistískur efnahagsgrundvöllur og völd
sósíalista tryggja ekki sjálfkrafa rétta pólitík
né sósíalistíska breytni gagnvart öðrum sósí-
alistískum flokkum og -ríkjum. Það þarf að
berjast fyrir því að tryggja slíka rétta sósíal-
istíska pólitík. Og til þess þarf í hinum nú-
verandi sósíalistisku ríkjum frjálsar umræður,
a.m.k. í hinum sósíalistísku flokkum, frjáls
skoðanaskipti samfara heilbrigðri gagnrýni.
Það er forsenda réttrar þróunar í þjóðlífinu
í heild.
Sovétríkin eru vissulega valdgrundvöllur
sósíalismans í heiminum. Kúba og fleiri ríki
fengju ei lengi að halda sínu, ef eigi væri
ótti ameríska auðvaldsins við atómvopn Sovét-
ríkjanna. Járnhæll amerísku auðhringanna
myndi allstaðar kremja alþýðuhreyfingar
heims undir fótum enn grimmilegar en hann
gerir nú í Grikklandi, Guatemala og Viet-
nam, ef ekki væri það vald til, sem Sovétríkin
eru hornsteinn í.
Þjóðir Sovétríkjanna eru sósíalismanum
trúar, — jafnvel sjálfsmorð hermanns úr
rauða hernum, er hann vissi sannleikann um
innrásina í Tékkóslóvakíu, sannar tryggð
þess fólks við sósíalismann. — En meirihlut-
inn í þeim æðstu stofnunum, er fara með
völd Sovétríkjanna og hafa trúnað sovétþjóð-
anna, hefur brotið frumstæðustu siðferðilegu
meginreglu sósíalistískrar breytni, skaðað
þannig sósíalismann, Sovétríkin og önnur
sósíalistísk lönd, fyrst og fremst Tékkóslóvak-
íu. Vegna allra þeirra afreka, er sú forusta
áður hefur unnið, á hún „helga heimtingu"
á hörðum dómi, er hún rýfur grið og ræðst á
fóstbróður, — og færir jafnframt iðnlærðum
níðingsveldum auðsins áróðursvopn í hendur
gegn alþýðu heims. Þessvegna þurfa þeir seku
að fá sína fordæmingu, svo hugsjón sósxal-
ismans megi hrein og skær halda sínu að-
dráttarafli fyrir alla alþýðu heims sem hug-
sjón frelsis og bræðralags mannanna í stétt-
lausu, ríkisvaldslausu sameignarþjóðfélagi
framtíðarinnar.
Septemberbyrjun 1968.
Einar Olgeirsson.
134