Réttur - 01.10.1977, Side 31

- og af því þeir eru blankir að vanda,
l«ta þeir einkabrasksflokka sína sjá um
ríkisbankarnir láni þeim þessar
bundrað miljónir, t. d. alls til 20 ára, því
það er verið að leggja í gott fyrirtæki.
Síðan láta þeir flokka sína og ríkisstjórn
Sllia sjá um að fella krónuna, þannig að
bún sé eftir 20 ár einn tíundi hluti þess,
er hún var, er þeir fengu lánið. (Saman-
ber 1959 var dollarinn rúmar l(i krónur,
'977 190 kr.) Lán þeirra hjá bankanum
]ækkar að raungildi, síðustu afborganir
niður í 10% af upphaflegu gildi - en
eignin er máske orðin 8000 miljón króna
virði - og þeir hafa fengið hana fyrir
'náske 30-40 miljónir króna miðað við
Verðgildi 1977.
hetta er hvorki þjófnaður né rán - að
iögum — bara „góður business“ þess
emkaframtaks, sem sýnir dugnað og for-
sjálni. Og skal þá ekki minnst á jjann
möguleika að Jætta hlutafélag - segjum
lrað hafi keypt ríkisprentsmiðjuna -
græddi aukreitis litlar 30-40 miljónir
bróna við að hækka sérstaklega prentun-
arkostnað ríkisins, sem er hinn stóri við-
skiptavinur með Alþingistíðindi o. s. frv.
~ °g lielði nú ekki í önnur hús að venda.
Það, sem felst í öllu hinu „fagra“
kjaftæði „einkaframtaksins“ í jæssum
efnum, um að „liytja úr ríkisrekstri í
emkarekstur" er að stela eignum alþjóð-
ar — á fínan og löglegan hátt.
>»A mjóum þvengjum læra hundarnir
að stela“.
Ef þessir aðilar kæmust upp með að
lla undir sig þeim fyrirtækjum, er þeir
11 Ll nefna, myndu Jreir Iiugsa hærra næst:
^eir segja að korna eigi í einkarekstur
þeim ríkisfyrirtækjum, sem keppa við
einkafyrirtæki.
Landsbanki íslands er eitt af slíkum
ríkisfyrirtækjum og vafalaust eitt Jjað
girnilegasta fyrir vort gráðuga, síblanka
„einkaframtak“.
„AS stela Landsbankanum“
Þessir herrar væru ekki svo vitlausir
að reyna að brjótast inn í bankann og
stela ])ar peningum. I>að gera bara slæm-
ir „business“-menn og jDora J)að Jtó vart.
Þeir menn, sem skipulegðu „yfir-
færslu" ríkisfyrirtækja í einkafyrirtæki
eins og Jjá dreymir um nú — eða ofur-
selja erlendum „einkafyrirtækjum“ auð-
lindir íslendinga fyrir lítið fé og til langs
tíma - Jieir myndu hafa rnjög „menning-
arlegan og lýðræðislegan hátt“ á yfir-
færslunni!
Landsbankinn á í eignum raunveru-
lega meir en 5000 miljónir króna og
græðir nokkur hundruð miljóna króna
á ári hverju.
Meginið af þeim aðilum, sem kalla sig
einkaframtaksmenn og burðarása við-
skipta- og atvinnulífsins eru - með sára-
fáum undantekningum - forríkir styrk-
þegar, Iramfærðir af ríkinu með lánum,
skattfrelsi, verðbólgu og gengislækkun-
um - auk svo arðránsins á almenningi.
Fái þessir rnenn með áróðri og blekk-
ingum blaða sinna talið almenningi á-
fram trú um að Jrjóðfélagið byggist á
braski Jreirra - en ekki starfi, hins vinn-
andi fólks — og haldi þjóðin [>ví áfram að
gefa braskflokkum Ihalds og Framsókn-
ar meirihluta á Aljringi - og gefa brösk-
urunum Jrannig til kynna að þeim séit
allar götur greiðar til aukins arðráns og
eignasöfnunar, Jiá gæti og kornið að Jtví
að Jtessir herrar létu lejDpflokkana sína
gefa sér Landsbankann, t. d. breyta hon-
um í hlutafélag með 200 miljóna króna
239