Réttur - 01.04.1987, Blaðsíða 51

en hann var myrtur árið 1961. Margt er
enn á huldu í sambandi við þá atburði og
ýmislegt bendir til að CIA hafi átt þar
hlut að máli. Sömu örlög biðu bróður
hans Róberts Kennedy þegar hann bauð
sig fram til forseta árið 1968.
Litlu munaði að Ronald Reagan bættist
í hópinn þegar skotið var á hann á götu
fyrir sex árum. Sagt er að tilræðismaður-
inn hafi verið geðsjúkur og má segja að
þar hafi komið vel á vondan en efnahags-
stefna Reagans hefur einmitt hrakið
fjölda fólks út af geðveikrahælum og eigr-
ar það nú um meðal annarra atvinnuleys-
ingja og heimilislausra án nokkurrar um-
önnunar.
Fleiri en forsetar
bó að forsetamorðin séu óhugnanlega
mörg eru þau þó ekki dæmigerð fyrir póli-
tísk morð í Bandaríkjunum. Hið dæmi-
gerða eru morð á forustumönnum verka-
lýðs- og mannréttindahreyfinga.
Á tímum þrælahaldsins, fyrir rétt rúmri
öld, taldist dráp á blökkumanni ekki til
morðs. Þetta viðhorf ríkir enn í samtök-
um eins og Ku Klux Klan og John Birch
Society.
í verkalýðshreyfingunni um allan heim
eru Chicagó-morðin árið 1886 enn í
fersku minni. Þar skaut lögreglan til bana
sex verkamenn í sambandi við verkfalls-
fund þann þriðja maí. í réttarhöldunum
sem fylgdu í kjölfarið voru sjö verka-
menn í viðbót dæmdir til dauða og voru
þeir teknir af lífi þann ellefta nóvember
ári síðar. Þessir atburðir voru upphaf
fyrsta maí hátíðahaldanna. Ekki er skrít-
ið að ekki hafi tekist að gera fyrsta maí að
opinberum hátíðisdegi verkamanna í
Bandaríkjunum.
Róbert Kennedy myrtur árið 1968.
Frá Joe Hill til Malcolm X
Enn þann dag í dag eru manndráp „eðli-
legur“ þáttur baráttunnar gegn verkalýðs-
og mannréttindahreyfingum. Verkföllum
bandarískra verkamanna hefur alltaf ver-
ið svarað með byssukúlum og hvort sem
það er lögreglan eða keyptir mafíubófar
sem á byssunum halda þá kemur skipunin
frá atvinnurekendum. Sama er að segja
um mannréttindabaráttuna. Jafnt lögregl-
an sem óopinberar hryðjuverkasveitir
99