Réttur - 01.04.1987, Blaðsíða 12

sendur okkur og menn voru að skjótast til
að borða einhverstaðar undir báti eða
húsvegg.
Svo stofnuðuð þið Dagsbrún, hvernig
verkaði það? — Það verkaði eins og
íkveikja. Atvinnurekendur sögðu allt
ómögulegt, og að verið væri að setja allt á
hausinn. Ég held að þeir hafi haft nóg að
gera mennirnir sem voru að berjast fyrir
Dagsbrún, ekki held ég að þeir hafi alltaf
mátt sofa. Eftir stofnun Dagbrúnar bötn-
uðu kjörin. Það er ólíkt þá og nú.
Það hefur margt breyst á þessum 68
árum frá því ég fæddist. Hér voru veg-
leysur og grútartýrur, ekkert vatn nema'
sækja það í brunna. Það besta sem við
höfum fengið af framförum er vatnið og
rafmagnið.
Að taka allt samtalið við Guðmund
hefði verið of langt mál og því er stiklað á
stóru og má vera að síðar gefist rúm til að
bæta því við, sem gengið var fram hjá.
Eðvarð og Hannes og Jón Bjarnason
tóku ágætar viðræður við Kjartan Ólafs-
son múrara, fyrsta ritara Dagsbrúnar og
Sigurð Guðmundsson á Njarðargötunni
og er mikinn fróðleik að finna í þeim við-
tölum ekki síður en þeim sem hér er kom-
in á blað. Allir voru þessir menn stofn-
endur Dagsbrúnar og miklir hugsjóna- og
hugmenn. Væntanlega verður þessum
viðtölum þeirra Eðvarðs og félaga gerð
betri skil í framhaldi af þessari ritgerð.
60