Morgunblaðið - 11.03.2006, Qupperneq 55

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. MARS 2006 55
MINNINGAR
✝ GuðmundurGuðmundsson
fæddist í Bolungar-
vík 21. október
1913. Hann lést á
heimili sínu á Ísa-
firði 4. mars síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Guðríður
Hannibalsdóttir, f. á
Neðri Bakka í
Langadal í Nauteyr-
arhreppi 20.6. 1874,
d. 20.6. 1921, og
Guðmundur Steins-
son, f. á Ósi í Bol-
ungarvík 16.10. 1874, d. 7.11.
1923. Systkini Guðmundar voru
Sigurvin, f. 27.6. 1902, d. 13.6.
1919, Sigríður Jóna, f. 20.8. 1903,
d. 26.12. 1983, Steinn, f. 16.12.
1904, d. 1.9. 1991, Hannibal, f.
24.4. 1907, d. 9.12. 1984, Elín
Kristjana, f. 14.10. 1908, d. 27.2.
1984, Guðlaug Guðrún, f. 6.7.
1911, d. 27.11. 1911, Arnór Gunn-
ar, f. 22.11. 1915, d. sama ár. Hálf-
systir samfeðra Halldóra, f. 6.7.
1954, d. 27.6. 2004. Þau eignuðust
þrjá syni, auk þess sem Rafn átti
dóttur fyrir.
Guðmundur var búinn að missa
báða foreldra sína þegar hann var
níu ára og eftir það var hann með
elstu systur sinni í kaupavinnu
víða um Ísafjarðardjúp. Á Lauga-
bóli í Laugardal var hann fram yf-
ir fermingu eða allt þar til að
Hannibal bróðir hans hóf búskap í
Þernuvík og tók Guðmund til sín.
Hann stundaði sjómennsku þar til
hann hóf eigin búskap á Birnu-
stöðum með konu sinni og síðan á
Bjarnastöðum í Ísafirði. 1949
flutti fjölskyldan til Ísafjarðar þar
sem þau bjuggu alla tíð síðan.
Guðmundur vann hin ýmsu störf,
hann átti og rak vörubifreið um
nokkurra ára skeið. Árið 1959 hóf
hann störf hjá Pósti og síma og
vann þar þangað til hann varð sjö-
tugur. Eftir það starfaði hann sem
stefnuvottur þangað til hann varð
88 ára. Guðmundur var í mörg ár
gjaldkeri hjá Sjálfsbjörgu á Ísa-
firði.
Barnabörn Guðmundar eru tólf,
barnabarnabörnin eru ellefu og
barnabarnabarnabörnin eru tvö.
Útför Guðmundar verður gerð
frá Ísafjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
1923. Guðmundur
kvæntist eftirlifandi
eiginkonu sinni Re-
bekku Jónsdóttur frá
Birnustöðum í Ögur-
hreppi hinn 9.5.
1940, f. 21.9. 1920.
Börn þeirra eru: 1)
Guðbjört Ásdís, f.
30.10. 1940, maki
hennar var Valdimar
Össurarson, f. 23.2.
1940, d. 25.2. 1980,
þau eignuðust fjóra
syni, sambýlismaður
hennar er Jón Bald-
vin Jóhannesson. 2) Halldór Her-
mann, f. 10.5. 1942, eiginkona
hans er Þórdís Guðmundsdóttir,
hún á þrjá syni frá fyrri sambúð.
Halldór á eina dóttur frá fyrri
sambúð. 3)Guðríður Guðmunda, f.
21.9. 1953, maki var Guðmundur
Jörundsson og eiga þau tvö börn.
Þau skildu. Sambýlismaður henn-
ar er Róbert Mellk. 4) Friðgerður,
5.12. 1959. Eiginmaður hennar
var Rafn Ragnar Jónsson, f. 8.12.
Elsku afi, nú ertu kominn yfir
móðuna miklu, aðeins 92 ára að
aldri. Það var sárt að heyra að
heilsu þinni færi hrakandi og ekk-
ert hægt að gera nema láta þig í
hendurnar á skapara vorum. Ég á
eftir að sakna þín mikið, afi, af því
að þú hefur ekki verið mér bara afi
heldur einnig reynst mér góður
vinur í raun. Með þessum fátæk-
legu orðum mínum vil ég þakka
þér fyrir það sem þú hefur gert
fyrir mig um ævina. Ég minnist
þess þegar ég kom heim til ykkar
hjóna með fisk í soðið og ég fékk
góðar móttökur og mikið spjallað
um heima og geima yfir kaffibolla
og meðlæti. Og þú fyrirgafst mér
fyrir stuttu þau glappaskot sem ég
gerði í þinn garð á uppvaxtarárum
mínum. Þegar ég heyrði í þér síð-
ast, viku fyrir andlátið, varstu
mjög slappur og ekki vitað hversu
langt þú ættir eftir ólifað. Ég veit,
afi, að þú ert kominn á góðan stað í
dag. Dauðinn er skringilegur hluti
af lífinu. Við millilendum hér á leið
okkar annað. Notum dauðann.
Hann er tækifæri fyrir okkur til að
læra að meta hvert annað betur.
Elskum hvert annað. Gleymum öll-
um barnalegum ágreiningi. Notum
tækifærið til að vera saman á með-
an við getum. Guð er til og hann
elskar okkur. Kærleikurinn deyr
aldrei. Kærleikurinn sigraði dauð-
ann. Dauðinn er ekki til.
Elsku amma, mamma, Dúddi,
Gurrý, Dedda og frændfólk, Guð
veri með ykkur í ykkar sorg. Guð
blessi þig, afi, um alla eilífð. Sæl
veri minning þín.
Össur P. Valdimarsson.
Þeim fækkar óðum þessum öð-
lingum sem voru í heiminn bornir á
fyrri hluta 20. aldarinnar. Einn
þeirra, Guðmundur Guðmundsson
eða Gummi póstur eins og margir
þekkja hann, kvaddi samferða-
mennina nú í byrjun mars eftir
langa og farsæla ævi.
Ungur missti hann foreldra sína
og varð það sem kallað var mun-
aðarlaus. Þá var ekkert velferð-
arkerfi, engin barnaverndarnefnd.
Börn máttu þræla eins lengi og
þau stóðu og það mátti láta þau
vinna erfiðari verk en þau gátu.
Slíkt heyrir nú sögunni til.
En þessi hrausti drengur braust
áfram, óx við mótlætið og varð
glæsilegur ungur maður. Á örlaga-
stundu hitti hann gjafvaxta og
kærleiksríka unga stúlku, eina
heimasætuna frá Birnustöðum,
hana Bekku. Saman hafa þau
gengið lífsveginn og eiga fjögur
mannvænleg myndarbörn. Fjöl-
skyldan hefur verið samhent og
börnin launað gott uppeldi með að-
stoð við foreldra sína þegar þess
hefur þurft með.
Gummi var harðduglegt ljúf-
menni, samviskusamur og heiðar-
legur. Hann var það sem stundum
er kallað að vera þúsundþjalasmið-
ur og einstakt snyrtimenni. Um
það bar sumarbústaður þeirra
hjóna og heimili glöggt vitni. Hann
var skarpgreindur, víðlesinn og
geislaði jafnan af góðmennsku.
Undir gráum hárum voru augu full
af glettni og galsa jafnvel þótt
heilsan væri ekki upp á það besta á
stundum. Það var alltaf stutt í
kímnina hjá honum og alltaf var
reynt að sjá þetta broslega sem
hægt er víst að sjá í öllu.
Hér á ekki að rita neitt æviágrip
heldur aðeins þakka fyrir alla vin-
semd og móttökur á liðnum árum.
Ég gæti rifjað margt upp frá því
að við Haukur vorum að brjótast
vestur af miklum vanefnum. Ég
man þegar við tókum okkur far
með djúpbátnum, Fagranesinu, og
fengum að gista í hlýjum rúmum
hjá Gumma og Bekku með elstu
börnin okkar. Og svo var okkur
auðvitað skutlað niður á bryggju,
og veifað glaðlega í kveðjuskyni.
Södd og sæl lögðum við á Djúpið
eftir morgunverðarhlaðborð að
hætti hússins hjá þessum greið-
viknu hjónum. Ég man líka eftir
berjaveislunum í Skóginum. Hví-
líkur dugnaður og nostur við að
afla þeirra.
Já, það streyma hlýjar minning-
ar frá þessum vini og frænda.
Hvíld er þreyttum kær og þegar
ég hitti hann í haust inni í Ögri
fannst mér eins og við værum að
kveðjast í hinsta sinn.
Elsku Bekka, Dísa, Dúddi,
Gurrý, Dedda og fjölskyldur ykk-
ar. Guð gefi ykkur og öðrum syrgj-
endum innri frið og styrk, minnug
þess að á bandi minninganna merla
gimsteinar liðinna ára.
Með þessum hendingum kveðj-
um við Haukur og börnin okkar
kæran frænda og samferðamann
og þökkum af heilum hug sam-
fylgdina með ósk um að sál hans
finni frið.
Ég dey og ég veit nær dauðann að ber.
Ég dey, þegar komin er stundin.
Ég dey, þegar ábati dauðinn er mér.
Ég dey, þegar stundin mér hentust er
og eilífs lífs uppspretta er fundin.
(Stefán Thorarensen.)
Blessuð sé minning Guðmundar
Guðmundssonar.
Sigurbjörg Björgvinsdóttir.
Elsku langafi. Núna ertu farinn
frá okkur. Það er erfitt að sætta
sig við það, þó að við vissum hvert
stefndi. Okkur langar til að skrifa
nokkrar línur um góðan afa.
Við munum stundirnar sem við
áttum með þér og Rebekku ömmu
uppi í sumarbústað og hvað ynd-
islegt var að koma til ykkar í
Tangagötuna, alltaf tekið vel á
móti manni, með mikilli hlýju.
Við vitum að þér líður vel núna,
búinn að hitta alla og við vitum að
það hefur verið tekið vel á móti
þér.
Veru sæll, elsku langafi, við eig-
um eftir að sakna þín.
Bentína, Andrea Lind
og Rebekka Tinna.
GUÐMUNDUR
GUÐMUNDSSON
Innilegar þakkir fyrir auðsýndan samhug og
stuðning vegna andláts og útfarar okkar ástkæra
ÓMARS STEINDÓRSSONAR,
Ægissíðu 15,
Grenivík.
Vinátta ykkar og hlýja er okkur styrkur.
Marsibil Elín Kristjánsdóttir,
Regína Sigrún Ómarsdóttir, Jósep Grímsson,
Valgerður Ósk Ómarsdóttir, Óli Grétar Skarphéðinsson,
Ellen Ósk Ingvarsdóttir,
Þorgeir Ingvarsson,
Ómar Már Ólason,
Sigrún Ragnarsdóttir,
Kristján Stefánsson
Heiðrún Steindórsdóttir, Björgvin Steindórsson,
Þórir Steindórsson
og fjölskyldur.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÁSTRÍÐAR SIGURÐARDÓTTUR,
áður til heimilis að
Álftarima 11,
Selfossi.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á hjúkrunar-
heimilinu Ljósheimum
Margrét Lúðvígsdóttir, Þorfinnur Valdimarsson,
Sigurður Gísli Lúðvígsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og vináttu við andlát og útför elskulegs
sonar okkar og bróður,
RÚNARS VINCENTS JENSSONAR,
Laufbrekku 9,
Kópavogi.
Ásdís Óskarsdóttir, Jens Alexandersson,
Jón B. Hermannsson, Riitta Liisa Alexandersson,
Einar Hjalti Jensson, Hannah Hamer,
Egill Fjalar Jensson.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, afa
og langafa,
ÞRÁINS JÓNSSONAR,
Ekrusíðu 9,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til Friðriks Yngvarssonar læknis,
starfsfólks Heimahlynningar á Akureyri og Oddfellowreglunnar á Akureyri.
Halla Gunnlaugsdóttir,
Ásta Þórunn Þráinsdóttir,
Gunnlaugur Þráinsson, Erla Margrét Haraldsdóttir,
Halla Sjöfn Ágústsdóttir, Friðrik Már Steinþórsson,
Anna Rut Ágústsdóttir, Gunnar Pétur Hauksson,
Ágúst Orri Ágústsson,
Gauti Gunnlaugsson,
Sandra Ýr Gunnlaugsdóttir,
Birkir Már Friðriksson.
Innilegar þakkir til allra þeirra er sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegrar
móður okkar,
KRISTBJARGAR PÉTURSDÓTTUR
fv. kennara,
Holtagerði 84,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheimilis-
ins Sunnuhlíðar fyrir mjög góða umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Þórir Hjálmarsson,
Magni Hjálmarsson.
Elsku amma.
Amma, þú varst besta
amma, sem hægt er
að eiga. Við áttum svo
margar góðar stundir saman sem
ég gleymi aldrei. Til dæmis í afmæl-
inu hennar mömmu varstu alveg
rosalega skemmtileg og dansaðir
við mig og ætlaðir aldrei að hætta.
Alltaf þegar mér leið eitthvað illa þá
gast þú hjálpað mér mikið. Mér leið
strax betur þegar þú varst búin að
tala við mig þegar ég átti eitthvað
erfitt.
Þú varst alltaf brosandi og ánægð
og maður brosti allan daginn eftir
RAGNA LÍSA
EYVINDSDÓTTIR
✝ Ragna Lísa Ey-vindsdóttir
(Góa) fæddist á
Siglufirði 6. mars
1934. Hún lést á
sjúkrahúsi á Spáni
hinn 25. febrúar síð-
astliðinn og var út-
för hennar gerð frá
Fossvogskirkju hinn
9. mars.
að hafa verið með þér.
Mér þótti líka vænt
um hvað þú varst góð
við alla vini mína og
hugsaðir alltaf um
hvað ég var að gera
þegar þú varst að
passa mig.
Mér fannst mjög
gaman þegar þú
komst að passa okkur
á Ásvallagötunni og
þegar við fengum að
koma til þín í Hvera-
gerði og slappa af og
ræða um marga hluti
við þig.
Mér fannst það svo fallegt af þér
að vera alltaf búin að útbúa litla
veislu þegar við komum í heimsókn.
Allir snúðarnir og kökurnar og líka
upphitaða pítsan.
Mér þótti óendanlega mikið vænt
um þig, elsku amma, og ég á eftir að
sakna þín mikið.
Guð geymi þig, elsku amma mín.
Þinn
Benedikt.