Morgunblaðið - 22.04.2006, Síða 49

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 22. APRÍL 2006 49
MINNINGAR
aðir af lífi og hamingju, hafðir svo
góða nærveru. Ég man stuttu eftir
að ég kynntist þér, að ég kynnti þig
fyrir konunni minni með þessum
orðum: „Þetta er Rut, þessi ynd-
islega kona sem ég sagði þér frá.“
Þú brostir og varst eiginlega svolít-
ið hissa og ánægð að ég skyldi
kynna þig þannig, því við vorum
ekki búin að þekkjast lengi þá, en
ég var nú samt búinn að gera mér
grein fyrir því að þarna fór mjög
svo sérstök kona sem geislaði af lífi
og jákvæðum straumum. Stundirn-
ar sem við náðum að eiga saman
eru eftirminnilegar og gleymast
seint. Við hittumst nú oftast til að
spila saman á gítar og kenndir þú
mér heilmikið í sambandi við tón-
listina sem ég mun alltaf búa að. Við
ræddum líka mikið um lífið og til-
veruna, þar hafðir þú mjög
ákveðnar og heilbrigðar skoðanir
sem fengu mig til að staldra við og
hugsa. Þú hafðir mikla réttlætis-
kennd, vildir öllum vel og gafst lítið
fyrir efnisleg gæði. Þú hélst alltaf
þinni hugarró, líka eftir að þú veikt-
ist, varst ánægð með lífið og sátt þó
að þú vissir að þú ættir stutt eftir
ólifað. Þú náðir að sá mörgum góð-
um fræjum hér sem við njótum
góðs af um ókomna tíð.
Svo viðkvæmt er lífið sem vordagsins
blóm,
er verður að hlíta þeim lögum
að beygja sig undir þann allsherjar dóm,
sem ævina telur í dögum.
Við áttum hér saman svo indæla stund,
sem aldrei mér hverfur úr minni.
Og nú ertu genginn á guðanna fund,
það geislar af minningu þinni.
(Friðrik Stgr.)
Ég og Sigga Rósa þökkum fyrir
að hafa fengið að kynnast þér. Við
sendum öllum ættingjum þínum
einlægar samúðarkveðjur. Hvíl í
friði, kæra Rut.
Þinn vinur
Richard.
Elsku Rut, takk fyrir samfylgd-
ina, blessuð sé minning þín. Mig
langar að þakka þér með sömu orð-
um og ég söng fyrir þig síðast þegar
við hittumst:
Fagra blóma tú sum prýðir
fjallatindar berg og skørð,
bø og ong og grønar líðir,
hvat er fagrari á jørð ?
Eina blómu tó eg kenni,
fagrast hon av øllum er,
sjálvt ei rósan líkist henni,
tað er hon eg valdi mær.
Blómur spretta móti vári,
følna, tá ið heystið er,
mín, hon blóma man alt árið,
um so kalt og kavið er. –
Einaferð hon bert kann blóma,
følnar hon, eg følni við.
Fylgja skal eg blómu míni,
til tann síðsta hvíldarfrið.
(Poul F. Joensen.)
Þinn vinur
Davíð Samúelsson.
Einstök kona hefur haldið áfram
för sinni og við sem eftir erum get-
um aðeins þakkað fyrir þær stundir
sem við fengum með henni.
Það var í ágúst 2004 sem Rut
kom til okkar í Borgarhrauni 30.
Hún var ráðin sem heimilishjálp, að
aðstoða mömmu við dagleg störf og
vera henni félagsskapur. Eftir
stutta stund var ekki hægt að
kynna Rut sem heimilishjálpina,
hún var svo miklu meira en það.
Það eru engin orð til að lýsa Rut,
eða hvað hún var fyrir okkur. Hún
varð fljótt partur af fjölskyldunni
og til hennar leituðum við með
vandamál sem við ekki gátum leyst
sjálf. Það stóð sjaldan á lausninni og
ef það var ekki hægt að leysa þetta
mál, þá leið manni allavega aðeins
betur en áður eftir gott samtal.
Í ágúst var mamma þegar búin að
missa málið, en saman ræddu þær
samt um heima og geima við tölv-
una eða að Rut sat við rúmið hjá
mömmu og las fyrir hana. Hún varð
góð vinkona hennar mömmu, sú
kona sem mamma treysti best fyrir
sjálfri sér. Hún hugsaði af alúð og
umhyggju um mömmu, las fyrir
hana, hló með henni, grét með
henni og barðist með henni, og okk-
ur við MND-sjúkdóminn.
Við hér í Borgarhrauninu, sem
fengum að kynnast Rut svo vel, er-
um glöð yfir því að hafa fengið að
njóta hjartahlýju hennar, þó ekki
væri nema í stutta stund. Hún var
alltaf til staðar fyrir allar okkar
áhyggjur og okkar vandamál.
Við fjölskyldan eigum Rut allt að
þakka, fyrir að vera svona frábær,
einstök kona. Hún mun alltaf eiga
stað í okkar hjarta.
Kona sem skilur allt
er ei á hverju strái.
Kona sem á svar við öllu
vex ei á hverju tré.
Konu sem gefur sér alltaf tíma
er sjaldgæft að finna.
Konu sem er svo hlý og góð
eiga ekki allir að.
Hún Rut okkar var allt þetta.
Hún Rut sem brosti svo blítt.
Hún Rut sem við minnumst ætíð,
því góðar konur gleymast ei.
Kæra fjölskylda, við hugsum til
ykkar.
Halldór, Berglind, Hrafn-
hildur, Elísabet, Örvar,
Ólíver Dór og Emma Dís.
Þegar ég horfi á þig
kæra vinkona mín
sé ég hetju hversdags-
lífsins sem réttir meira
úr sér eftir því sem
byrðin er þyngri.
Fallega áran þín
verður bjartari
með hverjum deginum
þess vegna
munt þú
sigra hverja þraut
í lífinu
og gefa þeim styrk
sem þurfa á þér að halda.
Þetta réttir þú mér dag einn í
mars árið 2000. Síðan þá hafa þessi
orð fylgt mér og veitt mér styrk.
Mikið finnst mér ég lánsöm að hafa
kynnst vináttu þinni.
Þér hlýtur að hafa verið ætlað
stórt hlutverk annars staðar fyrst
sá sem öllu ræður tók þig frá okkur.
Við Stjáni, Eyrún og Hákon
þökkum þér samfylgdina og send-
um aðstandendum innilegar samúð-
arkveðjur.
Kristín Ólafsdóttir.
Rut vinkona mín Gunnarsdóttir
fékk nú undir lok lönguföstu hvíld
frá erfiðri og ósigrandi sjúkdóms-
legu. Það er trúa mín að hún hafi
farið yfir til nýrra heimkynna sátt
og sæl í sinni. Eftir situr heimurinn
fátækari en ella.
Ekki aðeins hafa hennar mörgu
og kæru aðstandendur misst mikið
heldur ekki síður jarðlífið sjálft. Rut
var kona sem lét sig jarðlíf þetta
skipta. Baráttukona fyrir bættri
veröld fram til hinstu stundar.
Kynni okkar hófust að marki í
tengslum við umræðu um Sólheima
í Grímsnesi og málefni fatlaðra hér í
okkar heimahéraði. Þar vorum við
samstíga og jafn sannfærð um að
vandamálið væri tvíhöfða þurs.
Annars vegar þau öfl sem halda
vilja Sólheimum í gíslingu sinna sér-
hagsmuna og tildurmennsku þvert á
hagsmuni hinna fötluðu íbúa stað-
arins. Hins vegar fílabeinsturnafólk
það sunnan heiðar sem helst vill sjá
Sólheima lagða niður í núverandi
mynd en íbúana flutta í nálæga
þéttbýliskjarna.
Rut var dreifbýliskona og skildi
vel þau verðmæti sem skapa mætti
fötluðum í búsetu fjarri skarkalan-
um. Henni var líkt og okkur fleiri
annt um að staðurinn fengu að vaxa
og dafna sem búsetukostur fyrir
fatlaða einstaklinga. Valkostur í
veröld þar sem megináherslan virð-
ist lögð á að steypa alla í sama mót.
Um hitt vorum við Rut jafn sann-
færð að þessi þroski Sólheima yrði
aldrei undir núverandi stjórn þar á
bæ.
Hér eru ekki efni eða aðstæður til
að ræða þau mál út í hörgul og frá-
leitt er ég jafn gagnorður í þeim
efnum eins og þér, Rut, tókst að
vera í fáorðum en skorinorðum
smáskeytum gsm símans sem þú
sendir mér af banabeði. Það síðasta
þeirra var reyndar ekki sent mér
heldur núverandi félagsmálaráð-
herra í þeirri von að hann tæki upp
merki flokksbróður síns og félaga
Páls Péturssonar í málefnum stað-
arins. Það bíður mín nú að koma
þeim boðum rétta leið.
Baráttan fyrir bættum heimi,
pólitíkin og skáldskapurinn, allt var
þetta þér nálægt þegar fundum
okkar bar saman í síðasta sinn á
líknardeild í gamla Kópavogshæl-
inu. Þú hrósaðir umönnuninni þar
og taldir þig hafa undan engu að
kvarta. Beiðst brosandi þess sem
okkar allra bíður og tókst sennu um
pólitíkina við mig forhertan fram-
sóknarmanninn. Þannig ætla að ég
að minnast þín og þannig vonast til
að hitta þig að nýju í eilífðinni.
Móður þinni, afkomendum og
öðrum nánum aðstandendum sendi
ég mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Bjarni Harðarson.
Útfararþjónustan ehf.
Stofnað 1990
Þegar andlát ber að
Alhliða útfararþjónusta í 16 ár
Símar: 567 9110 & 893 8638
www.utfarir.is • utfarir@utfarir.is
Rúnar
Geirmundsson
Sigurður
Rúnarsson
Elís
Rúnarsson
Guðmundur
Jóhannsson
f. 10. 6. 1932
d. 8. 3. 1989
Minning þín lifir
Hvíl í friði
LEGSTEINAR
SteinsmiðjanMOSAIK
Hamarshöfða 4 – sími 587 1960
www.mosaik.is
Útför móður minnar og systur okkar,
JÓNÍNU JÓNSDÓTTUR,
dvalarheimilinu Seljahlíð,
áður til heimilis
í Vesturbergi 78,
verður gerð frá Garðakirkju í Garðabæ, mánu-
daginn 24. apríl kl. 13.00.
Jarðsett verður í Hafnarfjarðarkirkjugarði.
Snorri Hallgrímsson
og systkini hinnar látnu.
Elskulegi eiginmaður og vinur minn,
NÚMI ÓLAFSSON FJELDSTED,
Ljósheimum 10,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans, Kópavogi að
morgni fimmtudagsins 20. apríl.
Ásta Þ. Fjeldsted.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTJÁN JÓNSSON
bifreiðastjóri,
dvalarheimilinu Hlíð,
Akureyri,
lést að morgni fimmtudagsins 20. apríl.
Útförin verður auglýst síðar.
Ragna Kristjánsdóttir,
Halldóra Kristjánsdóttir, Sigurður E. Gíslason,
Eyþór Kristjánsson, Ingibjörg Thorp,
Valgerður Kristjánsdóttir, Kristján Birgisson,
Þórný Kristjánsdóttir, Benedikt Benediktsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samkennd og hlýhug í orði og verki við andlát og
útför ástkærs sonar okkar, bróður, mágs og
frænda,
MARINÓS BJÖRNSSONAR,
Þernunesi.
Guð blessi ykkur öll.
Björn Þorsteinsson, Sigríður Steinsdóttir,
Jóhanna Björnsdóttir,
Vilborg Björnsdóttir, Guðjón B. Sverrisson,
Þorsteinn Björnsson, Ída C. Bergman,
Steinn Björnsson, Þórdís Eva Þórhallsdóttir
og systkinabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
systir,
STEFANÍA INGIBJÖRG SNÆVARR,
lést að morgni sumardagsins fyrsta, fimmtu-
daginn 20. apríl sl.
Árni Snævarr Guðmundsson,
Sesselja Guðmundsdóttir, Orri Haraldsson,
Sesselja Snævarr,
Sigrún Snævarr.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
JÓHANNA ÞORGEIRSDÓTTIR,
Hlunnavogi 3,
lést á Landspítalanum við Hringbraut föstu-
daginn 21. apríl sl.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Hjalti Jónasson,
börn, tengdabörn og barnabörn.