Morgunblaðið - 02.05.2006, Blaðsíða 20

20 ÞRIÐJUDAGUR 2. MAÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
TÓNLISTARSKÓLINN
Í REYKJAVÍK
Innritun stendur yfir
SJÁ TONO.IS
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið Kringlunni 1 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
TIL STENDUR að loka fæðing-
ardeildinni við Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja í 4 vikur í sumar, 10.
júlí til 7. ágúst. Af þessu tilefni vil
ég mótmæla þessari lokun og óska
eftir frekari skýringum varðandi
það hvers vegna verið er að loka á
þessa bráðnauðsynlegu þjónustu
fyrir barnshafandi konur á Suð-
urnesjum. Hvernig réttlæta stjórn-
endur spítalans lokun fæðing-
ardeildar í einum af mestu
fæðingarmánuðum ársins? Á Suð-
urnesjunum búa tæplega 18 þúsund
manns samkvæmt tölum Hagstofu
Íslands. Undanfarin sumur höfum
við búið við mikið óöryggi varðandi
heilbrigðisþjónustu og dæmin hafa
sannað það að lokun skurðdeildar
hefur haft skelfilegar afleiðingar í
för með sér þó ekki bætist lokun
fæðingardeildarinnar einnig við.
Fæðing barns getur kallað á ýmsar
skjótar aðgerðir sem krefjast úr-
lausnar þegar í stað og ekki er tækt
að tilvonandi mæður þurfi að aka til
Reykjavíkur, sem er um 45 mínútna
akstur, þegar að fæðingu kemur,
sérstaklega þegar skjótra aðgerða
er þörf. Þessar 45 mínútur geta orð-
ið afdrifaríkar. Með þessari lokun
er verið að stofna bæði öryggi
barnshafandi kvenna og ófæddra
barna þeirra í hættu. Hver eru rök-
in fyrir slíkri lokun og eru fjárhags-
legir hagsmunir Heilbrigðisstofn-
unarinnar mikilvægari en
öryggissjónarmið. Hvað tekur svo
við þegar konurnar koma heim eftir
fæðingu, hver sinnir þeirri þjónustu
sem konurnar eiga rétt á?
Óskað er eftir rökstuddu svari
fyrir 15. maí n.k. og skorað á stjórn-
endur Heilbrigðisstofnunar Suð-
urnesja að endurskoða afstöðu sína,
íbúar á Suðurnesjum munu fagna.
SIGRÚN KÆRNESTED
ÓLADÓTTIR,
Faxabraut 55,
230 Reykjanesbæ.
Opið bréf til forstjóra
og stjórnar Heilbrigðis-
stofnunar Suðurnesja
Frá Sigrúnu Kærnested Óladóttur:
GUÐNI Stefánsson, fv. bæj-
arfulltrúi í Kópavogi, ritar grein í
Morgunblaðið fyrir skemmstu og
fagnar þar hugmynd um byggingu
Óperuhúss í Kópavogi.
Guðni er ágætis maður
og nú veit ég að hann
er óperuunnandi af lífi
og sál. Ég held samt að
þetta sé fyrsta greinin
sem hann skrifar í
Morgunblaðið, síðan
hann hætti sem bæj-
arfulltrúi fyrir nokkr-
um árum, þar sem
hann fagnar einhverri
hugmynd núverandi
oddvita sjálfstæð-
ismanna í Kópavogi. Sá
maður er samt sí og æ
að fá einhverjar hug-
myndir við eldhús-
borðið heima hjá sér.
Í þessari grein
manar Guðni sam-
fylkingarmenn í
Kópavogi til að taka
afstöðu til þess hvort
þeir eru með eða á
móti byggingu óp-
eruhúss í Kópavogi.
Það er eins og aldrei
hafi komið fram
merkilegri hugmynd
frá núverandi meiri-
hluta en þessi; ann-
aðhvort ertu í okkar
liði eða ekki! „Það er
grundvallarspurn-
ing,“ segir Guðni.
Grundvallarspurning um hvað, spyr
undirritaður? Þarf maður endilega
að hafa skoðun á því hvort í Kópa-
vogi verði byggt óperuhús eður ei?
Kannski bara vegna þess að bæj-
arstjóranum datt það í hug ?
Ég get svarað fyrir sjálfan mig.
Að mínu áliti tel ég ekki vera brýna
þörf á þessari byggingu sem yrði al-
veg rosalega dýr, bæði í byggingu og
í rekstri. Í stuttu máli: Ég er á móti
henni. Ég veit að í Samfylkingunni
eru skiptar skoðanir um málið og ég
fullyrði að það er ekki einhugur
meðal sjálfstæðismanna í Kópavogi
um sama mál. Þannig að það er bara
hallærislegt að reyna að stilla Sam-
fylkingunni upp við vegg í máli sem
mér finnst ekki vera neitt stórmál.
En ástæðan fyrir því að ég ákvað
að svara þessari grein Guðna er að í
henni rifjar hann upp þegar horn-
steinn Salarins var lagður og að
sögn Guðna voru frambjóðendur
Samfylkingarinnar þar fjarverandi
til að mótmæla á táknrænan hátt
því, að Davíð Oddsson,
þáverandi forsætisráð-
herra, skyldi leggja
hornstein að bygging-
unni. En fjöldi bæj-
arbúa var þarna mætt-
ur, að sögn Guðna.
Ég fullyrði að þeir
hefðu orðið miklu fleiri,
bæjarbúarnir sem
hefðu verið viðstaddir
þennan atburð, ef sjálf-
stæðismenn í bæj-
arstjórn Kópavogs
hefðu ekki ákveðið að
nota þennan viðburð í
pólitískum tilgangi.
Þeir gátu ekki unnt
Sigurði heitnum Geir-
dal, þáverandi bæj-
arstjóra, framkvæmd-
ina og sviðsljósið.
Frekar vildu þeir fá
fyrrverandi borg-
arstjóra úr Reykjavík,
sem þjáðist árum sam-
an af löngun til að mal-
bika yfir Fossvogsdal-
inn en varð að hætta
við framkvæmdina
vegna frábærrar sam-
stöðu fólksins í Kópa-
vogi, hvar í flokki sem
það stóð.
Við fundum það vel í
kosningabaráttunni
þetta vorið, hversu mörgum Kópa-
vogsbúum var misboðið vegna þess-
arar ákvörðunar og það er alveg
kristalklárt að Sjálfstæðisflokkurinn
í Kópavogi tapaði mörgum atkvæð-
um vegna þessa, en því miður fóru
þau flest til Framsóknarflokksins.
Þetta er ástæðan fyrir fjarveru
okkar fólks.
Getur þú, Guðni, séð fyrir þér að
Gunnar Birgisson muni biðja ein-
hvern annan en sjálfan sig um að
leggja hornstein að óperuhúsinu
nýja á „Vesturbakkanum“ þar sem
þú vilt að það rísi ?
Ópera/fjarvera
Loftur Þór Pétursson
svarar Guðna Stefánssyni
’Getur þú, Guðni,séð fyrir þér að
Gunnar Birgisson
muni biðja ein-
hvern annan en
sjálfan sig um að
leggja hornstein
að óperuhúsinu
nýja á Vestur-
bakkanum þar
sem þú vilt að það
rísi?‘
Loftur Þór Pétursson
Höfundur er samfylkingarmaður
í Kópavogi.
Vegna mikils aðstreymis aðsendra greina í aðdraganda bæjar- og sveitarstjórnarkosninganna verður
formi þeirra greina, sem lúta að kosningunum, breytt. Er þetta gert svo efnið verði aðgengilegra fyrir les-
endur og auka möguleika Morgunblaðsins á að koma greinunum á framfæri fyrir kosningar.
Bæjar- og sveitarstjórnarkosningar
FRÁFARANDI borgarstjóri í Reykjavík, Steinunn
Valdís Óskarsdóttir, blandar Akureyri inn í karp sitt
við nágrannasveitarfélögin og heldur því fram í grein í
Morgunblaðinu 28. apríl sl. að Akureyri
feti í fótspor Reykjavíkur með því að
lækka leikskólagjöld. Heyr á endemi!
Þetta er alrangt.
Staðreynd málsins er þessi: Akureyr-
arbær lækkaði leikskólagjöld um 25%
fyrir einu ári og þá sá borgarstjórinn í
Reykjavík sitt óvænna. Fáeinum dögum
eftir að tilkynnt var um breytingarnar
hér nyrðra, boðaði Steinunn Valdís til blaðamanna-
fundar og baðaði sig í sviðsljósinu. Þar tilkynnti hún að
innan skamms tæki ámóta lækkun gildi í Reykjavík og
að stefnt yrði að ,,gjaldfrjálsum“ leikskóla í framtíð-
inni, á kostnað ríkissjóðs að stórum hluta. Það getur
verið spaugilegt að sjá fólk hreykja sér hátt en gam-
anið fer að kárna ef fólk skreytir sig með stolnum
fjöðrum.
Steinunni Valdísi sjálfri fer eins og fleirum að vilja
eigna sér Lilju sem er þó ekki frá Eysteini munki í
þessu tilviki heldur frá Akureyri þar sem tekin var for-
ysta um að lækka leikskólagjöld 1. maí 2005. Kveð-
skapur borgarstjórans þar sem hún reynir að stæla
norðlensku Liljuna er því stolinn og hálfgerður leir-
burður því að henni hefur ekki enn tekist að ríma al-
mennilega við fyrripartinn sem bæjarstjórn Akureyrar
kastaði fram á sínum tíma.
Kveðskapur borgarstjóra
Eftir Kristján Þór Júlíusson
Höfundur er bæjarstjóri á Akureyri.
ALMENNINGUR á Vest-
urlöndum hefur sífellt minni af-
skipti af stjórnmálum. Þetta
áhugaleysi er mörgum áhyggju-
efni. Það hefur m.a.
verið skýrt með
þeirri meintu af-
stöðu almennings
að stjórnmál séu
ætluð afmörkuðum
hópi útvaldra sem
bítist um málefni er
komi daglegu lífi almennings lítið
við. Af þessum sökum þurfa stjórn-
völd að gera stjórnmálin áhuga-
verðari og aðgengilegri fyrir al-
menning.
Lítill tími til þátttöku
Fjöldi Reykvíkinga hefur ekki
tækifæri til að fylgjast eins vel með
borgarmálunum og ákvarðanatöku
um nánasta umhverfi sitt og þeir
gjarnan vildu. Nú er að vísu hægt
að finna upplýsingar um flest mál-
efni á vefum Reykjavíkurborgar og
stofnana hennar. Fæstir gefa sér
hins vegar tíma til að leita að, og
fylgjast með, fundargerðum nefnda
og ráða og greinaskrifum þeirra
sem um málin fjalla. Mikilvægt er
að auðvelda aðgengi almennings að
upplýsingum um mál sem eru í
brennidepli og auka virka þátttöku
í borgarmálunum.
Samráð er lykilatriði
Virkt samráð við íbúa hefur ver-
ið á stefnuskrá Sjálfstæðisflokks-
ins í borgarmálunum. Samráð við
íbúa felst nú helst í því að boðað er
til kynningarfunda þar sem íbúar
geta látið skoðanir sínar í ljós. Eins
og gefur að skilja hafa ekki allir
tækifæri til að sækja slíka fundi og
umræðan verður því athugasemd-
um og innleggi þeirra fátækari.
Við þykjumst
ekki vita allt best
Tími borgarbúa er dýrmætur.
Samráðsvettvangur sem ekki gerir
ráð fyrir þeirri mikilvægu stað-
reynd, er gamaldags og óskilvirk-
ur. Við þurfum nýja hugsun og nýj-
ar aðferðir til að tryggja þátttöku
borgarbúa í borgarmálefnum fram-
tíðarinnar. Það er þýðingarmikið
að grandskoða alla möguleika í
þessum efnum með það fyrir aug-
um að sem flestir geti með auðveld-
um hætti tekið virkan þátt í að
undirbúa ákvarðanir um það um-
hverfi sem þeir sjálfir lifa og hrær-
ast í. Við sjálfstæðismenn ætlum
okkur ekki þá dul að vita hvað er
hverjum og einum fyrir bestu. Þess
vegna viljum við valfrelsi. Við þykj-
umst heldur ekki vita hvernig allir
hlutir eiga að vera. Þess vegna vilj-
um við þróa aðferð sem gerir borg-
arbúum kleift að koma sjálfir að
ákvarðanatöku um sitt nánasta um-
hverfi.
Tími til að við öll tökum þátt
Sjálfstæðismenn hafa í gegnum
tíðina stuðlað að gegnsæi og skil-
virkni opinberrar stjórnsýslu. Nú
er kominn tími til að nýta nútíma-
legar aðferðir til að auka tengsl við
íbúa í Reykjavík og að því munum
við sjálfstæðismenn vinna á næsta
kjörtímabili. Nýta þarf rafrænar
lausnir mun betur en gert hefur
verið. Með þeim hætti má byggja
upp samráðsvettvang borgarbúa
þar sem markmiðið verður að
kanna vilja íbúa um ólík málefni og
hlusta á hugmyndir almennings.
„Mín rafræna Reykjavík“ verður
hvoru tveggja, þjónustugátt og
vettvangur skoðanaskipta. Með því
má bæði auðvelda íbúunum sjálfum
að láta að sér kveða og færa þannig
hugmyndir og vilja borgarbúa enn
nær kjörnum fulltrúum og embætt-
ismönnum. Þátttaka sem flestra
skiptir máli. Líka þátttaka þín.
Tími til að taka þátt
Eftir Áslaugu Maríu Friðriksdóttur
Höfundur er framkvæmdastjóri og
skipar 14. sæti á lista Sjálfstæð-
isflokksins í Reykjavík.
STURLA Böðvarsson samgönguráðherra hefur kosið sér það hlut-
skipti í umræðum um Sundabraut að velja yfirstandandi samráðsferli
hin verstu orð. Samráðið er þó raunar lögboðið og áskilið samkvæmt
nýgengnum úrskurði umhverfisráðherra. Að auki hefur
Sturla látið sér sæma að ráðast á mig með persónu-
legum svívirðingum. Tilefnið virðist það að ég leyfði
mér að kalla eftir fjármögnun Sundabrautar alla leið.
Fyrir því hef ég barist árum saman. Þeir átta milljarðar
sem nú hafa verið tryggðir af símafé eru vissulega
fagnaðarefni. Þeir duga þó aðeins fyrir „hraðbraut
hálfa leið“. Við svo búið verður ekki unað. Ráðherrar
ríkisstjórnarinnar tala nefnilega út og austur um þær
leiðir sem fara á í fjármögnun á afgangi framkvæmdarinnar. Þangað
til ríkisstjórnin hefur komið sér saman og tekið af skarið um fulla
fjármögnun verkefnisins standa spjótin á henni.
Jarðgöng eru fyrsti kostur
Raunar er engu líkara en að Sturlu sé mest í mun að breiða yfir þann
farsæla farveg sem samráðið hefur leitt Sundabrautamálið í, þvert á
bölbænir hans. Honum væri sæmst að lýsa stuðningi við þær jarð-
gangahugmyndir sem nú eru til athugunar. Ég hef tekið af skarið um
það að í mínum huga er Sundabraut í jarðgöngum fyrsti kostur. Sturla
á að láta af hótunum um að senda Reykvíkingum reikninginn ef sú
leið reynist eitthvað dýrari en ódýrasti kosturinn, sem er verstur og
vitað er að engin sátt næst um. Síðast en ekki síst myndi hann verja
tíma sínum best í að tryggja fjármagn til Sundabrautar alla leið.
Samgönguráð-
herra og Sundabraut
Eftir Dag B. Eggertsson
Höfundur er formaður samráðsnefndar um Sundabraut
og borgarstjóraefni Samfylkingarinnar.
Fáðu úrslitin
send í símann þinn
Fréttir á SMS