Morgunblaðið - 20.05.2006, Blaðsíða 38

38 LAUGARDAGUR 20. MAÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
GÓÐ HEILSA
GULLI BETRI
Extra sterkt
Lið-a-mót
FRÁ
www.nowfoods.com
APÓTEK OG HEILSUBÚÐIR
A
ll
ta
f
ó
d
ýr
ir
I.
UM ÞESSAR mundir er verið að
frumsýna hér á landi kvikmyndina
Da Vinci-lykillinn sem byggist á
metsölubók Dans Brown. Bókina og
efni hennar er óþarfi að kynna. Hún
hefur vakið mikla umræðu og það
mun kvikmyndin
örugglega líka gera. Í
bókinni er sett fram
hörð gagnrýni á kirkj-
una og því haldið fram
að sú saga kristninnar
sem við teljum okkur
þekkja, sé ekki annað
en blekking kirkjumaf-
íu fjórðu aldar. Þar er
einnig sagt að Nýja
testamentið sé tilbún-
ingur sömu mafíu, að
María Magdalena hafi
verið eiginkona og
barnsmóðir Jesú og að
leyniregla hafi varðveitt þessa þekk-
ingu gegn ofríki kirkjunnar í gegn-
um aldirnar.
En hver var eiginlega María
Magdalena? Hvar kemur María
Magdalena við sögu? Oft í gegnum
tíðina hafa menn spunnið upp sögu-
sagnir í kringum Maríu Magdalenu,
meðal annars haldið því fram að hún
hafi verið gleðikona, þvert á guð-
spjöllin. Það sem mestu máli skiptir
nú þegar deilt er um sögu Maríu
Magdalenu er þó þessi spurning:
Hvenær verður hennar saga að okk-
ar sögu? Af hverju skiptir hún okkur
svona miklu máli?
II.
Lítum nánar á. Það var einn dapr-
an morgun að María Magdalena og
nokkrar konur voru á leið að gröf
einni til að smyrja líkama látins
manns, manns sem þær höfðu haldið
að væri frelsarinn, Messías. Þessi
maður var hinn krossfesti Jesús
Kristur frá Galíleu. Hvernig leið
Maríu Magdalenu á göngunni? Allar
vonir hennar voru að engu orðnar
um þennan mann. Hún hefur
kannski hugsað til
þeirra daga sem hún
hafði átt með Jesú,
þegar hann rak úr
henni illan anda eða
þegar hún fékk að sitja
við fætur hans með hin-
um lærisveinunum og
hlusta á hann.
Kannski var hún enn
í áfalli eftir föstudaginn
þegar maðurinn sem
hún hafði trúað á var
hæddur, hýddur og síð-
an krossfestur í smán.
Enginn veit hvað hún
hugsaði um á meðan hún gekk með
vinkonum sínum í átt til grafarinnar
að smyrja líkið eins og siður var. En
hún hefur örugglega verið að hugsa
um hin sorglegu endalok meistara
síns.
III.
Hvað sem hún var að hugsa um þá
breyttist allt er hún kom að gröfinni.
Hún varð fyrir mesta undri lífs síns,
sem um leið var undur lífsins. Eng-
inn líkami var í gröfinni. Jesús
Kristur var á lífi. Guð hafði reist
hann upp frá dauðum til nýrrar til-
veru til að sýna henni og okkur leið-
ina til lífsins.
María Magdalena mætti honum,
fyrst allra, upprisnum. Og María
Magdalena var fyrst til að flytja
gleðiboðin um upprisuna. Þar með
varð hennar saga að okkar sögu því
að þau gleðiboð hljóma enn um víða
veröld.
Úr leyndardómi dauðans kom líf
því Guð hafði opnað dyrnar til lífsins
með Jesúlyklinum.
IV.
María Magdalena var ekki kona
Jesú. Hún var svo miklu, miklu
meira. Hún var postuli postulanna,
lærisveinn Jesú sem sýndi öllum
öðrum leiðina, líka okkur. Sem vitni
að upprisunni, fyrsta vitnið, sem sú
fyrsta er skildi hvað Guð er að gera
fyrir okkur í Jesú Kristi, er María
Magdalena svo miklu dýrmætari en
ef hún væri aðeins einhver meint
kona Jesú.
Því hún og vitnisburður hennar er
lykillinn að allri sögunni.
Að eiga trú Maríu Magdalenu með
ótölulegum fjölda kristinna karla og
kvenna aldanna það er að eignast
nýtt líf í samfélagi við hinn lifandi
Jesú Krist eins og María Magdalena
vill benda okkur á. Það er hinn sanni
lykill tilverunnar.
Og það er þess virði að lifa fyrir.
María Magdalena
Þórhallur Heimisson fjallar
um Maríu Magdalenu vegna
sýninga á kvikmyndinni
Da Vinci-lykillinn
’Hún var postuli postulanna, lærisveinn
Jesú sem sýndi öllum
öðrum leiðina, líka
okkur.‘
Þórhallur Heimisson
Höfundur er prestur
í Hafnarfjarðarkirkju.
ÉG undirritaður var
blekktur til þess fyrir
sjö árum af nokkrum
mönnum, sem síðar
verður sagt frá, að
segja af mér störfum
oddvita V-Landeyja-
hrepps vegna upplog-
inna og falsaðra saka að
fjárhæð kr. 2.212.360
samkvæmt þremur
ákæruatriðum. Fyrsta
ákæruatriðið var að mér var gert að
greiða skuldabréfalán að fjárhæð kr.
1.035.000 skráð í árs-
reikningum V-Land-
eyjahrepps 31.12/94.
Þetta lán var talið af
Rannsóknarlögreglunni
og KPMG óviðkomandi
hreppnum, þótt það
væri skráð í ársreikn-
ingi.
Með skýrslu sinni
10.02. ’99 færir Einar í
KPMG þetta lán á mig
til greiðslu. Einar í
KJPMG er endurskoð-
andi vel flestra sveit-
arsjóðsreikninga á Suðurlandi. Ég
hef ekki fengið þetta greitt til baka
þrátt fyrir sýknu Héraðsdóms Suður-
lands 07.02. ’01 á fyrstu ákæru og
staðfestingu þess dóms í Hæstarétti
17.05. ’01. Einar í KPMG hefur jafn-
framt verið vörslumaður bókhalds-
gagna V-Landeyjahrepps, en Einar
segir í bréfi til setts saksóknara
08.11. ’02, „Fylgiskjöl nr. 290 - 296
eru ekki í fylgiskjalamöppunni“.
Annað ákæruatriðið, að fjárhæð
kr.677.360 varð ákæruvaldið að draga
til baka sökum þess að tvíákært var í
upphafí. Ákæruvaldið átti þó eftir að
átta sig á þessum mistökum sínum.
Þriðja ákæruatriðið um 500.000 kr.
fjárdrátt stendur enn óbreytt með tíu
dóma að baki og framundan er sá ell-
efti. Röksemdafærsla dómenda
Hæstaréttar er óbreytt frá upphafi
og til þessa dags. „Oddvita mátti vera
kunnugt“. Þessi niðurstaða kemur
enn, þrátt fyrir að liggi fyrir dóm-
kvatt mat og endurgert bókhald ár-
anna 1994, 1995 og 1996, þar sem
falsanirnar voru leiðréttar. Tveir
endurskoðendur og settu saksóknari
Ólafur Hauksson hafa staðfest leið-
réttingarnar fyrir dómi. Nánar til-
tekið segir settur saksóknari fyrir
dómi: „Ég dreg þá ályktun af þessum
breytingum sem að er á þessum
niðurstöðutölum að umrædd skjöl
290-296 geti ekki hafa verið fyrir-
liggjandi á þeim tíma sem verið var
að ganga frá bókhaldinu 1996“.
Reikningar V-Landeyjahrepps fyr-
ir árin 1994, ’95 og ’96 höfðu verið
samþykktir með 5 samhljóða atkvæð-
um á réttum tíma vegna hvers árs.
Þeir voru allir undirritaðir af 5
hreppsnefndarmönnum, þ.á m. Hirti
Hjartarsyni. Nefndur Hjörtur hóf að
kæra þessa reikninga til félagsmála-
ráðuneytísins í tíð Húnboga Þor-
steinssonar sem ráðuneytisstjóra, og
kærunni var fylgt eftir af lögmann-
inum Ingólfi Hjartarsyni, bróður
Hjartar. En ítrekað skal að Hjörtur
var einn af hreppsnefndarmönnum
sem skrifuðu athugasemdalaust und-
ir þá reikninga sem hann var að
kæra. Það kom í ljós löngu eftir á sem
enginn vissi um að Magnús Bene-
diktssonar endurskoðandi virðist
hafa orðið hræddur við kærur Hjart-
ar Hjartarsonar og fer að breyta
reikningum þessara þriggja ára sem
höfðu verið samþykktir samhljóða at-
hugasemdalaust.
Magnús endurskoðandi V-Land-
eyjahrepps gengur til þessa leiks 3.
ágúst ’98, nokkrum árum eftir að
reikningarnir voru samþykktir, að
breyta þessum reikningum án nokk-
urs samráðs við oddvita, skoðunar-
menn eða hreppsnefnd, enda ólög-
legt. Þetta komst ekki upp fyrr en
löngu eftir á, en þessar falsanir liggja
nú ljósar fyrir öllum sem lesa og
skilja. Eftir þessa fölsun endurskoð-
andans Magnúsar Benediktssonar,
með stimplun annars endurskoðanda,
Einars Sveinbjörnssonar í KPMG, er
búið að dæma mig sekan, í sjö ár í
mörgum dómum fyrir að stela kr.
500.000.
Að gefnu tilefni – „Oddvita
mátti vera kunnugt“
Eggert Haukdal um
ákærur gegn sér ’Þessi niðurstaða kemurenn, þrátt fyrir að liggi
fyrir dómkvatt mat og
endurgert bókhald ár-
anna 1994, 1995 og 1996,
þar sem falsanirnar voru
leiðréttar.‘
Eggert Haukdal
Höfundur er fv. alþingismaður.
„SJÁIÐ glæsilega sveitasetrið í
Ölfusi,“ segir á forsíðu tímarits 27.
apríl. Í sjálfri greininni í blaðinu
kemur í ljós um
hvaða býli er að
ræða. Það er vest-
arlega í Flóa.
„Bílvelta á Skeið-
unum“ var fyrirsögn í
vefmiðli 6. maí. Í
fréttinni sagði frá því
að jeppi valt á móts
við Gýgjarhólskot
sem er með efstu
bæjum í Bisk-
upstungum. Skeið eru
miklu neðar, austan
Hvítár.
Ekki geta allir
blaðamenn verið sér-
fróðir um staðhætti
um allt land. En þá
verður að hvetja þá
til að nýta þau hjálp-
argögn sem til eru,
landakort, ferðabæk-
ur o.s.frv. eða ráð-
færa sig við stað-
kunnuga.
Nú berast af því
fréttir að jarðir og
lóðir í Árnessýslu og
víðar séu eftirsóttar
sem aldrei fyrr. Ættu nú fjöl-
miðlar, ferðaþjónar, sveitarstjórnir
og aðrir að gæta að því að réttum
staðanöfnum sé til skila haldið,
m.a. til að nýir íbúar geti sett sig
inn í rétta örnefnanotkun.
Tilviljun veldur því að hér er
sérstaklega vísað til nýlegra dæma
um ranga notkun örnefna í Árnes-
sýslu en sama ástæða er til að vera
vakandi yfir örnefnanotkun um allt
land. Og hvarvetna í heiminum ef
út í það er farið.
Á vegum Sameinuðu þjóðanna
starfar sérfræð-
ingahópur um örnefni,
UNGEGN (United
Nations Group of Ex-
perts on Geographical
Names), sjá vefsíðuna
http://www.un.org/esa/
commissions.html. Ís-
land á nú aðild að
UNGEGN ásamt um
70 öðrum ríkjum.
Meginmarkmið sér-
fræðingahópsins er að
stuðla að samræmdri
skráningu, birtingu og
notkun örnefna í heim-
inum, á landakortum
og í hvers konar skjöl-
um. Í starfi UNGEGN
er lögð áhersla á rétta
örnefnanotkun af ýms-
um hagnýtum ástæð-
um sem varða t.d. nýt-
ingu náttúruauðlinda,
eignarrétt, viðskipti,
skipulags- og umhverf-
ismál, öryggi og björg-
un, vörn gegn náttúru-
vá, ferðaþjónustu,
staðsetningartækni
o.m.fl. Þar að auki er ástæða til að
leggja sérstaka áherslu á örnefna-
vernd sem þátt í varðveislu menn-
ingararfs í heiminum.
Meðferð örnefna
Ari Páll Kristinsson fjallar um
notkun og meðferð örnefna
Ari Páll Kristinsson
’Meginmarkmiðsérfræðinga-
hópsins er að
stuðla að sam-
ræmdri skrán-
ingu, birtingu og
notkun ör-
nefna …‘
Höfundur er forstöðumaður
Íslenskrar málstöðvar og
formaður örnefnanefndar.
Í FRÉTTABLAÐINU 25. apríl
er haft eftir heilbrigðis- og trygg-
ingamálaráðherra, Sif Friðleifs-
dóttur, að ekki standi
til að breyta skerðing-
arákvæðum almanna-
trygginga, því þetta
sé tekjujöfnunartæki.
Í hverju felst þessi
tekjujöfnun? Hún
felst í því að aldraðir
sem litlar tekjur hafa,
verða fyrir skerð-
ingum bóta frá al-
mannatryggingum ef
þeir reyna að afla sér
annarra tekna, og
þannig er þeim haldið
föstum í fátækra-
gildru. Þessir aðilar
mega ekki afla sér
smátekna þá lenda
þeir í þessu tekjujöfn-
unarkerfi ríkis-
stjórnar. Nær þetta
tekjujöfnunarkerfi til
allra? Nei, en það nær
til okkar tekjulágra aldraðra og það
er passað að við fáum ekki of mikil
laun. Ef við fáum aðrar tekjur en
bætur almannatrygginga og ef maki
hefur einhverjar tekjur eru bætur
almannatrygginga til okkar skertar,
en þetta eru tryggingar sem við er-
um búin að greiða til allt okkar líf
og áttu að vera okkar ellilífeyri, en
stjórnvöld sjá þarna leið til að halda
okkur föstum í fátækragildrunni.
Það að skerða tryggingar okkar
vegna annarra tekna eða tekna
maka er ekki tekjujöfnun, það er
einfaldlega tekjuþjófnaður. Það er
óforskammað að taka af okkur eða
skerða greiðslur sem okkur ber frá
almannatryggingum í nafni tekju-
jöfnunar. Þarna er verið að ræna
okkur tekjum sem við höfum unnið
fyrir. Í mínu ungdæmi var slíkt
kallað þjófnaður.
Hér áður fyrr var tekjuskatt-
kerfið notað til tekjujöfnunar, þann-
ig að tekjuskattur fór stighækkandi
eftir tekjum, en nú er það ekki
lengur. Nú greiða þeir sem lágar
tekjur hafa sömu prósentu af
tekjum sínum og þeir sem mest
hafa, en auk þess verðum við lágt
launaðir aldraðir að
sæta skerðingum á
þeim launum sem okk-
ur ber. Þetta er ekki
tekjujöfnun, þetta er
vægt til orða tekið
tekjuójöfnun. Nú má
ekki nota skattakerfið
til tekjujöfnunar eins
og flestar þjóðir gera,
heldur er hér notað
tekjuójafnaðarkerfi,
þannig að tekjur hinna
lægst launuðu eru
skertar og síðan þurfa
þeir sem eiga eignir og
hafa fjármagnstekjur
aðeins að greiða 10% í
skatta af sínum
tekjum, meðan við
borgum hátt í 40% af
okkar tekjum. Þetta er
árangur af þeirri tekju-
ójafnaðarstefnu stjórn-
valda sem nú er rekin.
Hvernig væri nú að stjórnvöld
hættu þessari tekjuójafnaðarstefnu
gagnvart okkur öldruðum og færu
að hlusta á okkur og bæta fyrir
þennan ójöfnuð. Það mætti til að
byrja með hækka ellilífeyri veru-
lega, eða fella niður skatt af ellilíf-
eyri og draga úr eða minnka skerð-
ingar á lífeyri sem við fáum frá
tryggingastofnun, bæði grunnlífeyri
og tekjutryggingu, því eins og þetta
er í dag er þetta neikvæð tekjujöfn-
un, þetta leiðir til meiri ójafnaðar,
sem er nægur fyrir.
Við aldraðir höfum greitt í trygg-
ingar til almannatrygginga allt okk-
ar líf til að tryggja okkur ellilífeyri
og er það því argasta óréttlæti að
skerða þessar greiðslur til okkar.
Vægt til orða tekið er þetta ekki
tekjujöfnun heldur tekjuþjófnaður.
Tekjujöfnun eða
tekjuþjófnaður
Karl Gústaf Ásgrímsson fjallar
um aldraða og þeirra kjör
Karl Gústaf Ásgrímsson
’… er það þvíargasta óréttlæti
að skerða þessar
greiðslur til
okkar.‘
Höfundur er eftirlaunamaður.