Morgunblaðið - 21.05.2006, Side 60

60 SUNNUDAGUR 21. MAÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Nýkomin í einkasölu glæsileg,
nýleg 124 fm íbúð á jarðhæð
með sérinngangi í litlu fjölbýli.
Íbúðin er sérlega falleg með
vönduðum innréttingum og
gólfefnum. Þvottaherbergi innan
íbúðar, góð verönd í suðurgarði.
Góður bílskúr. Allt sér. Verð
31,8 millj.
Bæjarhrauni 10 • Hafnarfirði • Sími 520 7500 • www.hraunhamar.is
Vallarbraut - Hf. - m. bílskúr
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið Kringlunni 1 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
VEGARKAFLINN um Öxi og
Skriðdal hefur að undanförnu látið
æ meira á sjá og nú er svo komið að
það getur vart verið verjandi fyrir
samgönguyfirvöld að horfa lengur
upp á jafn ömurlegar aðstæður á
þessum vegarkafla og raun ber
vitni.
Umferð á vegakaflanum um Öxi
og Skriðdal hefur vaxið jafnt og
þétt síðustu ár og hafa ný jarðgöng
milli Reyðarfjarðar og Fáskrúðs-
fjarðar þar engu breytt um. Þau
þjóna hinsvegar vel þeim bæjum
sem liggja að þeim og er það vel.
Hvergi á landinu býðst hinsvegar
jafn mikil stytting á þjóðvegakerf-
inu og á vegarkaflanum um Öxi og
með vísan til þeirra fjölmörgu veg-
farenda, sem vilja stytta sér leið
þarna um, er vandséð hvernig sam-
gönguyfirvöld geta horft fram hjá
því lengur að þarna verði ráðist í
stórtækar framkvæmdir. Miðað við
kostnaðaráætlanir um nýjan veg
um Öxi virðist óvíða eða hvergi hér
á landi að finna jafn hagkvæma
framkvæmd, sem hefur jafn mikla
styttingu í för með sér.
Fyrir skemmstu komust reikni-
meistarar RHA að því að það væri
að finna mjög arðsama
13 km styttingu á hringveginum
fram hjá Blönduósi.
Hvað segja hinir sömu þá um 70
km styttingu á þjóðvegakerfinu um
Öxi þegar eldsneytisverð er nú í
heimssögulegu hámarki og því spáð
að það fari áfram hækkandi.
Undirritaður lýsir hér með yfir
algeru ábyrgðarleysi af hálfu þing-
manna norðausturkjördæmis styðji
þeir ekki nýframkvæmd á veginum
yfir Öxi og uppbyggingu á Skrið-
dalsvegi sem nú liggur á teikniborð-
inu. Þegar undirritaður átti leið um
þennan fjölfarna vegarkafla síðast-
liðinn miðvikudag þá voru aðstæður
á honum eins og myndir bera með
sér. Önnur myndin er tekin á þjóð-
vegi 1 um Skriðdal en hin á Ax-
arvegi.
ANDRÉS SKÚLASON,
sveitarstjórnarmaður
á Djúpavogi.
Höfðað til
ábyrgðar
þingmanna
í samgöngu-
málum
Frá Andrési Skúlasyni:
FLESTIR fara á eigin bíl í vinnu og
búðir, af hverju? Það kostar of mikið
að fara í STRÆTÓ.
Það kostar eina evru að fara í
strætó í Brüssel. Það kostar 0,8 evrur
að fara í strætó á Spáni.
Það kostar 250 kr. að fara í strætó í
Reykjavík!
Að meðaltali er akstur í vinnuna í
Reykjavík og nágrannasveitarfélög-
unum um 10 km.
Bensínlítrinn kostar í maí um 124
krónur. Hóflega stór fjölskyldubíll
eyðir 10 lítrum á hverja ekna 100 km.
Það fer því einn lítri af bensíni í að
koma sér í vinnuna og annar lítri að
koma sér heim. Þetta yrðu í krónum
talið 248. Með strætó kostaði þessi
rispa til og frá vinnu 500 krónur (á
Spáni 1,6 evrur eða 146 krónur miðað
við gengi evrunnar í maí. 2006 og í
Brüssel 2 evrur
eða 183 krónur).
Ef konan væri í
vinnu og færi með
elskulegum, þá
kostaði ferðalagið
fyrir þau bæði
1.000 krónur í
strætó, en 248 á
einkabílnum.
Nú segja spek-
ingarnir, sem eru
búnir að læra voða mikið hagfræði og
viðskiptafræði í SúperGaggó á Mel-
unum, og eru eldklárir í þríliðu og
prósentureikningi; það er ekkert vit í
þessu, þetta er bara bull. Það er ekki
bara bensínkostnaðurinn sem gildir í
þessu. Það kostar að eiga bíl, trygg-
ingar, slit, afskriftir og viðgerðir.
Þetta verður að reikna inn í dæmið
það var okkur kennt í SúperGaggó.
Því eiga allir að fara í strætó, og hana
nú.
Við sem minna lærðum segjum aft-
ur á móti. Venjulegt fólk vill eiga bíl,
hvað sem tautar og raular. Við viljum
komast á Kárahnjúka til að mótmæla,
ekki gengur strætó þangað. Við vilj-
um líka komast á Þingvöll þegar al-
mættinu þóknast að hafa sæmilegt
veður, og ekki gengur strætó þangað.
Ef maður á bíl á annað borð, þá
kosta tryggingar og skattar það sama
hvort heldur bíllinn er notaður eða
ekki. Ef bíllinn er afturámóti látinn
standa óhreyfður eru allar líkur til
þess að viðgerðarkostnaður verði
mun hærri en ella. Bremsur festast,
olían súrnar, liðir stirðna m.m. Annar
kostur umfram strætó, við að fara á
einkabílnum í vinnuna og til annarra
erinda, er að maður fer þegar maður
vill það sjálfur, óháð einhverju sem
kallað er leiðakerfi sem sumir vilja
kalla leiðindakerfi.
Þá segja Strætómenn: Við bjóðum
upp á ýmsa afslætti, bæði miða sem
auðvelt er að glata, og ýmiss konar
afsláttarkort. Passaðu bara upp á að
veikjast ekki á gildistíma þeirra, þú
verður helst að fara tvær ferðir á dag
eða meira til að það borgi sig að vera
með svoleiðis kort. Þeir á Spáni og í
Brüssel bjóða líka upp á afsláttar-
kort.
Því eru þá strætóarnir tómir hér
en fullir á Spáni og í Brüssel? Þar
eiga menn líka bíla, en fara í vinnuna í
strætó vegna þess að það kostar
minna en einn lítri af bensíni.
Nú í kosningabaráttunni heldur
bullið í Vinstri-grænum og Samfylk-
ingunni áfram. Fækkun bílastæða,
aukin gjaldtaka á stæðum í mið-
bænum, ásamt banni við akstri einka-
bíla um Hverfisgötuna. Allir eiga að
hjóla eða ganga til og frá vinnu. Stef-
án Jón H. sagði í útvarpinu að það
væri ekkert mál fyrir þá sem ættu
heima til dæmis í Grafarholti, Graf-
arvogi, Árbæ eða Breiðholti að
ferðast um á reiðhjóli. Menn færu
bara með reiðhjólin í Strætó niður á
Hlemm og hjóluðu svo í bæinn. Sjáið
þið fyrir ykkur fimm manna fjöl-
skyldu ásamt kunningjum fara í
strætó með svona eins og 8 til 10 reið-
hjól? Eða svo sem 15 háskólanema
með sín 15 reiðhjól fara í strætó með
þau. Hvílíkt bull. Málið er að við bú-
um á Íslandi sem er veðurfarslega og
landslagslega ekki ákjósanlegt til
reiðhjólanotkunar nema ef vera
skyldi spari þá örfáu daga sem viðrar.
Hitt er svo annað mál að til eru ofur-
hugar sem af harðfylgi hjóla í hvernig
veðri og færð sem er. Það eru ekki
þeir sem halda þessum fáránlegu
hugmyndum á lofti heldur þeir sem
halda að vera þeirra í borgarstjórn
gangi út á að hafa vit fyrir borg-
urunum, en ekki þjóna þeim. Það er
kominn tími til að bæta samgöngu-
mannvirki þannig að þau þjóni borg-
arbúum en ekki óskhyggju fáeinna
kverúlanta, sem reyna að telja okkur
trú um að best sé fyrir okkur að nota
reiðhjól til að komast ferða okkar um
borgina. Þau fáu skipti sem þetta fólk
notar sjálft reiðhjól, þá eru kallaðir til
blaðamenn og ljósmyndarar svo það
fari nú ekki fram hjá neinum. Ég ætla
rétt að vona að frambjóðendur Sjálf-
stæðisflokksins snúi við þeirri öfug-
þróun í samgöngumálum Reykvík-
inga sem átt hefur sér stað að
undanförnu.
RAGNAR L. BENEDIKTSSON,
Hamravík 28, 112 Reykjavík.
Strætó og reiðhjól
Frá Ragnari L. Benediktssyni:
Ragnar L.
Benediktsson
ÞAÐ mun hafa verið rétt í lok síð-
ustu aldar að lagt var í allmikla
einkaframkvæmd þegar Byggða-
verk hf. keypti byggingarrétt, úr
leigulóð Björgunar hf. við Sæv-
arhöfða í Reykjavík, til að byggja
svokallað Bryggjuhverfi.
Þegar fyrstu húsin voru seld var
kaupendum sagt að Björgun myndi
fara af svæðinu innan tveggja ára
með sanddælustarfsemi sína og til-
heyrandi fjallháa sandhauga. Björg-
un er enn á svæðinu en hins vegar er
Byggðaverk, sem seldi húsin, ekki
lengur til.
Við núverandi aðstæður er
Bryggjuhverfið því eins og lítið þorp
í risastórum sandkassa, þar sem lög-
mál sandsins ráða öllu, en ýmsir
kostir vega þó upp á móti.
Bryggjuhverfið er einhver veð-
ursælasti staðurinn á höfuðborgar-
svæðinu og þar unir fólk sér vel
þrátt fyrir ýmiskonar vanefndir. Að-
koma Reykjavíkurborgar og Björg-
unar að málefnum Bryggjuhverfis-
ins er reyndar svo fyndin að maður
gæti haldið að þetta væru leiktjöld
og leikritið rétt að byrja.
Gatan okkar er t.d. 100% einka-
vædd; það logar varla á nokkrum
ljósastaur vegna þess að íbúarnir
sem eiga ljósastaurana kunna ekki
að skipta um perur í ljósastaurum!
Þetta fyrirkomulag er bara einka-
væðing í vatnsglasi; brandari og ætti
sem fyrst að
breyta þessu í
venjulegra horf.
Aðkoman að
hverfinu er líka
með afar und-
arlegum hætti.
Um er að ræða 3
akstursleiðir inn í
þorpið og 2 leiðir
út.
Besti og hrein-
legasti vegurinn að þorpinu er ein-
stefnugata sem liggur úr Grafarvogi
úr norðri og gagnast því íbúum
Bryggjuhverfisins nánast ekkert.
Önnur leið er Sævarhöfðinn, sem
er notaður til efnisflutninga og því
afar óþrifalegur yfirferðar, þó að
malbikaður sé, og þriðja leiðin er
einhvers konar bráðabirgða ómal-
bikaður sneiðingur sem liggur á
hlykkjóttum lóðamörkum Gatna-
málastjóra og einhvers steypufyr-
irtækis.
Úr brattri hlíðinni fyrir ofan Sæv-
arhöfðann hrynja svo grjóthnull-
ungar reglulega þannig að hætta er
af, eins og viðvörunarskiltin sýna og
minnir yfirbragðið á Óshlíðina vest-
ur við Ísafjarðardjúp eða aðra slíka
háskavegi. En þetta er í miðri
Reykjavíkurborg!
Það er ekki spurning að nú í að-
draganda borgarstjórnarkosning-
anna er þorpið í sandkassanum
meira að segja bara frekar mikið
pólitískur brandari!
Byggðaverk og Björgun komust
þó að samkomulagi um nýtingu
þessarar lóðar við Borgina undir
stjórn R-listans, þannig að R-listinn
var í rauninni ljósmóðir þessa litla
þorps sem fæddist inn í heim einka-
framtaksins. en miðað við allan
vandræðaganginn er alveg ljóst að
R-listinn hefur ekkert gert til að
hlúa að vexti þorpsins eins og ann-
ara hverfa borgarinnar. Hvers
vegna er þorpið litla eins og pólitísk
Öskubuska 8 árum eftir að Reykja-
víkurborg lagði blessun sína yfir
málið með samningi við Björgun?
Nýlega boðaði Borgin til fundar
um „rammaskipulag í Elliðaárvogi“
og var mjög ánægjulegt að sjá að
skilulagshöfundarnir hafa greinilega
tekið sér hlutverk prinsins sem
bjargar Öskubusku, því að sam-
kvæmt þessum hugmyndum verður
Bryggjuhverfið fullbyggt algjör
perla milli Grafarvogs og Elliðaár-
vogs.
Um þessi mál er hins vegar ekk-
ert rætt frekar í þessari kosninga-
baráttu. Það liggur í loftinu að
Sundabrautin sé forsenda þess að
Björgun og fleiri stór fyrirtæki við
Elliðaárvogin verði flutt, en á meðan
verða íbúar þorpsins í sandkass-
anum að brosa uppí sandstorminn
þegar það á við og njóta lognsins við
Pollinn þess á milli.
Í þorpinu býr gott fólk sem á
betra skilið en það sem Reykjavík-
urborg býður því upp á.
ÁSGEIR ERLING
GUNNARSSON,
Básbryggju 37,
110 Reykjavík.
Þorpið í sandkassanum
Frá Ásgeiri Erling Gunnarssyni,
framkvæmdastjóra og löggiltum
fasteignasala:
Ásgeir Erling
Gunnarsson
RÉTT í þessu rakst ég á umfjöll-
un Morgunblaðsins um Bangsa-
mót Bjarnarins, en fréttinni fylgir
einnig stutt myndskeið af dans-
inum. Mig langar til að óska
fréttamönnum blaðsins til ham-
ingju og hrósa þeim fyrir þetta
framtak, þar sem umfjöllun um
listhlaup á skautum í fjölmiðlum
er ósköp fátíð. Raunar finnst mér
þó furðulega til valið, þar sem
Bangsamótið er sennilega sam-
bærilegast pollamótum í fótbolta,
en þetta er þó spor í rétta átt.
Vikudagur hefur venjulega impr-
að á stærri viðburðum í heimi list-
skautara, eða í það minnsta birt
úrslit ísknattleika. Mörg ár eru
liðin frá því er ég hætti að fylgj-
ast með sjónvarpi, svo ég veit
ekki svo gjörla hvernig staðan er
þar, en býst þó við að hún sé
fremur svipuð.
Því er það að í blöðum fjölmiðla
eru fleiri heilsíður undirlagðar af
úrslitum fót-, hand- og körfu-
knattleikja, frjálsíþróttamótum,
og þar fram eftir götunum, en
aldrei eða afar sjaldan minnst á
listdans á skautum? Ef það er
vegna þess að fylgjendur þessara
íþrótta eru mun fleiri en áhuga-
fólk um skautaíþróttir, er þá ekki
verið að mismuna fólkinu í land-
inu að ákveðnu leyti? Ég kæri
mig ekki hið minnsta um fréttir af
22 mönnum að rífast um sama
boltann á einhverjum grasvelli úti
í heimi, og mér stendur á sama þó
meistaralið okkar í handknattleik
hafi sigrað lið Búlgaríu eða hverr-
ar þjóðar sem er. Mér stendur
líka nokkurn veginn á sama um
skítkastið og undanbrögðin í
stjórnmálum, fjárdrátt og svik
silkihúfanna, slúðrið um fræga
fólkið, og svo framvegis.
Að sjálfsögðu eiga þessar um-
fjallanir fullan rétt á sér, en
mætti hugsanlega stytta þær lítið
eitt til að koma öðrum greinum á
framfæri, til að mynda um list-
dans, hvort heldur sem hann fer
fram á skautasvellum eður ei?
Mér er sama þó vinamótum og
þess háttar sé sleppt, og grein-
arnar þurfa heldur ekki að vera
langar. Minnst á sigurvegara mót-
anna, ef til vill stutt lýsing á
helstu atriðum er skara fram úr –
ekki svo ósvipað og í öðrum
íþróttum.
Ég geri mitt ýtrasta til að
mæta á staðina og sjá sem flest
skautamót, vegna þess að mér
finnst þetta falleg íþrótt. En
stundum bjóða aðstæður ekki upp
á þann munað að ferðast um land-
ið (eða jafnvel út fyrir landstein-
ana) til að sjá þessa viðburði, og
þá væri einkar ánægjulegt að
geta lesið um stöðu mála í blöð-
um.
Nú má segja að skautavertíð-
inni sé lokið í bili, og hefst hún
ekki aftur af fullum krafti fyrr en
í haust. Þá þætti mér ákaflega
vænt um að fá að fylgjast með
henni á prenti. Ég skal jafnvel
gerast áskrifandi að Morgun-
blaðinu, ef ég aðeins fæ þessa
litlu ósk uppfyllta! Ef ég hefði
tímann og væri nógu góður penni
til starfans myndi ég jafnvel bjóða
fram krafta mína til að skrifa
stutta pistla um þessa atburði.
SIGURÐUR AXEL
HANNESSON,
Hafnarstræti 86a, 600 Akureyri.
Íþrótta
umfjöllun
fjölmiðla
Frá Sigurði Axel Hannessyni: