Morgunblaðið - 09.06.2006, Side 43

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 9. JÚNÍ 2006 43
MINNINGAR
Það var ekki amalegt að fá að
dvelja sem strákur mikið hjá honum
og ömmu en þar var oft mikið brallað.
Afi var mikill dellukarl og er mín
fyrsta minning um hann einmitt
tengd ljósmyndaáhuga hans. Afi
hafði innréttað framköllunarher-
bergi í kompu í lítilli íbúð á Sólvalla-
götunni þar sem þau amma bjuggu
um árabil. Svo mikil áhersla var lögð
á það að ekki mætti opna kompu-
hurðina að ég þorði varla að labba
framjá henni, hvað þá að snerta hana.
Aldrei hafði ég séð inn í helgidóminn
enda hurðin aldrei höfð opin. Þegar
ég læddist eitt sinn framhjá hurðinni
opnaðist hún og út úr dularfullri
rauðri birtu skaust afi og ekki veit ég
hvorum okkar brá meira, mér við það
að hurðin opnaðist eða honum við
öskrið og grátinn í mér! Hann hugg-
aði mig og leiddi mig að því loknu inn
í herbergið og sýndi mér það sem þar
var af miklum áhuga. Eftir það man
ég ekki eftir afa öðruvísi en ausandi
úr óþrjótandi viskubrunni sínum öll-
um stundum.
Afi var afbragðs ljósmyndari og
eftir hann liggja margar góðar ljós-
myndir sem meðal annars voru birt-
ar í virtum erlendum ljósmyndatíma-
ritum. Hann var mikill náttúru-
unnandi og byggði ásamt nokkrum
félögum sínum skála sem enn stend-
ur í Tindfjöllum.
Að ferðast um landið með afa var
ómetanlegt en þær voru ófáar ferð-
irnar sem við fórum saman á fjöll, í
veiði eða í gönguferðir um landið. Í
þessum ferðum leyndi það sér ekki
hversu mikið hann elskaði landið og
náttúru þess en ást hans á landinu,
og að sjálfsögðu á henni ömmu, gerði
það að verkum að hann flutti aldrei
aftur til Danmerkur þar sem hann
fæddist og ólst upp. Afi var kominn
yfir fimmtugt þegar hann tók bílpróf
og þau amma keyptu sér sinn fyrsta
bíl. Trúr stjórnmálaskoðunum sínum
kom að sjálfsögðu ekkert annað til
greina heldur en flaggskip sovéska
bílaflotans, Volgan, sem þá var ný-
komin á markað hér á landi. Afi var
viss um það að þeir í Sovét gætu nú
smíðað góða bíla og stakk hann
margan vestrænan bílinn af á þjóð-
vegum landsins. Í fjölmörgum bíltúr-
um okkar var oftar en ekki áð á fal-
legum stað og teknar upp volgar og
vel hristar Coca Cola-flöskur og má
því segja að þar hafi um stund náðst
sátt á milli austurs og vesturs.
Afi var mikill fjörkálfur og hrókur
alls fagnaðar á mannamótum þar
sem hann lét oft ljós sitt skína með
skemmtilegum sögum. Ekki náðu þó
allir því sem hann sagði þar sem
hann hafði aldrei náð íslenskunni al-
veg þrátt fyrir áratuga dvöl hér á
landi. Ef ég fór með vini mína heim til
ömmu og afa var ég vanalega búinn
að vara þá við og sagði þeim að segja
bara „já“ með reglulegu millibili þeg-
ar afi færi að tala við þá. Það brást
ekki að afa og vinum mínum kom
ávallt vel saman.
Elsku afi, ég vil þakka þér fyrir allt
það sem þú gafst mér og bið að heilsa
henni ömmu sem hefur nú haft ár til
þess að undirbúa komu þína. Hún var
á undan þér upp á þetta fjall og ég
veit að hún tekur á móti þér með bros
á vör.
Guðjón Ingi.
Hann Freddy vinur okkar er lát-
inn. Hann var Dani og kom til lands-
ins í byrjun seinna stríðs. Hann talaði
íslensku á sinn hátt. Ég kynntist hon-
um fyrst í Tindfjöllum 1962 um páska
og það voru ekki leiðinleg kynni, því
um leið og hann var skemmtilegur þá
var hann einstaklega fróður um nátt-
úruna og gladdist yfir litlum fjalla-
gróðrinum jafnt sem hrikalegri vetr-
arveðráttunni. Ég var alltaf í
samfloti með honum þegar við geng-
um upp því bæði var það skemmti-
legt og svo fór hann á ,,mínum
hraða“.
Um páskana 1964 í Tindfjöllum
var ákveðið af hópnum sem þar var
að byggja skála sem nefndur var
Miðdalur til minningar um Guðmund
Einarsson frá Miðdal en hann byggði
efsta skálann í Tindfjöllum 1944 sem
við flestir höfðum gist marga páska.
Freddy var sjálfskipaður yfirsmiður
en hann vann þá við byggingu Sam-
bandshússins í Ármúlanum og fékk
hann aðstöðu í portinu þar sem skál-
inn var byggður úr flekum og settur
saman í Tindfjöllum. Það var stórmál
þá, en í dag er það smámál, það gera
betri samgöngutæki.
Við fórum í margar ógleymanlegar
ferðir bæði inn á hálendið og með
ströndinni, og alltaf tók hann vel eftir
hinu smáa, hver steinn varð að undri
náttúrunnar eftir fróðleikinn frá hon-
um.
Þegar við Logi giftum okkur 1963
þá gleymdum við að panta tíma á
ljósmyndastofu, tveim dögum seinna
kom Freddy og tók myndir, hinar
eiginlegu brúðarmyndir eru og verða
alltaf fyndnar, en svo tók hann port-
rett af mér sem er listaverk. Hann
fékk silfurverðlaun fyrir þær á sýn-
ingu áhugaljósmyndara sem var í
tengslum við heimssýninguna í
Seattle, einnig fékk hann bronsverð-
laun á annarri sýningu fyrir tvær
myndir sem hann gaf okkur í brúð-
argjöf.
Hann var ekki bara listamaður
heldur einstakur hagleiksmaður og
húsgögnin okkar í Tindfjöllum bera
þess merki en þau voru gerð úr
gamla parketgólfinu þar. Við kynnt-
umst Evu konu hans einnig, þó meir
á seinni árum, hún var yndisleg kona
sem lét lítið fyrir sér fara en bráð-
skemmtileg og fróð. Þegar þau komu
í heimsókn þá var tíminn fljótur að
líða og kominn morgun áður en við
vissum af.
Börnin okkar, Hanna, Örn og Hall-
varður, nutu þess að fara í ferðir með
honum, oft var Helgi yngsti sonur
Freddy með og þakka þau allan fróð-
leikinn og skemmtilegheitin.
Við fjölskyldan þökkum Freddy
samverustundirnar.
Árný Þ. Hallvarðsdóttir.
Fyrir ári lést amma
mín hún Sigurlín þeg-
ar ég var stödd í
Bandaríkjunum,
reyndist það mjög erfitt að geta ekki
verið hjá henni þegar hún kvaddi
þennan heim, en ekki er hægt að fá
öllu ráðið. Þegar ég kom heim skrif-
aði ég bréf til ömmu sem aldrei var
birt því mér fannst svo leiðinlegt að
koma henni ekki inn á jarðarfarar-
daginn. Nú, tæpu ári seinna, lést afi
minn hann Freddy en hann var giftur
Sigurlínu. Við það tækifæri að minn-
ingar um afa koma í þessu blaði
finnst mér vel við hæfi að koma bréf-
inu til skila.
Elsku besta amma mín. Nú hef-
urðu loksins fengið þá hvíld sem þú
átt skilið. Þegar ég hugsa til baka er
svo margs að minnast. Fyrst kemur
upp hversu ljúf og glöð þú hefur allt-
af verið og hve yndislegt var að vera í
kringum þig og afa. Oft gistum við
systurnar hjá ykkur og var þá alltaf
stjanað við okkur frá morgni til
kvölds, en oft var ég líka ein hjá ykk-
ur og svaf annaðhvort á eldhús-
bekknum, með vinalegt tikk-takk-
hljóðið í eldhúsklukkunni og skrjáfið
í páfagauknum, eða svaf á gólfinu hjá
þér amma og þegar þú fórst á fætur,
alltaf fyrir allar aldir, mátti ég skríða
upp í hlýtt og notalegt rúmið þitt með
léttu fyrirferðarmiklu sænginni.
Kúrði ég síðan þar þangað til þú kall-
aðir á mig og afa í morgunmatinn.
Ég minnist allra ferðanna í búðina
þar sem við vorum með drapplituðu
tauinnkaupatöskuna, sem síðar var
SIGURLÍN
ANDRÉSDÓTTIR
✝ (Eva) SigurlínAndrésdóttir
fæddist á Hellis-
sandi 26. september
1924. Hún lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 30. maí
2005 og var útför
hennar gerð frá
Grensáskirkju 6.
júní sama ár.
skipt út fyrir brúna
pokann sem var á hjól-
um og það var sko mik-
ið sport að fá að draga
hann fram og til baka.
Oftast lá leiðin í bak-
aríið til að kaupa vín-
arbrauð og á leiðinni
heim stöldruðum við
svo oft í vefnaðarvöru-
búðinni og létum okk-
ur dreyma um hitt og
þetta þar.
Mörg voru skiptin
sem við fórum í Breið-
holtslaugina saman og
oft út á Arnarnes í vinnuna þína, þar
fylgdist ég með þér og elti þig á rönd-
um til að aðstoða þig.
Skjaldbakan fræga átti hug manns
allan og þótt ég hafi minna verið hrif-
in af páfagauknum á ég ennþá flug-
urnar sem ég hnýtti með fjöðrunum
frá honum sem þú gafst mér og afa.
Hin seinni ár var alltaf jafn gott að
koma til þín og áður og varstu þá
lengi vel alltaf með eitthvert góðgæti
í ofninum. Stelpurnar mínar, Ásta
María og Emilía, fengu að valsa um
alla íbúð og varstu fljót til að fara og
sýna þeim ævintýralegu hlutina þína
og lumaðir síðan alltaf á dýrmætum
smágjöfum sem glöddu þær svo mik-
ið. Síðan söngstu Dansi dansi dúkkan
mín fram og til baka þeim til mikillar
ánægju.
Alla tíð fékk ég að halda í höndina
á þér, eða afa, og gerðum það reynd-
ar allt til hins síðasta. Það var því svo
erfitt að vera í allt öðru landi þegar
kallið þitt kom og geta ekki haldið í
höndina þína, en ég veit þú hafðir
góða hjá þér og varst aldrei ein.
Fyrst um sinn hélt ég að þú værir nú
ekkert á förum því á þinn ótrúlega
hátt hefurðu alltaf náð að sigrast á
öllum kvillum með óbilandi bjartsýni
og þrautseigju, en í þetta sinn voru
veikindin alvarlegri og þinn tími
kominn.
Ég er svo þakklát fyrir að hafa
fengið tíma til að kveðja þig og sjá
hversu falleg og hve mikil ró var yfir
þér við kistulagninguna. Það var líkt
og þú svæfir ljúfum svefni og góðu
hlýju straumarnir streymdu frá þér
eins og alltaf áður. Elsku amma takk
fyrir allt og allt, ég mun geyma þig í
hjarta mínu og ég mun alltaf elska
þig.
Þín
Elva.
Útför okkar elskaða
PÁLS JÓNSSONAR,
Hóli,
Hvítársíðu,
fer fram frá Reykholtskirkju laugardaginn 10. júní
kl. 11:00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Krabba-
meinsfélag Borgarfjarðar.
Edda Magnúsdóttir,
Jón Magnús Pálsson, Hrafnhildur Hróarsdóttir,
Finnbogi Pálsson, Hrönn Vigfúsdóttir,
Páll Bjarki Pálsson, Eyrún Anna Sigurðardóttir,
Erlendur Pálsson, Guðrún Harpa Bjarnadóttir,
Þorbjörg Pálsdóttir, Ragnar Páll Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
Þökkum innilega alla vináttu og samúð við andlát og útför
SIGURÐAR EIRÍKSSONAR,
Austurbraut 7,
Höfn, Hornafirði.
Ása Finnsdóttir,
Eiríkur Sigurðsson, Vilborg Gunnlaugsdóttir,
Þorgeir Sigurðsson, Arnborg Benediktsdóttir,
Hallfríður F. Sigurðardóttir, Ólafur Ingimundarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
BÁRA STEINDÓRSDÓTTIR,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands þriðjudaginn
6. júní.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju laugardaginn
10. júní kl. 13:30.
Jón Hallgrímsson,
Guðbjörg Dóra Sverrisdóttir, Magnús Baldur Bergsson,
Steindór Sverrisson, Hjördís Ásgeirsdóttir,
Ríkharður Sverrisson, Valgerður Hansdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
JÓHANNES JAKOBSSON,
Gilsbakka,
Eyjafjarðarsveit,
er lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri laugar-
daginn 3. júní, verður jarðsunginn frá Grundarkirkju
mánudaginn 12. júní kl. 13:30.
Guðrún Helga Kjartansdóttir,
Jakob Jóhannesson, Kristín S. Ragnarsdóttir,
Þröstur Halldór Jóhannesson,
Sigrún Jóhannesdóttir, Víðir I. Ingvarsson,
Sigríður Jóhannesdóttir, Magnús Guðjónsson,
Jóhannes Gunnar Jóhannesson, Guðrún G. Svanbergsdóttir,
Kristbjörg Lilja Jóhannesdóttir, Skafti Skírnisson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Eiginmaður minn elskulegur,
BJÖRN GUÐBRANDSSON
barnalæknir,
lést á Droplaugarstöðum að morgni fimmtudags-
ins 8. júní.
Sigríður Guðbrandsdóttir.
Móðir okkar,
SVEINBJÖRG JÓHANNESDÓTTIR,
Melabraut 9,
Blönduósi,
lést þriðjudaginn 6. júní.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Börn hinnar látnu.
Elskulegur bróðir minn og móðurbróðir okkar,
GUNNLAUGUR JÓHANNSSON
frá Krossi
í Óslandshlíð,
áður Freyjugötu 40,
Sauðárkróki,
sem lést föstudaginn 2. júní verður jarðsunginn
frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn 10. júní
kl. 11.00.
Elínborg Jóhannsdóttir,
Þóra Ólafsdóttir,
Guðrún Ólafsdóttir,
Jóhann Ólafsson.