Morgunblaðið - 24.10.2006, Blaðsíða 24

ÞAÐ er kannski svolítið erfitt að skilja að fót-
boltagláp geti haft góð áhrif á heilsuna, en því
heldur nú norski vísindamaðurinn Jörgen Lo-
rentzen hjá Miðstöð kynjarannsókna fram, að
því er fram kom í Aftenposten nýlega. Hann
segir spennuna sem fylgi fótboltaáhorfi geta
verið mannfólkinu mikilvæg því hún losi um svo
miklar tilfinningar, bæði góðar og slæmar.
Sjálfur er Lorentzen hóflega áhugasamur um
knattspyrnukúnstir, fer stöku sinnum á völlinn
og spilar vikulega fótbolta með félögunum.
Það er ótrúlegt að sjá harðfullorðið fólk kasta
sér í fangið hvað á öðru, steyta hnefana, hrópa,
gráta, hlæja og sýna aðra tilfinningasemi á hlið-
arlínunni. Allt getur þetta hjálpað okkur á tilfinn-
ingasviðinu og gert okkur flinkari en ella við að
takast á við kreppur og áföll, sem upp kunna að
koma í lífinu, utan vallar, að mati Lorentzens, sem
ekki gerir greinarmun á kynjunum í þessu efni.
Fótboltinn skipar misstóran sess hjá mönn-
um, en á meðan á HM stóð í sumar voru spurn-
ingalistar lagðir fyrir 500 enskar fótboltabullur.
Í ljós kom að:
 76% fannst allt í lagi að klípa í næsta mann á
meðan á leik stendur.
 64% fannst fótboltinn geta hjálpað sér við að
deila tilfinningunum.
 63% hefðu með ánægju sleppt því að horfa á
enska landsliðið etja kappi á HM í staðinn fyrir
kynlíf.
 75% höfðu aldrei grátið yfir fótboltaleik.
 70% könnuðust við að tilfinningar á borð við
gremju gerðu vart við sig og 58% höfðu fundið
fyrir árásargirni.
 86% hefðu fremur kosið að vera við fæðingu
fyrsta barns en að sjá enska landsliðið í úrslita-
leik á HM. 14% hefðu kosið leikinn.
Fótboltaglápið talið heilsusamlegt
Morgunblaðið/Jim Smart
Fótboltaáhorf Spennan sem fylgir fótboltaáhorfi losar um bæði góðar og slæmar tilfinningar.
heilsa
menntun
24 ÞRIÐJUDAGUR 24. OKTÓBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Eftir Sigrúnu Ásmundar
sia@mbl.is
Hugtakið opið rými færnýja merkingu þegargengið er inn í Sjá-landsskóla í Garðabæ.
Þar er hátt til lofts og vítt til
veggja og skólagangarnir sem í
minningunni eru langir og þröngir
eru ekki fyrir hendi í þessu húsi,
ekki eru heldur neinar hefðbundnar
skólastofur. Innan veggja Sjálands-
skóla er Alþjóðaskólinn, en í honum
eru 18 nemendur frá ýmsum lönd-
um.
Berta Faber er skólastjóri Al-
þjóðaskólans og hún segir frá.
„Þetta er þriðja starfsárið okk-
ar,“ hefur hún mál sitt. „Við vorum
tvö ár í Víkurskóla í Grafarvogi og
fluttum hingað í haust. Í Víkur-
skóla vorum við meira ein, en hérna
erum við öll saman. Við stefnum í
þá átt að vera í alveg tvítyngdu um-
hverfi og þá er gott að vera í þessu
opna rými.“ Berta upplýsir að þrátt
fyrir að Alþjóðaskólinn hafi verið í
Sjálandsskóla í einungis tvo mánuði
sé ljóst að samstarfið gangi mjög
vel.
Blandaður hópur
„Í dag eru 18 börn í skólanum,
en fjögur eru á leiðinni. Þetta er
blandaður hópur, börnin eiga for-
eldra sem vinna tímabundið á Ís-
landi og svo eru krakkar hér sem
eru að flytja heim, hálfíslensk og
hálf-„eitthvað annað“ og hafa búið
erlendis lengi. Sendiráðsbörnin eru
í þessum skóla og loks er eitt ís-
lenskt barn, en foreldrar þess vildu
leyfa því að prófa að vera í skól-
anum í eitt ár,“ segir Berta.
Enskukunnátta er ekki skilyrði
fyrir því að börnin fái að vera í
skólanum og Berta hlær að þeirri
hugmynd. „Nei, alþjóðaskólar eru
þannig að þar er ekki enska sem
móðurmál. Í fyrra höfðu 70%
krakkanna ensku ekki sem móð-
urmál.“ Í skólanum eru núna m.a.
tvær stúlkur frá Noregi og tveir
strákar frá Þýskalandi. Tungu-
málaörðugleika segir hún þrátt fyr-
ir það vera litla. „Það er sér-
staklega auðvelt fyrir börnin sem
tala tungumál sem er náskylt ís-
lensku. Eitt barnið sem var hér í
fyrra talaði georgísku. Það var allt
annað, en gekk samt alveg ljómandi
vel. Hún plumar sig mjög vel.“
Íslenska er kennd í alþjóðaskól-
anum, annaðhvort sem erlent
tungumál eða sem móðurmál t.d.
fyrir krakkana sem eru að koma
heim. „Þó er meiri áhersla lögð á
það hjá þeim að læra að lesa og
skrifa en hjá íslenskum nem-
endum.“
Í Alþjóðaskólanum eru börn frá
fimm ára aldri og elstu krakkarnir
eru í 7. bekk. „8. bekkur bætist svo
við á næsta ári,“ segir Berta og að
smám saman sé stefnt að því að
fjölga bekkjum. Í Alþjóðaskólanum
starfa fimm kennarar.
Stjórnendur Þær Birna Faber skólastjóri og Elísabet Nunberg aðstoðar-
skólastjóri sjá um rekstur Alþjóðaskólans.
Námfúsir krakkar Innan veggja Sjálandsskóla er Alþjóðaskólinn þar sem átján nemendur frá ýmsum löndum
leggja stund á nám í opnu rými sem minnir lítt á hefðbundnar skólastofur.
Tvítyngt umhverfi í íslenskum skóla
Í fyrra höfðu 70%
krakkanna ensku
ekki sem móðurmál.
„MÉR finnst skemmtilegt hvernig skólinn er byggður,“
segir Telse Þórðardóttir, átta ára, þegar hún er spurð
hvernig henni finnst að vera í Alþjóðaskólanum. „Mér
finnst gaman að skólastofurnar eru ekki lítil herbergi,
heldur allt svona frjálst,“ segir hún og slær út hend-
inni, örlítið vottar fyrir þýskum hreimi í máli hennar,
en samtalið fer fram á ensku.
„Skólinn er mjög fínn,“ læðir hin norsk-sænska Gina
Lindstad, níu ára, að prúð. „Hann er svo nálægt sjónum
og það er allt svo opið.“
„Ég er búin að vera hér í eitt ár og ég held að við eig-
um eftir að eiga heima hérna í sex eða sjö ár í viðbót,“
segir Telse undirleit. „Þá förum við kannski til Þýska-
lands að heimsækja ömmu mína,“ bætir hún við og
brosir örlítið. Telse er hálfþýsk og upplýsir að mestallri
þýskukunnáttu sinni hafi hún nú tapað þar sem að hún
talar mest ensku núorðið. „Ég get samt talað pínulítið,“
segir hún og bætir við að pabbi sinn sé aðeins farinn að
tala við sig á íslensku svo að hún læri meira í málinu.
„Ég hef verið hér síðan í ágúst,“ segir Gina nú … „og
býst við að verða hérna í tvö ár. Pabbi minn er frá Sví-
þjóð og mamma er norsk,“ bætir hún við og að pabbi
sinn hafi komið til að vinna á Grundartanga. „Reyndar
mamma líka.“
Líkt Noregi en kaldara
Hin óhjákvæmilega spurning um hvernig stúlkunum
líki á Íslandi er nú lögð fram. „Ég er hrifin af hvöl-
unum, hafði aldrei séð hvali áður. Mér fannst Keikó æð-
islegur og mér finnst gaman að sjá Esjuna þegar ég
vakna. Það er líka svo allt öðruvísi en þar sem ég átti
heima áður, svo fá hús. Það eru ekki hús alls staðar,“
ítrekar Telse.
„Mér finnst Ísland gott,“ segir Gina. „Kannski svolít-
ið líkt Noregi, en samt kaldara. Það er alltaf kalt. Nú er
samt bara október,“ segir hún og klykkir út með að jú,
það sé fínt að vera hérna.
„Heima hjá mér er töluð sænska og norska, og líka
alltaf einhver íslenska. Við verðum að gera það þegar
einhver kemur, líka þegar við förum í búðir,“ segir
Gina og fullyrðir að sér finnist íslenska ekki erfitt
tungumál. „Íslenskan er mjög auðveld fyrir mig af því
að ég tala upphaflega svo líkt tungumál. Mér finnst hún
skemmtilegt tungumál og bróðir minn vill að ég kenni
sér. Það verður líka auðveldara fyrir mig að læra
„gammel-norsku“ þegar ég kem í menntaskóla.“
Stúlkurnar upplýsa að lokum að þeim finnist
skemmtilegt í skólanum, Telse nefnir sérstaklega
djassballett og leikfimi. „Mér finnst leikfimi skemmti-
leg og já, bara allt,“ segir Gina með einlægt bros á
vörum.
Skemmtilegt
í skólanum
Morgunblaðið/Eyþór
Gina Linstad og Telse Þórðardóttir Segja skólann
vera skemmtilegan og eru hrifnar af íslenskum hvölum.