Morgunblaðið - 24.02.2007, Blaðsíða 44

44 LAUGARDAGUR 24. FEBRÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ BjarnfríðurSímonardóttir,
Benna, fæddist á
Stokkseyri 26. des-
ember 1921. Hún
lést á hjúkr-
unarheimilinu
Kumbaravogi 11.
febrúar síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Símon
Sturlaugsson út-
vegsbóndi og for-
maður á Kaðlastöð-
um á Stokkseyri, f.
12.2. 1895 d, 26. 9.
1957, og Viktoría Kolfinna Ketils-
dóttir húsfreyja, f. 18.1.1898, d.
19.10. 1993. Börn þeirra voru
þrjú og var Benna þeirra yngst.
Bræður hennar voru Ketill Hilm-
ar, f. 5.7. 1919, d. 11.6. 1998, og
Sturla, f. 14.8. 1920, d. 5.9. 1989.
Hinn 25.12. 1948 giftist Benna
Tómasi Karlssyni skipstjóra og
útgerðarmanni, f. 20. nóv. 1923.
Foreldrar hans voru Karl Frí-
mann Magnússon skósmiður og
útgerðarmaður á Stokkseyri, f.
4.10. 1886, d. 30.1. 1944, og Krist-
ín Tómasdóttir húsfreyja, f. 4.6.
1888, d. 12.2. 1967. Benna og
Tómas eignuðust fimm börn, þau
eru: 1) Viktor Símon, f. 10.8.
1948, maki Ásrún Sólveig Ás-
geirsdóttir. Börn þeirra eru: a)
Áslaug Júlía 10.9. 1974, maki
Rúnar Þór Larssen. b) Sturla
Símon, f. 16.9. 1977, maki Halla
grétar Önnu Kristjánsdóttur er
Arnar Már, f. 25.6. 1978, sam-
býliskona Sara S. Jónsdóttir.
Dætur Símonar og Fjólu Breið-
fjörð Ægisdóttur eru: a) Benna, f.
23.12. 1983, sambýlismaður Einar
Ingi Marteinsson. b) Íris Rán, f.
15.5. 1987, sambýlismaður Benja-
mín Aage Birgisson. c) Álfheiður
Björk, f. 29.10. 1990. 5) Hafsteinn,
f. 1.11. 1960, d. 3.5. 2003. Sonur
Hafsteins og Öldu Agnesar
Sveinsdóttur er Stefán Ágúst, f.
23.11. 1981. Börn Hafsteins og
Sóleyjar Margrétar Ármanns-
dóttur eru: a) Fjóla Karen, f. 14.3.
1988, dóttir hennar er Thelma
Karen b) Tómas Ármann, f. 30.6.
1994. Uppeldissonur Hafsteins og
sonur Sóleyjar var Ingibergur
Friðrik, f. 1.1. 1977, d. 24.3. 2002.
Benna ólst upp á Kaðlastöðum
hjá foreldrum sínum og vann þar
almenn sveitastörf. Hún lauk
fullnaðarprófi frá barnaskóla
Stokkseyrar, og námi í kvenna-
skóla Árnýjar í Hveragerði og á
Laugarvatni. Hún vann á Hótel
Stokkseyri og í Hraðfrystihúsi
Stokkseyrar fyrstu hjúskap-
arárin, en þau Tómas fluttu fljót-
lega að Hafsteini þar sem hún bjó
honum og börnum þeirra gott
heimili.
Síðustu 5 árin dvaldi hún á
dvalar og hjúkrunarheimilinu.
Útför Bennu verður gerð frá
Stokkseyrarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
Rós Eiríksdóttir.
Börn: Erika Árný og
Viktoría Valný.
Dóttir Höllu og upp-
eldisdóttir Sturlu er
Ólafía Gerður. c) Ás-
geir, f. 1.7. 1985
unnusta Katla Sjöfn
Hlöðversdóttir. d)
Eyþór Bjarni, f. 12.3.
1990. 2) Karl Magn-
ús, f. 28.12. 1952,
maki Anna S. Páls-
dóttir. Börn þeirra:
a) Eygló Fríða, f.
10.4. 1973, maki Ein-
ar Jónsson, börn: Þórey og Jón
Karl. b) Tómas, f. 4.2. 1975, maki
Heidi M. Karlsson, dætur Helena,
Anna og Isabella. c) Svanur, f.
16.1. 1982. d) Viktoría Kolfinna, f.
20.6. 1987, dóttir hennar er Eygló
Fríða. 3) Kristín, f. 29.11. 1954,
maki Guðsteinn Frosti Her-
mundsson. Börn þeirra: a) Mar-
grét Harpa, f. 15.6. 1977, sam-
býlismaður Guðmundur Ómar
Helgason, barn Kolfinna Sjöfn. b)
Hermundur, f. 10.12. 1980. c)
Bjarnfríður Laufey, f. 24.3. 1982,
sambýlismaður Ólafur Þór Jóns-
son, barn Jón Finnur. d) Tómas
Karl, f. 21.3. 1990. 4) Símon Ingv-
ar f. 11.1. 1959, maki Þórdís Sól-
mundardóttir. Barn þeirra: Sól-
mundur Ingi., f. 13.12. 2005.
Synir Þórdísar og uppeldissynir
Símonar eru Magnús Bjarki og
Eyþór. Sonur Símonar og Mar-
Þótt ég sé látinn, harmið mig ekki með tár-
um, hugsið ekki um dauðann með harmi
eða ótta. Ég er svo nærri, að hvert eitt tár
ykkar snertir mig og kvelur, þótt látinn mig
haldið.
En þegar þið hlæið og syngið með glöðum
hug, lyftist sál mín upp í mót til ljóssins.
Verið glöð og þakklát fyrir allt sem lífið
gefur og ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði
ykkar yfir lífinu.
(Kahlil Gibran.)
Þegar ungt fólk byrjar búskap sinn
skiptir miklu máli að eiga góða að.
Þetta upplifði ég í mínum búskap
með Símoni. Betri tengdamóður
hefði ekki verið hægt að fá en Bennu
sem allt vildi fyrir alla gera og ekki
aumt mátti sjá. Með sinn hógværð og
glaðværð hjálpaði hún okkur með
börnin og allt annað sem maður
þurfti hjálp með. Ávallt tilbúin að
vera með stelpurnar þegar við þurft-
um. Í mörg ár var heimilið í Hafsteini
eins og barnaheimili, ekki fannst
barnabörnunum heldur neitt leiðin-
legt að vera hjá ömmu og afa, vildu
helst vera þar öllum stundum í góðu
yfirlæti. Síðustu ár hafa ekki verið
létt fyrir þig Benna mín, þú hefur
verið fangi í eigin líkama með þennan
hræðilega sjúkdóm. En nú ertu
frjáls, komin til himnaríkis umvafin
öllu því fólki sem þú ert búin að sjá á
eftir á þinni lífsleið og getur fylgst
með þínu fólki hér á jarðríki.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V.Briem)
Elsku Tómas og fjölskylda, mínar
innilegustu samúðarkveðjur til ykkar
allra.
Fjóla B. Ægisdóttir.
Elsku Benna. Mig langar að þakka
þér fyrir allar góðu stundirnar sem
við áttum, í þessi rúmlega 30 ár eða
síðan ég kom inn á heimilið til ykkar
Tómasar sem unnusta Viktors. Þið
tókuð mér opnum örmum og varð ég
fljótt eins og eitt af ykkar börnum.
Við náðum mjög vel saman, hvort
sem við vorum að baka þínar vinsælu
Bennu ömmu kleinur eins og barna-
börnin kölluðu þær eða þegar við vor-
um í Hólmsteinsskúrnum í neta-
skurði. Oft var þar mikill
hamagangur því við vildum vera bún-
ar þegar Tómas og Viktor kæmu að
landi. Ég gæti haldið lengi áfram, því
minningarnar eru svo margar og
góðar sem ég geymi í hjarta mínu. Og
vil ég aftur þakka þér, elsku Benna
mín, megi Guð geyma þig og varð-
veita.
Þín tengdadóttir
Ása.
Nú hefur Benna amma loksins
fengið hvíldina og minningar um
stórkostlega konu fylla hugann. Við
áttum margar góðar stundir saman
og fyrir þær er ég þakklát. Göngu-
túrarnir um fjöruna. Dagarnir í
kirkjugarðinum að hirða um leiði ást-
vina. Bennukleinurnar voru frægar,
og því fleiri sem við Bennurnar vor-
um við baksturinn, því betri voru
kleinurnar. Þú dásamaðir æskuna og
hafðir lag á að leyfa barninu í mér að
blómstra, lag á að draga fram það
besta í mér. Þú gafst þér alltaf tíma
fyrir okkur krakkana. Hvort sem það
var til að smakka drulluköku, skoða
nýmálaðar myndir, sjá mig fara koll-
hnís, eða hjálpa mér við heimalær-
dóminn, gastu alltaf gefið af þér tíma.
Þú varst aldrei of upptekin. Á sumrin
eyddum við krakkarnir öllum stund-
um í fjörunni fyrir neðan Hafstein.
Stundum gekkstu upp á sjóvarnar-
garðinn og blístraðir yfir fjöruna. Þá
vissum við að komið væri kaffi, mat-
ur, eða að mamma vildi fá okkur
heim. Þegar gestir komu í Hafstein
og þú kynntir mig, sagðir þú stund-
um við gestina að þegar þessi unga
stúlka væri á heimili, væri bara einn
hlutur sem passa þyrfti upp á; að eiga
alltaf til liti og auð blöð, því ég væri
upprennandi listamaður. Ég man
hvað ég var ánægð að heyra hvað þú
værir stolt af mér.
Margar vísur urðu til við eldhús-
borðið í Hafsteini og var kveðskapur
þar daglegt brauð. Amma leyndi á
sér hvað varðaði að semja hnyttnar
vísur við ýmis tilefni. Eitt sinn í bræði
minni skeytti ég skapi á Andrésar
Andar blaði og reif. Amma skammaði
mig ekki, heldur settist niður með
mér og skýrði fyrir mér af hverju
svona hegðun væri ekki góð. Eftir að
því var lokið og allir voru sáttir samdi
amma:
Nú er Benna amma æst,
Ekki er nafna hrifin.
Ekkert blað hjá ömmu fæst,
því Andrés Önd er rifinn.
Ég var nýbyrjuð að lesa, og las fyr-
ir ömmu á gosflösku „Hi-Spot“.
Amma áréttar við mig að þetta sé
enska og framburðurinn sé „Hæ-
Spott“. Ég var viss í minni sök og
þrætti við ömmu. En amma gaf sig
ekki.
Það heitir bara hæ og spott
hjartans elsku Benna mín.
Mér finnst alltaf fjarska gott
að fá að vera amma þín.
Nú er þokunni létt og þú ratar
heim í himnaríki, til Drottins og allra
hinna sem á undan hafa farið. Ég
þakka þér fyrir allt sem þú hefur gef-
ið mér. Veganesti fyrir lífið. Þú
kenndir mér að meta lífið og bera
virðingu fyrir öllu lífi. Að sjá hið góða
í öllu og öllum. Þú kenndir mér að
hræðast ekki dauðann, heldur fagna
því þegar Drottinn kallar. Ég veit að
þú munt fylgja mér um ókomna tíð.
Gleðjast með mér á góðum tímum og
hugga mig á verri tímum. Ég kveð
þig með þakklæti, söknuði og sátt.
Hvíl í friði, elsku amma mín.
Benna Símonardóttir.
Mig langar í fáum orðum að minn-
ast ömmu minnar Bennu. Sem ungur
drengur dvaldi ég oft á sumrin hjá
ömmu og afa á Stokkseyri og hafði þá
hvað bestu kynnin af ömmu. Amma
var sannkallaður dýrlingur í augum
okkar barnabarnanna, við sóttum í að
vera í kringum hana og ræða um allt
milli himins og jarðar, er eiginlega
ótrúlegt að hún skyldi hafa þolin-
mæði til að svara öllum þeim spurn-
ingum sem á henni buldu, hvað þá að
hafa svör við þeim flestum. Oft vor-
um við frændurnir eitthvað að bralla
á Stokkseyri, ýmist í sjóvarnargarð-
inum eða niðri í fjöru. Fjaran geymdi
mörg spennnandi leyndarmál og var
þar oft teflt á tæpasta vað, en innst
inni vissi maður að öllu var óhætt því
amma var á verði og vissi yfirleitt ná-
kvæmlega hvað fram fór. Flestir dag-
ar enduðu þó yfirleitt í kaffitíma hjá
ömmu, þar sem við belgdum okkur út
af kakói og marengsskúffuköku sem
skorin var í tígla. Ég kveð hér merka
konu með ljóði Ómars Ragnarssonar,
Íslenska konan, sem mér finnst lýsa
Bennu ömmu á hvað bestan hátt.
Hún bar þig í heiminn og hjúfraði að sér.
Hún heitast þig elskaði’ og fyrirgaf þér.
Hún ætíð er skjól þitt, þinn skjöldur
og hlíf.
Hún er íslenska konan, sem ól þig og þér
helgaði sitt líf.
Með landnemum sigldi’ hún
um svarrandi haf.
Hún sefaði harma. Hún vakti’ er hún svaf.
Hún þerraði tárin. Hún þerraði blóð.
Hún var íslenska konan, sem allt á að
þakka vor þjóð.
Ó! Hún var ambáttin hljóð.
Hún var ástkonan rjóð.
Hún var amma, svo fróð.
Ó! Athvarf umrenningsins,
inntak hjálpræðisins,
líkn frá kyni til kyns.
Hún þraukaði hallæri, hungur og fár.
Hún hjúkraði’ og stritaði gleðisnauð ár.
Hún enn í dag fórna sér endalaust má.
Hún er íslenska konan, sem gefur þér allt
sem hún á.
Ó, hún er brúður sem skín!
Hún er barnsmóðir þín
eins og björt sólarsýn!
Ó! Hún er ást, hrein og tær!
Hún er alvaldi kær
eins og Guðsmóðir skær!
Og loks þegar móðirin lögð er í mold
þá lýtur þú höfði og tár falla’ á fold.
Þú veist, hver var skjól þitt, þinn skjöldur
og hlíf.
Það var íslenska konan sem ól þig og gaf
þér sitt líf.
En sólin, hún sígur, – og sólin, hún rís, –
og sjá: Þér við hlið er þín hamingjudís,
sem ávallt er skjól þitt, þinn skjöldur
og hlíf:
Það er íslenska konan, – tákn trúar
og vonar,
sem ann þér og þér helgar sitt líf.
(Ómar Ragnarsson)
Hermundur.
Elsku Benna amma nú er ljósið
þitt bjarta slokknað, en ljós þitt mun
ætíð lifa í minningu okkar. Nú vitum
við að þú ert komin á góðan stað og
laus við þá kvilla sem hafa hrjáð þig
síðustu árin. Þær eru margar minn-
ingarnar sem hafa rifjast upp síðustu
dagana. Minningin um ömmu sem
alltaf var brosandi og glöð og gott að
koma til.
Þær eru ófáar stundirnar sem við
systkinin höfum átt hjá ykkur afa.
Það er mikill kostur að hafa alist upp
í svona mikilli nálægð við ykkur. Oft
var komið við hjá ykkur afa með vin-
ina og þá varst þú alltaf fljót að finna
til eitthvað til að stinga að okkur,
kleinur, lítill súkkulaðimoli, það var
alltaf eitthvað. Við gætum endalaust
haldið áfram að rifja upp, því að það
eru svo margar góðar stundir og
minningar sem við eigum með þér.
Við kveðjum þig með söknuð í hjarta
elsku amma.
Elsku afi, guð veiti þér styrk í
sorginni.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Gegnum Jesú helgast hjarta
í himininn upp ég líta má.
Guðs míns ástar birtu bjarta
bæði fæ ég að reyna og sjá.
Hryggðarmyrkrið sorgar svarta
sálu minni hverfur þá.
(Hallgrímur Pétursson.)
Systkinin Eyjaseli 11.
Mig langar til að minnast Bennu
ömmu, en hún hefur nú endanlega
kvatt þennan heim eftir margra ára
baráttu við Alzheimer.
Það var svo gaman að fá að vera
hjá ömmu og afa á Stokkseyri og allt-
af nóg að gera, enda hafði amma
endalausan tíma fyrir okkur barna-
börnin og mátti ýmislegt bralla
heima í Hafsteini. Iðulega voru gerð-
ar kleinur og vorum við Bennurnar
oft þrjár saman í því, við kölluðum
þær Bennukleinur. Það var svo gam-
an að gera kleinur með ömmu því það
var alveg sama hvernig kleinurnar
litu út, amma sagði að þær væru ekki
að fara í neina fegurðarsamkeppni.
Svo var það morgunleikfimin í út-
varpinu, þá reyndi nú á litla stelpu við
að herma eftir ömmu sinni við æfing-
arnar.
Þegar afi var á sjónum var ofsa
spennandi að sitja á rúmstokknum
hjá ömmu og hlusta á þegar hún tal-
aði við hann í talstöðina sem var á
náttborðinu, þetta var sko merkilegt.
Í fjörunni gátum við leikið okkur
allan daginn, ýmis leynibú leyndust í
klöppunum og svo var stórveiði af
hornsílum, kröbbum og kræklingum
og fengum við stundum lánuð eldhús-
áhöldin hennar ömmu til þess. Þegar
heim var komið sauð amma kræk-
linginn en fjasaði aldrei yfir blautum
sokkum og stígvélum.
Amma kenndi mér margt og eitt af
því var að róla, á meðan hún hengdi
út á snúru sat ég í rólunni á snúr-
ustaurnum og amma þuldi „inn og út“
og ég hreyfði fæturna eftir því og
þannig fór ég að róla.
Fermingarárið mitt fór ég að vinna
í frystihúsinu á Stokkseyri og í fjögur
ár flutti ég til ömmu og afa á vorin og
bjó þar fram á haust, þetta var góður
tími og tengdist ég þeim mjög vel og
sá hversu einstakt samband ömmu
og afa var.
Síðustu ár sín dvaldi amma á
hjúkrunarheimilinu Kumbaravogi
þar sem ég vann og finnst mér það
forréttindi að hafa fengið að hjálpa til
Bjarnfríður Símonardóttir
✝
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og
útför elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
ELÍSABETAR PÉTURSDÓTTUR,
Hraunvangi 3,
(áður Þúfubarði 12),
Hafnarfirði.
Eygló Þorláksdóttir, Michael Mather,
Erla Þorláksdóttir, Erling Ásgeirsson,
Sigurður G. Þorláksson, Ragnhildur Harðardóttir,
Petra Þorláksdóttir, Örn Arnarsson,
Ægir Þorláksson, Sólveig Stefánsdóttir,
Særún Þorláksdóttir, Guðjón B. Sverrisson,
Vignir Þorláksson, Sigrún Vilhelmsdóttir,
Anna María Þorláksdóttir, Rafn A. Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur hlýhug og
vináttu og veittu okkur ómetanlegan stuðning við
andlát og útför
HJÖRLEIFS H. JÓHANNSSONAR.
Guð blessi ykkur öll.
Þorgerður Sveinbjarnardóttir, Helga G. Hjörleifsdóttir,
Sveinbjörn Hjörleifsson, Elín Björk Unnarsdóttir,
Björgvin Hjörleifsson, Preeya Kempornyib,
Arnþór Hjörleifsson, Ásrún Ingvadóttir,
Sigurbjörn Hjörleifsson, Kanokwan Srichaimun,
Einar Hjörleifsson, Lilja Guðnadóttir,
Hjördís H. Hjörleifsdóttir, Sigursteinn Magnússon
og barnabörn.