Morgunblaðið - 17.03.2007, Síða 24

|laugardagur|17. 3. 2007| mbl.is
daglegtlíf
Leiðtogar innan ESB ræða nú
hvort banna eigi hefðbundnar
ljósaperur til að vinna gegn
gróðurhúsaáhrifum. »27
neytendur
Getur skóhæll virkilega haft
táknræna merkingu í samfélagi
manna, spyr Unnur H. Jó-
hannsdóttir. »26
tíska
Ásdís Lovísa Grétarsdóttir hef-
ur gaman af húmor í hönnun og
vill hafa svolítið litríkt í kring-
um sig. »28
innlit
Hálsfestar eru helstu hönn-unargripir Völu Krist-jánsson, fyrrum leik-konu og kennara, en auk
þeirra sýnir hún nú klippimyndir og
teikningar í herberginu í Kirsu-
berjatrénu við Vesturgötu 4.
„Það er nokkuð mörg ár síðan ég
byrjaði að hanna fyrir sjálfa mig, ef
ég sá einhvern fallegan hlut á flóa-
markaði í Vínarborg eða hér í Kola-
portinu þá bjó ég til úr honum
skartgripi fyrir sjálfa mig. Svo slys-
aðist ég til þess að sýna Arndísi Jó-
hannsdóttur nokkur men sem ég
hafði búið til og hún varð svo yfir sig
hrifin að hún sagði: „Þú verður að
sýna þetta!“ segir Vala.
„Svo tók ég til hendinni í nóv-
ember sl. og hef verið óstöðvandi síð-
an og er nú með 31 men á sýningunni
í Kirsuberjatrénu. Það er svo gaman
að leika sér að hlutum og setja sam-
an – sjá fegurðina í litlu hlutunum,
dútla við þetta.“
– Er eitthvað þarna sem kemur
frá fjölskyldunni?
„Já, t.d. lykillinn að flyglinum
hans pabba míns frá Kaupmanna-
höfn. Faðir minn, Einar Kristjáns-
son óperusöngvari, varð að selja
flygilinn sinn þegar hann flutti frá
Kaupmannahöfn til Íslands, en ein-
hverra hluta vegna gleymdist lykill-
inn, langur og fallegur art deco-
lykill. Á hann þræddi ég marga litla
lykla sem ég átti í fórum mínum og
veit ekki að hverju ganga. Þeir voru í
gömlum peningakassa á lyklakippu.
Þetta eru hefðbundnir fylgihlutir frá
toppi til táar, allt frá hárspennu til
skóspennu – sem eru þarna orðnir að
skartgripum – þetta er fallegt skraut
fyrir kjarkaðar konur. Ég hef alltaf
dáðst að því hve þingkonurnar okkar
t.d. bera falleg hálsmen. Ég tek allt-
af eftir slíku og ég veit að þær kaupa
heilmikið í Kirsuberjatrénu.“
Óstöðvandi í hönnuninni
– Er skartgripagerðin þitt aðal-
starf?
„Jú, ætli hún sé ekki orðin það
núna. Ég er komin á eftirlaun og nýt
þess nú að sýna leikgleðina sem í
mér býr. Það er mikið af minni per-
sónu og sögu í þessum skartgripum.
Ég hef löngum verið ástríðufullur
safnari og nú kemur uppskeran af
því. Nú leik ég lausum hala, eins og
Flosi Ólafsson kallar það. Mér finnst
ég komin á rétta hillu, er óstöðvandi
að hanna og er þegar komin með
hugmynd að næstu framleiðslulínu.“
– Notar þú sjálf mikið skartgripi?
„Já, ég hef gaman af því en ég fer
ekki lengur eins mikið og ég gerði.
Ég hef þó alltaf gaman af að velja
fallegan grip við fötin mín þegar ég
fer t.d. í leikhús eða afmæli.“
– Er listæð í þér?
„Já, ég er í ætt við ýmsa lista-
menn, Einar Jónsson myndhöggv-
ara, Nínu Tryggvadóttur myndlist-
arkonu og Hörð Bjarnason sem var
húsameistari ríkisins og teiknaði
mörg hús. Pabbi var þekktur söngv-
ari í sinni tíð, bæði hér og erlendis,
og svo var Einar Örn sonur minn
valinn fyrir skömmu fimmti versti
söngvari allra tíma – og er stoltur af
að vera þar í félagsskap með Céline
Dion og Ozzy Osbourne. Honum
finnst þetta skemmtilegt, hefur
húmor og ég vil meina að það sé viss
húmor í skartgripunum mínum líka.
Ég kenndi lengi nýbúum og þar
voru ferskir straumar, það var stór-
skemmtilegt að ná til þeirra. Ég var í
8 ár í leikhúsbransanum og eignaðist
syni mína tvo, Einar og Árna, á því
tímabili – ég lék í Stöðvið heiminn,
ennþá með Árna á brjósti, það var
jólasýning 1964. Svo kom Ó þetta er
indælt stríð og Hornakórall eftir
Odd Björnsson og Leif Þórarinsson.
Í Fiðlaranum á þakinu lék ég dótt-
urina Hodel 1969 til 1970.“
Morgunblaðið/Kristinn
Skartgripahönnuðurinn Vala Kristjánsson ásamt óvenjulegum hálsmenum sínum.
Blómasölustúlkunni
ekki fisjað saman
Frumlegir eru skartgripirnir sem Vala Kristjánsson hannar undir nafninu Völu-
skart. Guðrún Guðlaugsdóttir ræddi við Völu, sem er þeim ógleymanleg sem sáu
hana sem Elísu Doolittle í My Fair Lady. Frumsýningin var 10. mars fyrir 45 ár-
um, en 15. mars sl. opnaði Vala sýningu á skartgripum sínum í Kirsuberjatrénu.
Óvenjulegir Skartgripir Völu eru
búnir til úr margvíslegum munum
sem hún hefur rekist á.
Elísa Doolittle Vala Kristjánsson í hlutverki blómasölustúlkunnar sem
lærir framburð hjá prófessor Higgins, Rúrik Haraldssyni.
HANN er óneitanlega skraut-
legur haddurinn á þessari fyr-
irsætu sem tók þátt í „Hair Col-
oring Splash“ eða Litadýrð-
arsýningunni í Tókýó í Japan
á dögunum.
Á sýningunni voru kynnt-
ar margvíslegar lita-
nýjungar sem og nýjasta jap-
anska hárlitatískan, en margar
þekktustu hárgreiðslustofur í
landinu tóku þátt í sýningunni.
Sannkölluð
höfuðprýði