Morgunblaðið - 17.03.2007, Side 37

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 17. MARS 2007 37
sem fórnað er við Kárahnjúka. Sem
betur fer eru þeir áhrifamenn er
gengu harðast fram í Blöndudeilunni
nú orðnir yfirlýstir náttúruverndar-
sinnar.
Þessi alvarlegu átök stóðu um sex
ára skeið og þegar landverndar-
menn loks voru sigraðir var það Jóni
mikið áfall og hætti hann þá odd-
vitastörfum.
Jón var mikill gæfumaður í einka-
lífi sínu. Sigríður er mjög glæsileg
og mikilhæf kona og börn þeirra sjö
myndar- og ágætisfólk.
Eg sendi aðstandendum öllum
innilegar samúðarkveðjur. Minning-
in lifir um drengilegan forystumann
og ljúfan og hollráðan vin.
Páll Pétursson.
Kveðja frá Karlakór
Bólstaðarhlíðarhrepps
Í dag, 17. febrúar, verður til mold-
ar borinn sveitarhöfðinginn oddvit-
inn og kórstjórinn Jón í Ártúnum.
Vinátta og kynni okkar Jóns eru
orðin löng. Þau hófust veturinn
1945–6. Það var minn fyrsti vetur í
barnaskóla, er þá var á Steiná í
Svartárdal. Jón kenndi þá í forföll-
um Bjarna Jónassonar í Blöndudals-
hólum, er vann þá að fræðistörfum
suður á Þjóðskjalasafni. Jón var
okkur krökkunum góður kennari,
léttur í skapi og ljúfur í öllum sam-
skiptum.
Síðar unnum við Jón saman í
hreppsnefnd Bólstaðarhlíðarhrepps
yfir tuttugu ára skeið. Síðan og ekki
síst er vera mín í Karlakór Bólstað-
arhlíðarhrepps undir stjórn Jóns.
Jón og Sigríður reistu sér nýbýli í
landi Ytra-Tungukots er þau nefndu
Ártún.
Jón í Ártúnum var einn þriggja
bræðra frá Finnstungu. Allir hafa
þeir komið mikið við sögu Karlakórs
Bólstaðarhlíðarhrepps. Tryggvi fað-
ir þeirra einn af stofnendum kórsins
og Finnstunguheimilið eitt af styrk-
ustu stoðum kórsins um langa hríð.
Jón byrjaði ungur að syngja með
kórnum og þeirra vegferð saman átti
eftir að verða meir en hálf öld. Það
er athygli vert að nú í vetur hafa fall-
ið í valinn tveir af þeim er lengst
allra hafa verið með kórnum. Friðrik
bóndi á Gili í janúar og nú Jón í Ár-
túnum.
Jón tekur við stjórn kórsins 1952,
af Jónasi bróður sínum og er sam-
fleytt einn aðalstjórnandi hans til
1987, eða í 35 ár. Jafnframt var Jón
organisti í Bólstaðarhlíðarkirkju, í
marga áratugi. Mun það fágætt að
menn gegni slíku starfi svo lengi.
Undir stjórn Jóns, óx kórinn og
dafnaði og varð á tímabili það fjöl-
mennastur sem hann hefur orðið í
rúmlega áttatíu ára sögu hans.
Karlakór Bólstaðarhlíðarhrepps á
Jóni í Ártúnum óhemjumikið að
þakka. Án hans væri vafamál að kór-
inn væri starfandi í dag.
Kórinn verður þá einn af þekktari
sveitakórum landsins. Um félagslegt
gildi hans fyrir sveitarfélagið þarf
ekki að fjölyrða.
Að vinna launalaust eins og Jón
gerði alla tíð, er einstakt og umhugs-
unarefni, þegar allt fjölmiðlatal
snýst um hlutabréf og auðhyggju.
Öll kórstjórn Jóns einkenndist af
næmi, en þó festu. Þótt eitthvað
gengi miður sló Jón jafnan á létta
strengi, fór þá allt að ganga betur.
Áður en Húnaver kom til sögu
voru kóræfingar oft inni á heimilum.
Ég minnist margra raddæfinga
heima í Ártúnum. Þá var oft glatt á
hjalla. Húsbóndinn léttur í tali og
húsmóðirin veitti af rausn.
Jón var mikill heimilisfaðir og
heimakær. Hann var mikill náttúru-
unnandi, og fannst stjórnvöld oft
ekki gæta hófs í stóriðjufram-
kvæmdum.
Síðustu ár Jóns voru honum erfið
vegna sjúkleika. Er hann var þrot-
inn að kröftum kom vel í ljós þvílík
mannkostamanneskja Sigríður kona
hans er. Hún annaðist mann sinn
heima af ást og umhyggju svo aðdá-
unarvert er.
Við félagar í Karlakór Bólstaðar-
hlíðarhrepps þökkum Jóni í Ártún-
um samfylgdina og frábært starf
með kórnum, og vottum Sigríði og
börnum þeirra djúpa samúð.
Sigurjón Guðmundsson.
✝ Sæmundurfæddist á Efra-
Hóli í Staðarsveit
23. maí 1910.
Foreldrar hans
voru Þóra Jóns-
dóttir f. 16. janúar
1864, d. 9. júní 1938
og Kristján Sig-
urðsson f. 5. des.
1855, d. 20. júní
1921.
Systkini Sæ-
mundar voru.
1) Sigurður f.
1898, d. 1983. 2) Jón
f. 1899, d. 1959. 3.)Guðmundur f.
1902 d. 1938. 4) Júlíus f. 1904, d.
1996. 5) Jóhannes f. 1906, d. 2000.
6) Guðlaug f. 1907, d. 1917. 7)
Kristín f. 1914 sem dvelur nú á
Dvalarheimili sjúkrahúss Sauð-
árkróks.
Sæmundur giftist 9. nóvember
1935 Bjarnlaugu Jónsdóttur f. á
Reykjanesvita 9. des. 1911, d. 20.
sept 1972.
Foreldrar hennar voru Agnes
Gamalíelsdóttir og Jón Helgason
vitavörður á Garðskaga og
Reykjanesi, síðar útvegsbóndi á
Stað í Grindavík.
Börn þeirra eru.
1. Elís Jón f. 20. júní 1935,
kvæntur Signýu Ólafsdóttur f.
16.apríl 1940 (þau skildu), sam-
býliskona hans Sólveig Árnadóttir
f. 25.ágúst 1940.
byggja húsið þeirra í landi Staðar.
Húsið nefndu þau Melstað og
þangað fluttu þau árið 1938.
Þar stundaði Sæmundur búskap
og var í smíðavinnu meðfram því.
1950 brann húsið sem varð til
þess að þau fluttu í
Járngerðarstaðahverfi.
Þar byggði hann hús sem líka
var nefnt Melstaður og í það hús
fluttu þau 1952.
Þá keypti hann vörubíl og gerð-
ist bílstjóri með smíðavinnunni.
Sæmundur kom að smíði margra
húsa og ýmissa bygginga. Á Mel-
stað bjuggu þau til ársins 1970. Þá
byggir hann hús að Staðarhrauni
16. Þar bjó hann til ársins 1985.
Árið 1973 fór hann að vinna hjá
Grindavíkurbæ við ýmiskonar við-
haldsverkefni. Þar kláraði hann
starfsævina. Árið 1985 flutti hann
inn á Hrafnistu í Hafnarfirði.
Sæmundur var sérlega verklag-
inn og lék allt í höndum hans og
hann naut góðs af því þegar hann
fór inn á Hrafnistu. Þar vann
hann við að fella net og vinna við
Markúsarnetið. Einnig smíðaði
hann bátslíkön sem sómi er að.
Það var fá handavinna sem
hann vann ekki við, hann málaði,
prjónaði, saumaði út, óf og margt
fleira.
Útför Sæmundar fer fram frá
Grindavíkurkirkju í dag, laug-
ardaginn 17. mars, og hefst at-
höfnin kl. 14.00.
2. Kristín Þóra f.
26. jan. 1937, gift Jó-
hanni Aðalbjörnssyni
f. 19. sept. 1924, d.
27. nóv. 1980.
3. Sigurveig
Agnes, f. 5. des.
1938, gift Kristni Vil-
berg Jóhannesyni f.
24. júlí 1941, d. 6.
nóv 2002.
4. Jón Eyjólfur f.
27.okt. 1942, kvænt-
ur Unni Haralds-
dóttur f. 20. júlí
1948.
5. Ólafur Guðjón f. 20. nóv 1949,
kvæntur Hjördísi Óskarsdóttur f.
11. júlí 1951.
6. Helgi Vilberg f. 13. júlí 1953,
kvæntur Hafdísi Hilmarsdóttur f.
29. júní 1953 (þau skildu), sam-
býliskona Guðrún Atladóttir f.
9.nóv. 1951.
Beinir afkomendur Sæmundar
eru 72, þar af 2 látnir.
En þegar allt er talið er fjöl-
skyldan yfir 100 manns.
Sæmundur ólst upp á Efra-Hóli
í Staðarsveit, kom svo suður á
vertíð 1933 til Jóns Helgasonar á
Stað í Grindavík.
Þar kynntist hann heimasæt-
unni Bjarnlaugu, og hófu þau bú-
skap á Stað. Þar höfðu þau eitt
herbergi og eignuðust sín fyrstu 2
börn þar.
Þar hófst hann handa við að
Afi situr á rúmstokknum, nuddar
sig á milli tánna með ullarsokkunum
sínum og geispar, einhvern veginn
svona er mín fyrsta minning um þig
afi minn, sjálfsagt hefur þetta verið
eftir langan vinnudag og litla skottan
verið að þvælast niðri hjá afa og
ömmu, ég naut nefnilega þeirra for-
réttinda að búa í risinu hjá ykkur
ömmu til fimm ára aldurs og alltaf
verið stolt af því að hafa fæðst á Mel-
stað í rúminu ykkar ömmu. Ég var
ekki há í loftinu þegar þú varst farinn
að láta okkur barnabörnin sendast út
í stjörnu eftir ís í boxi sem þú varst
óskaplega hrifinn af og talandi um
matarvenjur verður varla ósagt látið
að minnast á matvendni þína og
muna þá margir eflaust eftir græna
rabarbaragrautnum en þetta lagaðist
nú með árunum því þú varst meira að
segja farinn að borða rjómatertur.
Börnin þín sex búa öll í Grindavík
og segir það mikið um hvað þú hefur
búið þeim sterkar rætur, þau nutu
líka öll hjálpar þinnar þegar þau
reistu sér hús eitt af öðru. Þú byggðir
svo Staðarhraun 16, þar man ég mest
eftir þér enda var maður þar aufúsu-
gestur hvenær sem var og oft glatt á
hjalla, enda stór hópur í kringum þig
og Óli og Hjördís með börnin sín fjög-
ur í næsta húsi og ekki laust við að
maður hálföfundaði þau að vera
svona alveg við hliðina á þér. Alltaf
varstu eitthvað að gera og nutum við
krakkarnir góðs af því, það voru
smíðaðir bílar, söguð út púsluspil,
skornar út gestabækur o.m.fl. Þegar
þú eignaðist rennibekk voru þér
næstum engin takmörk sett, á mínu
heimili er búið að smyrja með smjör-
hníf frá þér í yfir tuttugu ár og verður
klárlega gert áfram. Þá hafðir þú
mjög gaman af því að fara með stök-
ur og kvæði bæði eftir þig og aðra
fyrir okkur krakkana og tel ég áhuga
minn á kveðskap í dag af því sprott-
inn og vil ég þakka þér fyrir það elsku
afi. Þegar þú svo fluttir inn á Hrafn-
istu fékkstu vinnu við að fella net, þar
kom keppnisskapið í þér glöggt fram;
þú varla fórst í kaffi því þá gat ein-
hver komist fram úr þér. Þá er gam-
an að minnast þess að hafa átt afa
sem prjónaði, saumaði í, óf, málaði
o.m.fl. af sama kappi. Þú hafðir ein-
hvern tímann sagst ætla að verða 104
ára, sem var nú kannski svolítið há-
leitt markmið afi minn, en þér tókst
allavega um tíma að vera elsti lifandi
Grindvíkingurinn og er það nú bara
nokkuð gott. Þín verður sárt saknað
en ég veit að það tekur föngulegur
hópur á móti þér, ég kveð þig með
sömu bæn og ég kvaddi hann pabba
minn:
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni
sitji guðs englar saman í kring
sænginni yfir minni.
Með þökk fyrir samfylgdina
og góða ferð elsku afi.
Bjarnlaug Dagný.
Sæmundur Kristjánsson
Elsku pabbi minn.
Mikið á ég eftir að
sakna þín. Þú varst
alltaf svo skemmtileg-
ur og kátur. Það var
ómetanlegt að koma til þín í Stang-
arholtið og hlusta á þig segja sögur
og þú miðlaðir til mín svo miklum
fróðleik. Þú vissir svo margt og
hafðir alltaf svör við öllu. Þótt þú
værir orðinn mikið veikur fylgdist
þú með öllu sem var að gerast í
heiminum og þú vissir alltaf hvað
barnabörnin voru að aðhafast. Þeg-
ar ég flutti í Frostaskjólið og eign-
aðist minn eigin garð varst þú alltaf
boðinn og búinn að hjálpa mér og
ráðleggja í sambandi við garðinn.
Ég mun halda áfram að hugsa um
garðinn af sömu alúð og þú gerðir.
Takk fyrir allt sem þú gerðir fyrir
strákana mína. Þeir munu ávallt
búa að því að hafa fengið að um-
gangast þig svo mikið. Alltaf máttu
þeir gista hjá þér og þú gerðir svo
Einar Ingi Siggeirsson
✝ Einar Ingi Sig-geirsson fæddist
á Eyrarbakka 26.
ágúst 1921. Hann
lést 7. mars sl.
Jarðarför Einars
Inga fór fram frá
Háteigskirkju föstu-
daginn 16. mars síð-
astliðinn.
margt fyrir þá. Þeir
sakna þín mikið.
Elsku pabbi minn.
Minning þín er ljós
í lífi okkar.
Þín,
Ástrún
Árið 1961 réðist
Einar Ingi Siggeirs-
son til kennslustarfa
við Réttarholtsskóla.
Hann var þá vel
menntaður náttúru-
fræðingur með grasa-
fræði sem sérgrein. Réttarholts-
skóli var þá á sínum fyrstu árum og
enn í byggingu. Hverfið var að
byggjast og barnafjöldinn mikill og
ört vaxandi. Fyrstu árin voru að-
eins fyrstu tveir árgangar ung-
lingadeildar en fljótlega varð skól-
inn að einum stærsta
gagnfræðaskólanum. Í þá daga
þótti gagnfræðapróf hin ágætasta
menntun og fyrir ungan og vaxandi
skóla var mikilvægt að fá vel
menntaða kennara. Einar kenndi
náttúrufræði við skólann allt til
1989 er hann fór í veikindaleyfi og
síðan á eftirlaun. Þótt fleiri kæmu
að náttúrufræðikennslunni þegar
skólinn var sem fjölmennastur þá
var það hann sem lagði línurnar.
Hann hafði mikinn metnað fyrir
hönd greinarinnar og kom upp sér-
staklega útbúinni kennslustofu þar
sem hann safnaði saman öllum til-
tækum gögnum til kennslunnar.
Hann mótaði sér snemma eigin
stefnu í kennsluaðferðum sem
byggðist mjög á myndrænni fram-
setningu. Hann safnaði að sér
miklu safni af spjöldum með mynd-
um af alls kyns lífverum til að nem-
endur sæju þær fyrir sér en læsu
ekki aðeins um þær. Þá lét hann
nemendur gera vandaðar vinnu-
bækur með áherslu á nákvæmar
myndir og teikningar. Ég hef heyrt
marga nemendur Réttarholtsskóla
minnast kennslustunda Einars,
bæði kennsluaðferða hans og einnig
hans sem einstaklings.
Meðfram kennslunni vann Einar
alltaf að rannsóknum og vísinda-
störfum og 1977 varði hann dokt-
orsritgerð sína í Hannover í Þýska-
landi. En kennsla unglinga varð
samt áfram hans aðalstarf. Það var
alltaf gaman að koma í heimsókn í
náttúrufræðistofuna til Einars og
ég minnist sérstaklega þemadaga
þegar Einar safnaði til sín nem-
endum sem ekki þóttu endilega
skólaljós í bóklegu námi. Hann fann
þeim ýmis verkleg verkefni og fól
þeim ábyrgðarhlutverk. Skyndilega
voru nemendur, sem áður voru
þekktir fyrir að koma stundum í
seinna lagi í skólann, mættir fyrir
allar aldir og ánægjan lýsti af
hverju andliti.
Einar var minnisstæður persónu-
leiki, fór ekki endilega eftir tísku-
straumum eða lét dægurumræðuna
glepja sig. Nú þykir mikil fram-
úrstefna að tengja saman grunn-
skólanemendur og háskólafólk. Í
raun gerði Einar þetta, hann var
vísindamaður sem vann að merkum
rannsóknum en miðlaði um leið
þekkingu fræðigreinar sinnar til
yngri kynslóða.
Ég vil fyrir hönd samstarfs-
manna dr. Einars í Réttarholts-
skóla þakka honum fyrir gjöfult
starf hans við skólann sem og sam-
fylgd og samstarf og votta aðstand-
endum hans okkar innilegustu sam-
úð.
Haraldur Finnsson,
fyrrverandi skólastjóri.
✝
Móðir okkar og amma,
SIGURRÓS LÁRUSDÓTTIR
húsmóðir,
Vesturgötu 50A,
lést á hjúkrunarheimilinu Víðinesi 7. mars.
Útförin fer fram frá Grafarholtskirkju mánudaginn
19. mars klukkan 13.00.
Þorsteinn Viðar Antonsson,
Sigríður Eygló Antonsdóttir,
Kolbrún Lilja Antonsdóttir,
Grétar Örn Antonsson,
Atli Viðar Þorsteinsson,
Katrín Edda Þorsteinsdóttir,
Lúcinda Sigríður Árnadóttir,
Eyrún Rós Árnadóttir,
Helga Björk Stefánsdóttir,
Valdís Ösp Ingvadóttir,
Vera Grétarsdóttir,
Anton Ívarsson,
Benedikt Ívarsson,
Anna Birna Ívarsdóttir.
✝
Eiginmaður minn,
INGÓLFUR A.GUÐNASON
frá Hvammstanga,
síðast til heimilis á
Laugateigi 7,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn 14. mars.
Útför hans fer fram frá Laugarneskirkju
fimmtudaginn 22. mars kl. 15:00.
Anna Guðmundsdóttir og fjölskylda.