Morgunblaðið - 27.04.2007, Qupperneq 36

36 FÖSTUDAGUR 27. APRÍL 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Ásdís Þorgils-dóttir fæddist á
Þórshamri í Sand-
gerði 6. desember
1926. Hún lést á
Landspítalanum í
Reykjavík 21. apríl
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Þorgils Árna-
son, sjómaður á
Þórshamri í Sand-
gerði, f. 21. júní
1878, d. 1. apríl 1927
og Unnur Sigurðar-
dóttir húsfreyja, f.
16. júní 1886, d. 28. júní 1965. Unn-
ur og Þorgils voru í báðar ættir úr
Vestur-Landeyjum. Systkini Ásdís-
ar eru Guðbjörg Sigríður, hús-
freyja í Sandgerði, f. 4. febr. 1904,
d. 16. okt. 1964, gift Guðmundi
Jónssyni bifreiðarstjóra, Árný
Sveinbjörg, húsfreyja í Reykjavík,
f. 17. okt. 1906, d. 6. febr. 1997, gift
Valdimari Sigurðssyni sjómanni,
Eyjólfur, netamaður í Reykjavík, f.
28. apríl 1908, d. 21. jan. 1989,
kvæntur Kristínu Gunnlaugs-
dóttur, Helgi Kristinn, fiskimats-
maður í Reykjavík, f. 14. okt. 1909,
d. 16. okt. 1981, kvæntur Önnu
Þórólfsdóttur, Júlíana, f. 7. júlí
1912, d. 9. s.m., Ólafía Ingibjörg,
húsfreyja í Reykjavík, f. 23. sept.
1913, d. 2. okt. 1993, gift Jónasi
Þorbergi Guðmundssyni verka-
manni, Guðbjartur, bifreiðastjóri í
Reykjavík, f. 11. maí 1916, d. 10.
febr. 1979, fyrr kvæntur Magneu
Þóreyju Kristmannsdóttur, síðar
Unni Þorsteinsdóttur, Unnur Þóra,
Sverrir Rúts, tómstundafulltrúi í
Sandgerði, f. 4. sept. 1981. 3) Óskar
málarameistari í Reykjavík, f. 5.
maí 1953, kvæntur Hervöru Lúð-
víksdóttur bankastarfsmanni.
Börn þeirra: María Kristín, nemi í
Árósum í Danmörku, f. 14. júní
1972, gift Þorsteini Kristbjörnssyni
matreiðslumanni, Rakel, rekstrar-
fræðingur á Akranesi, f. 25. sept.
1976, gift Búa Örlygssyni banka-
starfsmanni og Óskar, pípulagn-
ingarmaður í Garði, f. 26. júlí 1981,
í sambúð með Sigurbjörgu Jónas-
dóttur. 4) Jóhanna, f. 1. des. 1959,
búsett á Akranesi. Börn Birgir
Dagbjartur verslunarmaður í Mos-
fellsbæ, f. 14. mars 1978, í sambúð
með Rannveigu Richter, Lárus
verkamaður í Mosfellsbæ, f. 12
mars 1985, unnusta Erna Ósk Agn-
arsdóttir, Unnur Ósk hárgreiðsl-
unemi á Akranesi, f. 31. júlí 1988,
unnusti Gústaf Lilliendahl, og
Daníel, f. 13. jan. 1993. Barna-
barnabörn Ásdísar og Guðjóns eru
21.
Ásdís og Guðjón bjuggu lengi á
Túngötu 3 í Sandgerði, þá í Kefla-
vík og loks í Reykjavík. Unnur,
móðir Ásdísar, var á efri árum
mest í skjóli þeirra Guðjóns á Tún-
götu 3. Ásdís var kraftmikil og
dugandi kona. Á meðan börnin
voru lítil vann hún, eins og tíðkast í
sjávarplássum oft við að bjarga
verðmætum, t.d. í fiskvinnslu og
við síldarsöltun. Þegar börnin voru
uppkomin vann hún hjá Loftleiðum
hf. á Keflavíkurflugvelli og síðar
lengi á Droplaugarstöðum í
Reykjavík.
Útför Ásdísar fer fram frá Frí-
kirkjunni í Reykjavík í dag og hefst
athöfnin klukkan 13. Jarðsett verð-
ur í Gufunesi.
ljósmóðir í Sand-
gerði, f. 8. apríl 1920,
gift Baldri Sigurðs-
syni fiskimatsmanni,
Lovísa, húsfreyja í
Keflavík, f. 25. febr.
1923, gift Þorsteini
Þorsteinssyni skip-
stjóra, og Óskar, f.
24. febr. 1924, d. 11.
júní 1931.
Maki 15. des. 1945
Guðjón Valdimarsson
matreiðslumeistari, f.
í Móskógum í Fljótum
12. desember 1924.
Foreldrar hans voru Valdimar
Kristjánsson bóndi í Móskógum, f.
27. sept. 1892, d. 6. maí 1983 og
kona hans Árný Ingibjörg Guðjóns-
dóttir, f. 28. jan. 1892, d. 21. apríl
1968. Börn Ásdísar og Guðjóns eru:
1) Árný, f. 9. okt. 1945, búsett í
Borgarnesi, gift Ingólfi Andréssyni
verkamanni. Synir þeirra eru: Har-
aldur Vignir, sjómaður á Drangs-
nesi, f. 14. júlí 1964, í sambúð með
Helgu Lovísu Arngrímsdóttur,
Guðjón, sjómaður í Bolungarvík, f.
24. sept. 1971, kvæntur Jónu Guð-
mundu Hreinsdóttur. 2) Unnur,
nuddfræðingur í Grímsnesi, f. 3.
sept. 1951, gift Sverri Jónssyni
matreiðslumanni. Börn þeirra:
Linda, búsett í Keflavík, f. 3. febr.
1968, gift Gunnari Inga Ingimund-
arsyni verktaka, Ásdís, nemi í
Keflavík, f. 5. des. 1975, í sambúð
með Baldri Andra Stefánssyni raf-
virkjanema, Árný, búsett í Kefla-
vík, f. 27. febr. 1980, gift Dimitri
Rushit Derti verkamanni, og
Elsku mamma, ekki datt mér í
hug að ég ætti eftir að skrifa minn-
ingargrein um þig mánuði eftir að
yngsta barnabarnið þitt, hann
Daníel var fermdur. Þú veiktist
viku eftir ferminguna, en gafst þér
samt tíma til að fara með Sissu
frænku, sem var þér svo kær og
góð, í Perluna til að kaupa þér skó,
sem þig langaði svo að eignast. Síð-
an fórst þú á spítalann seinnipart-
inn, en svona varst þú alltaf, svo fín
og sæt og í tískunni.
Unnur Ósk talaði alltaf um hvað
þú varst mikil „pæja“, 80 ára göm-
ul.
Elsku mamma, ég var svo fegin
að geta talað um mig við þig, þú
hlustaðir alltaf og vissir alltaf
hvernig mér leið. Þú gafst mér allt-
af ráð, alveg undir það síðasta í
þínu lífi. Ég finn mikla ró innra með
mér að hafa talað við þig um mín
framtíðaráform og þú lagðir bless-
un þína yfir það, áður en þú kvaddir
mig, það er mér mjög mikils virði.
Elsku mamma, þið pabbi hafið
átt góða ævi saman, þú talaðir um
það hvað þið hafið skilað góðu starfi
um ævina til okkar. Við systkinin og
fjölskyldur okkar erum öll mjög
stolt af ykkur. Við skulum halda
áfram að láta ykkur pabba vera
stolt af okkur í framtíðinni.
Elsku pabbi, missir þinn er mik-
ill, lífsförunautur þinn er fallinn frá,
haltu samt áfram að vera duglegur
eins og þú hefur verið í gegnum
erfileikana, eins og í veikindum þín-
um, mamma hefði viljað það. Við
styðjum þig öll.
Elsku mamma, far þú í friði, ég
elska þig, þín dóttir
Jóhanna.
Elsku amma Dísa.
Ég vil byrja á því að þakka þér
fyrir allar þær yndislegu stundir
sem við fengum að eiga saman.
Hugur minn ber mig til yngri ára
minna þegar við fjölskyldan heim-
sóttum ykkur afa svo oft í sumarbú-
staðinn. Það fyrsta sem blasti við
okkur var afi með skóflu eða eitt-
hvert annað verkfæri í hendinni,
alltaf var hann á fullu að betrum-
bæta.
Og þú, elsku amma, tókst svo hlý-
lega á móti okkur, ávallt með hlað-
borð af kræsingum. Þú vildir að all-
ir fengju nóg að borða og að allir
færu saddir frá þér. Svona var nú
þetta til þíns seinasta dags, alltaf
var nóg til af öllu fyrir alla.
Ég vil einnig minnast þess
hversu fín og falleg kona þú varst,
vildir alltaf vera fín og vel til höfð,
þú fórst sko ekki út úr húsi án þess
að vera með varalit eða skart og fín-
irí eða það sem við unga fólkið köll-
um „bling“. Þú vildir ætíð líta vel út
og það gerðir þú svo sannarlega.
Það verður svo sannarlega erfitt
að komast ekki í hlýjuna til þín eftir
góðan dag í Reykjavík, ég mun
halda áfram að heimsækja afa á
Sóltún og hlúa að honum eins og ég
get, hann á eftir að sakna þín mjög
mikið, einu ástarinnar í lífi hans, og
nú ertu farin.
Þú veiktist skyndilega og fallega
hjartað þitt gat ekki meir. Elsku
amma, eins og hvað það er erfitt að
kveðja þig með þessum fáu orðum
veit ég vel að þú ert á fallegum stað
á meðal englanna. Þú skilur eftir
þig yndislegar minningar sem ég
mun geyma í hjarta mínu til eilífð-
ar.
Elsku amma Dísa, hér kveð ég
þig og bið drottin guð um að varð-
veita og blessa sálu þín.
Elsku afi, mamma, pabbi og fjöl-
skylda. Megi góði guð blessa ykkur
öll.
Ásdís og fjölsk.
Elsku amma.
Það var svo gott að geta glaðst
saman á fermingardaginn minn.
Þú komst upp á Skaga til að geta
verið með mér í kirkjunni, það er
mér dýrmæt minning.
Þú hefur alltaf fylgst svo vel með
mér, hvernig mér gangi í skólanum
og ekki síst í golfinu, þú varst svo
stolt af mér að ég skyldi vera að
fara í golfferð til Spánar. Þú
hringdir á hverjum degi til að fá
fréttir af mér en nú er síminn þagn-
aður. Það er erfitt elsku amma, en
ég skal standa mig vel í því sem ég
er að gera svo þú getir haldið áfram
að vera stolt og fylgjast með.
Sakna þín elsku amma.
Þinn
Daníel.
Elsku amma.
Nú er þrautagöngu þinni lokið.
Þú sem varst alltaf svo flott kona.
Ég byrjaði á því, þegar þið afi áttuð
heima í Miðleitinu, að kalla þig
ömmu „kringlu“ því þér þótti svo
gaman að fara í Kringluna að versla
og hitta fólk. Þær voru ófáar ferð-
irnar með þér þangað.
Þegar ég fór að læra hársnyrti
fannst þér voða gott að ég kæmi og
lagaði þig til.
Það var ósjaldan sem þú varst
með eitthvað flott úr tískuheimin-
um og ég tók alltaf eftir því og
spurði hvar þú hefðir fengið hlut-
inn.
Amma, þú varst 80 ára og ég 18
en samt varstu oft á undan mér að
fylgjast með.
Elsku amma, svona varst þú allt-
af fín og sæt. Ég sakna þín.
Þín
Unnur Ósk.
Elsku amma.
Það var svo gott að geta glaðst
saman á fermingardaginn minn.
Þú komst upp á Skaga til að geta
verið með mér í kirkjunni, það er
mér dýrmæt minning.
Þú hefur alltaf fylgst svo vel með
mér, hvernig mér gengi í skólanum
og ekki síst í golfinu, þú varst svo
stolt af mér að ég skyldi vera að
fara í golfferð til Spánar. Þú
hringdir á hverjum degi til að fá
fréttir af mér en nú er síminn þagn-
aður, það er erfitt elsku amma, en
ég skal standa mig vel í því sem ég
er að gera svo þú getir haldið áfram
að vera stolt og fylgjast með.
Sakna þín, elsku amma, þinn
Daníel.
Elsku amma, nú er þinni þrauta-
göngu lokið. Þú sem varst alltaf svo
flott kona, ég byrjaði á því þegar
þið afi áttuð heima í Miðleitinu að
kalla þig ömmu „kringlu“, því þér
þótti svo gaman að fara í Kringluna
að versla og hitta fólk.
Þær voru ófáar ferðirnar með þér
þangað.
Þegar ég fór að læra hársnyrti
fannst þér voða gott að ég kæmi og
lagaði þig til.
Það var ósjaldan sem þú varst
með eitthvað flott úr tískuheimin-
um og ég tók alltaf eftir því og
spurði hvar þú hefðir fengið hlut-
inn.
Amma, þú varst 80 ára og ég 18,
en samt varst þú oft á undan mér að
fylgjast með.
Elsku amma, svona varst þú allt-
af fín og sæt.
Ég sakna þín, þín
Unnur Ósk.
Elsku amma Dísa mín. Nú ertu
komin í faðminn á föður þínum sem
þú ert búin að þrá svo lengi að geta
hitt því þú hefur aldrei séð hann.
Ég veit að hann hefur tekið vel á
móti litlu stelpunni sinni. Mér
finnst allt hafa gerst svo snöggt að
ég átta mig ekki alveg á því að nú
ertu farin en ég veit að þú munt
alltaf vera hjá mér og fylgjast með
mér. Alltaf þegar þú hringdir og
þegar við hittumst spurðir þú mig
hvernig mér liði í sambandi við
veikindin mín. Þú skildir mig svo
vel og mér þykir svo vænt um það,
elsku amma mín. Það verður bara
svo skrítið að fara til Reykjavíkur
núna og geta ekki skroppið til þín,
fengið sér kaffi og kökur, þegar ég
kom í heimsókn var eins og einhver
ætti afmæli því það voru alltaf svo
miklar kræsingar hjá þér. Ég á eft-
ir að sakna þín mikið, elsku amma,
og ef mér á eftir að líða illa get ég
alltaf talað við þig, því þú ert í
hjarta mínu. Ég elska þig og afa af
öllu mínu hjarta og það er erfitt fyr-
ir hann að missa sína einu ást í líf-
inu. Ég veit, þegar okkar tími er
kominn að fara yfir móðuna miklu
munt þú taka á móti okkur í faðm
þinn.
Elsku amma mín, þetta vers
skrifaðir þú í Biblíuna mína sem þú
gafst mér á fermingardaginn minn,
sem ég er svo þakklát fyrir að eiga,
því í hana vitna ég mjög oft.
Í hendi Guðs er hver ein tíð,
í hendi Guðs er allt vort stríð,
hið minnsta happ, hið mesta fár,
hið mikla djúp, hið litla tár.
(Matthías Jochumsson.)
Elsku Gaui afi, mamma, pabbi og
ættingjar ég votta mína samúð og
megi Guð vera með okkur öllum.
Árný Sverrisdóttir.
Eftir erfiða en stutta baráttu er
lífi ömmu Dísu lokið. Amma var fín
og settleg kona eins og maður seg-
ir. Það var stæll yfir henni. Hún
passaði að hárið væri alltaf vel
snyrt, elskaði að punta sig upp og
setja á sig stóra og glitrandi skart-
gripi. Já, hún var sko pæja sem tek-
ið var eftir. Ef hún komst í Kringl-
una lifnaði yfir henni því þá gafst
tækifæri til að dressa sig upp og
hitta fólk. En eftir að afi Gaui veikt-
ist sá hún um að hjúkra honum og
aðstoða og komst þ.a.l. ekki eins oft
út og hún vildi, því henni þótti virki-
lega gaman að vera innan um fólk.
Heimili ömmu Dísu og afa Gauja
bar vott um snyrtimennsku og hlý-
leika, en amma var mikil listakona
og eftir hana liggur mikið handverk
sem prýddi heimilið. Það eru líka
ófáir ullarsokkarnir og peysurnar
sem hún prjónaði og gaf barnabörn-
um og barnabarnabörnum sínum.
Fyrstu minningar mínar um
ömmu eru frá Miðgarðinum í Kefla-
vík. Afi vann sem kokkur í mörg ár
hjá Loftleiðum og í Messanum og
amma var þar líka. Það er því ekk-
ert skrýtið að minningarnar snúist
um mat og kökur, en alltaf var séð
til þess að nóg væri af mat og öðru
góðgæti – kökum og nammi sem
maður fékk ekki á hverjum degi
heima hjá sér. Seinni árin hefur
maður nú grínast með það að alltaf
hafi það verið amma Dísa sem eyði-
lagði alla megrunarkúra hjá manni
því ætíð bauð hún upp á kökur og
með því þegar maður kom í heim-
sókn! Að segja nei takk við því var
bannorð.
Hinn 25. mars síðastliðinn
hringdi ég í ömmu héðan frá Árós-
um. Tveir dagar voru í Íslandsferð
hjá okkur fjölskyldunni og allir
voru spenntir að hittast. Amma lof-
aði stelpunum pönnukökum og
fannst æðislegt að við værum að
koma í páskafrí til Íslands. Þetta
sama kvöld fékk ég þær fréttir að
hún hefði fengið hjartaáfall og bata-
horfurnar væru ekki góðar. Það
voru því blendnar tilfinningar sem
fóru um huga minn þegar til Ís-
lands kom. Við fjölskyldan fengum
að koma í heimsókn til hennar á
sjúkrahúsið og þá var nánast aug-
ljóst hvert stefndi. Það var sárt að
horfa upp á hana svona veika en á
hinn bóginn erum við ákaflega glöð
yfir því að hafa náð að kveðja hana.
Ég veit að hún var ekki svo ósátt
þegar hún kvaddi því á sjúkrahús-
inu sagði hún við mig að hún gæti
ekki annað en verið sátt við lífið og
tilveruna því aldrei hefði hún þurft
að horfa á eftir börnum sínum og
afkomendum. Fyrir það ætti maður
að vera þakklátur. Minningu um
góða ömmu varðveiti ég í hjarta
mínu – hennar er sárt saknað.
Elsku afi, Árný, Unna, pabbi, Jó-
hanna og fjölskyldur. Ég færi ykk-
ur mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur og megi góður guð styrkja ykkur
á þessum erfiðu tímum.
María Kristín Óskarsdóttir.
Nú þegar elskuleg amma mín,
amma Dísa, er fallin frá langar mig
til að minnast hennar með nokkrum
fátæklegum orðum en amma lést
eftir stutt veikindi laugardaginn 21.
apríl sl. Hún lofaði mér að vera
sterk, þegar ég kvaddi hana nokkr-
um dögum áður, og það var hún svo
sannarlega, barðist eins og hetja.
Það er afar sárt að horfa á eftir
ömmu sinni sem unni öllum svo vel.
Afi og afkomendur þeirra hjóna
voru henni allt. Þegar ég hringdi í
hana eða kom í heimsókn var byrj-
að á því að spyrja hvort allir væru
ekki hressir og hvort krakkarnir
væru ekki kátir. Það verður erfitt
Ásdís Þorgilsdóttir
Dagur er liðinn
horfin er sól
himni, sjó og landi.
Allt er gott!
Í friði hvílir
líkami, sál og andi.
Góður Guð og
englar hans
verji öllu grandi.
(Höf. óþ.)
Elsku amma Dísa. Takk
fyrir allar góðu stundirnar
sem við áttum saman. Það
var yndislegt að koma til þín
í pönnsur og fá knús. Við
geymum þessar góðu minn-
ingar í hjarta okkar og
gleymum þeim aldrei.
Sigríður Eva og Júlía Rós
Þorsteinsdætur.
HINSTA KVEÐJA
✝
Útför föður okkar, tengdaföður, afa, langafa, bróður
og mágs,
SKÚLA ÞÓRÐARSONAR,
fer fram frá Akraneskirkju mánudaginn 30. apríl
kl. 14.00.
Bragi Skúlason, Anna Þuríður Kristbjörnsdóttir,
Hrafnhildur Skúladóttir, Ólafur Jón Guðmundsson,
Hafdís Skúladóttir, Magnús Árnason,
Sigríður Birna Bragadóttir, Sigurjón Þorsteinsson,
Ámundi Steinar Ámundason, Hrafnhildur Vala Grímsdóttir,
Hafdís Anna Bragadóttir, Grímur Arnar Ámundason,
Sara Skúlína Jónsdóttir, Arnar Már Símonarson,
Arnar Ólafsson,
Skúli Bragi Magnússon, Árni Þórður Magnússon,
Bragi Þórðarson, Elín Þorvaldsdóttir,
Birgir Þórðarson, Ása Gústavsdóttir,
Hilmar Þórarinsson.