Morgunblaðið - 09.08.2007, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 09.08.2007, Blaðsíða 28
28 FIMMTUDAGUR 9. ÁGÚST 2007 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR ✝ Stefán Jónssonfæddist í Reykja- vík 12. júní 1972. Hann lést í Reykja- vík 29. júlí síðastlið- inn. Foreldrar hans eru Marta Bjarna- dóttir, f. á Ísafirði 21.8. 1953 og Jón Stefánsson, f. í Reykjavík 7.11. 1951. Foreldrar Mörtu eru Marta Sveinbjarnardóttir, f. á Ísafirði og Bjarni S. Guðmundsson, f. í Álftafirði N-Ísafjarðarsýslu. For- eldrar Jóns eru Þorsteina Sigurð- ardóttir, f. í Súðavík, N-Ísafjarðar- sýslu og Stefán Jónsson, f. í Vest- mannaeyjum. Þau Marta og Jón slitu samvistum. Systur Stefáns eru 1) Júlíana Rut, f. á Sauðár- króki 25.6. 1977, gift Jónasi Heiðari Birgissyni, börn þeirra: Bjarni Kristinn; Stefanía Marta og Birgir Örn. 2) Ásrún, f. á Sauðár- króki 28.11. 1980, gift Chemon Velazquez. Þau Marta og Jón slitu samvistum. Stefán eignaðist síðar hálfbróður, Ólaf Daða Jónsson, f. 9.9. 1991, móðir hans er Guðrún H. Guðmundsdóttir. Eiginmaður Mörtu er Sigur- björn Ingi Sigurðsson, f. 29.7. 1952. Stjúpsystkin Stefáns eru: a) Sigmundur Helgi, f. í Reykjavík 12.10. 1978, b) Hallveig, f. í Reykjavík 28.11. 1979, í sambúð með Baldvini Páli Rúnarssyni, son- ur þeirra er Björn Ingi, og c) Linda Lovísa, f. á Þingeyri 12.9. 1981, í sambúð með Völundi Völundar- syni, börn þeirra eru: Alexander Vilberg og Signý María. Stefán flutti til Sauðárkróks með foreldrum sínum árið 1974 en þar var faðir hans kennari og þar ólst Stefán upp til 10 ára aldurs. Frá Sauðárkróki flutti fjölskyldan að Heið- arskóla í Leirársveit en þar kenndu þau Marta og Jón bæði um árabil. Eftir veruna þar skildu leiðir þeirra Mörtu og Jóns. Stefán lauk grunnskólaprófi frá Borgarnesi og út- skrifaðist sem stúd- ent frá Mennta- skólanum við Hamrahlíð árið 1992. Hann innritaðist í læknadeild Háskóla Íslands þá um haustið, náði þar lágmarkseinkunnum en vegna takmörkunar á fjölda ný- nema í deildinni fékk hann ekki tækifæri til að halda áfram. Hann innritaðist haustið 1993 til náms í lífefnafræði og lauk því námi með miklum sóma. Hann lauk meistara- prófi í lífrænni efnafræði frá HÍ árið 1998. Stefán kvæntist 2.5. 1998 Ás- laugu Högnadóttur, f. 23.12. 1973. Þau héldu þá til Flórída þar sem þau hófu bæði doktorsnám. Í Bandaríkjunum fæddist þeim son- ur, Týr Fáfnir, f. 14.8. 2002. Stefán lauk doktorsprófi í ágúst 2004. Eftir það fluttu þau heim til Ís- lands. Leiðir þeirra Stefáns og Ás- laugar skildu fyrr á þessu ári og hafði hann nýverið hafið samband við Heiðdísi Lilju Magnúsdóttur, f. 7.11. 1972. Heimkominn frá námi hóf Stef- án störf hjá Íslenskri erfðagrein- ingu þar sem hann vann sem verk- efnisstjóri. Útför Stefáns verður gerð frá Langholtskirkju í dag og hefst at- höfnin klukkan 13. Og því varð allt svo hljótt við helfregn þína sem hefði klökkur gígjustrengur brostið. Og enn ég veit margt hjarta, harmi lostið, sem hugsar til þín alla daga sína. (Tómas Guðmundsson) Elsku drengurinn minn. Ég vil minnast þín nokkrum orð- um þó mjög sé um tregt tungu að hræra. Hvað ég var óendanlega stolt- ur þegar þú fæddist, svona fríður og fallegur frá fyrstu stundu og fljótlega kom í ljós annað sem var enn betra, meðfæddir mannkostir og óvenju miklar gáfur sem þú fékkst í vega- nesti. Þetta var allt svo undarlegt, svo óendanlega blíður og góður frá fyrstu stund, rólegur og íhugull og aldrei man ég til þess að það þyrfti að ávíta þig fyrir nokkurn hlut, hvað þá skamma, það var eins og þú vissir allt fyrirfram, þyrfti aðeins að minna þig á. Allt kom einhvern veginn af sjálfu sér. Man til dæmis hvað amma og afi urðu hissa þegar tveggja og hálfs árs barnið var að stauta sig fram úr fyr- irsögnum á dagblaði. Stærðfræði var þér leikur einn sem þú skemmtir þér við, það þurfti ekkert að kenna þér, þú lærðir allt sjálfur og lékst þér þess á milli úti og inni eins og önnur börn, því einhvern veginn tókstu upp á því snemma að skipuleggja tíma þinn sjálfur. Vil líka minnast vináttu ykk- ar Bjarna frænda þíns, þar komu tveir góðir spekingar saman og léku sér og spjölluðu mikið og aldrei nokk- urn tíma varð ykkur sundurorða þó þið væruð saman öllum stundum um árabil. Snemma fékkstu áhuga á íþróttum, varðst liðtækur í knattspyrnu, sundi og valinn í landslið í borðtennis og að auki góður skákmaður. Námsáhug- inn hélst alltaf, næstum ekkert nema níur og tíur á öllum prófum. Hvílíku barni hef ég aldrei kynnst, hvorki fyrr né síðar. Aldrei stærðir þú þig þó af afrekum þínum og fyrtist hálfpart- inn við ef þér var hælt, fannst ekkert til um það þó þú værir dúx í mennta- skóla og hlytir síðan doktorsnafnbót, þetta mátti helst ekki nefna, hvað þá að nota þessa nafnbót. Vona þú fyr- irgefir mér, ég get ekki stillt mig – er svo stoltur af að vera faðir þinn. Og alltaf varstu sama ljúfmennið, sami blíði góði drengurinn og litla drengnum þínum, honum Tý litla varstu afbragðsfaðir eins og í öllu öðru sem þú tókst þér fyrir hendur. Ég gæti haldið lengi áfram að skýra frá afrekum þínum á ýmsum sviðum, t.d. varstu orðinn ágætur kylfingur hin seinni ár, en ég veit að þú myndir ekki kæra þig um það, finnst líklega löngu nóg komið, því sjálfumgleði var alls fjarri þinni skapgerð, en við sem þekktum þig munum þau og geymum mynd þína í hjörtum okkar svo lengi sem við lifum, svipinn góða, fasið ró- lega og brosið fallega. Sorg okkar ástvinanna er óendan- lega mikil og ég bið allar góðar vættir að styrkja okkur öll við að komast í gegnum þetta él, þó að seingróið sár verði eftir í sálum okkar, því að ekk- ert él er svo dimmt að ekki birti upp um síðir. Veitk þat sjalfr, at í syni mínum vasa ills þegns efni vaxit, ef sá randviðr röskvask næði, uns Hergauts hendr of tæki (Sonatorrek) Pabbi. Daginn eftir sviplegt og hörmulegt andlát míns kæra Stefáns bað maður einn mig um að lýsa honum fyrir sér í fáum orðum. Spurningin framkallaði táraflóð en fyrstu orðin sem komu upp í hugann voru einfaldlega: „Góð- ur, greindur og fallegur – að innan og utan.“ Stefán í hnotskurn. Ég hefði hins vegar getað bætt við ótal orðum sem lýstu skapgerð einstaks manns. Heiðarlegur er eitt þeirra. Sanngirni, réttsýni og heiðarleiki voru ríkir þættir í hans fari. Um það deilir eng- inn sem þekkti Stefán persónulega. Hann var frábær faðir og afskaplega stoltur af syni sínum, Tý Fáfni. Geisl- aði af honum hlýleikinn. Með falleg- asta bros í heimi. Húmoristi. Scrabble-meistari. Efnafræðinörd. Tónlistarpælari. Dansari af Guðs náð. Engum líkur. Við Stefán kynntumst í barna- skóla, vorum keppinautar og vinir og á þessum æskuárum myndaðist ein- hver óútskýranlegur strengur á milli okkar sem aldrei slitnaði, þrátt fyrir að leiðir hafi skilið og hann hafi flutt í annan landshluta um tíu ára aldur. Rúmum tuttugu og fjórum árum síð- ar varð æskuástin að kærri vináttu og síðar að heitri og djúpri fullorð- insást. Þrátt fyrir óveðursský sem yfir hékk vorum við alltaf sannfærð um að sólin færi brátt að skína til fulls. Lífið okkar saman færi að byrja. Hann þráði að eignast fleiri börn og saman ætluðum við að eign- ast „litla nördafjölskyldu“, eins og við grínuðumst með. Okkur var réttur gimsteinn en við fengum bara að njóta fegurðar hans í fimm mánuði. Vísindamaðurinn Stefán hafði enga trú á því að eftir þetta líf tæki eitthvað annað við. Þar vorum við sammála um að vera ósammála. Ég harðneita að trúa öðru en að hann bíði eftir okkur á nýjum stað og sé þegar búinn að finna sér spilafélaga í Scrabble og Backgammon. Ég hlakka til að bætast í hópinn að nokkrum áratugum liðnum. Fjölskyldu Stefáns votta ég mína dýpstu samúð. Þar ríkir einstakur hlýhugur og samkennd og fyrir það er ég þakklát. Er á engan hallað þótt ég nefni þar sérstaklega Áslaugu Högnadóttur. Er sárasta sorg okkur mætir og söknuður huga vorn grætir þá líður sem leiftur af skýjum ljósgeisli af minningum hlýjum (H.H.) Heiðdís Lilja Magnúsdóttir Elsku Stebbi. Þú lifir áfram í syni okkar og ég mun gera allt sem í mínu valdi stend- ur til að hann verði jafn dásamlegur maður og þú. Hann gleymir aldrei pabba sínum og góðu stundunum sem þið hafið átt saman. Við elskum þig alltaf. Þín, Áslaug. Stefán, minn kæri sonarsonur. Með hryggð og söknuði kveð ég þig að sinni. Það hefði verið eðlilegra að ég væri að kveðja þetta líf en ekki þú. Ég á margar og góðar minningar um þig. Er þú fæddist varstu fallegur og fjarska rólegur og þeir eiginleikar einkenndu þig alla tíð. Þú varst vel að manni gerður, myndarlegur og hóg- vær, en þó glettinn, vel greindur, mikill námsmaður og ræktaðir námið vel sem störf, enda árangur eftir því. Sonurinn ykkar Áslaugar, Týr Fáfnir, var það kærasta og besta. Ást og umhyggja fyrir honum var undur- samleg; hans missir er mikill, sem og allra sem elskuðu þig, móður, föður, systkina og þeirra sem að þér standa, og stór frændgarðurinn í báðar ættir. Ég sakna þín sárt, þú varst svo einlægur og hreinskiptinn, talaðir til mín með virðingu og kynntir mér áform þín beint frá þinni hendi. Slíkt metur öldruð amma þín. Vertu kært kvaddur, far í friði. Guð þig blessi, Þín amma, Þorsteina G. Sigurðardóttir (Steina). Elsku hjartans stóri bróðir. Aldrei hefði okkur dottið í hug að við þyrftum að skrifa neitt þessu líkt, að þurfa að kveðja þig er eitthvað sem hvorug okkar er tilbúin að gera og verðum það örugglega aldrei. Þú ert og hefur alltaf verið ljósið okkar, hetjan okkar og stærsta fyrirmynd- in, sú tilhugsun að þú getir ekki leng- ur verið hjá okkur er of mikil til hægt sé að afbera hana. Að þú hafir verið tekinn frá okkur á þennan hátt og svo snögglega er algjörlega óskiljanlegt. Þetta stóra skarð sem hefur verið höggvið í líf okkar verður aldrei fyllt. Þú eyddir stórum hluta ævinnar í að læra og að allir þeir hæfileikar og þær gáfur sem nú eru farnar eru stórt tap fyrir heiminn. Þú verður í hugum okkar og hjörtum hvar sem við förum og það veitir okkur öryggi að vita af því að þú fylgir okkur eftir og heldur áfram að vernda okkur og leiðbeina eins og þú hefur alltaf gert. Þú stóðst í þeirri trú að ekkert væri eftir dauðann en við höldum að þú hafir orðið ansi hissa við að sjá afana okkar og ömmu koma á móti þér til að leiða þig áfram og gæta þín. Þú átt yndislegan dreng sem við lofum að gæta og vernda í framtíðinni og erum þakklátar fyrir að eiga því þar heldur þú áfram að lifa og dafna. Elsku Stebbi, við syrgjum þig nú með tár- um og blæðandi hjarta en huggum okkur við að seinna hittumst við aftur og getum þá notið samvistanna og rifjað upp gamla tíma. Allar okkar minningar einkennast af innilegri ást, hlátri, leikjum og umhyggju fyrir hvert öðru og þær lifa með okkur um ókomna tíð. Við getum ekki annað sagt en að þú hafir verið sá albesti stóri bróðir sem tvær stúlkur gætu hugsað sér og við verðum að teljast heppnar að hafa fengið að hafa þig hjá okkur þennan tíma sem var því miður allt of stuttur. Takk fyrir samveruna og allt sem þú hefur gert fyrir okkur og í stað þess að kveðja ætlum við bara að segja „sjáumst seinna“. Við elskum þig alltaf, Stebbi, og geymum þig í hugum okkar alltaf. Þökk fyrir þennan tíma/þökk fyrir brosið þitt./Þú hefur sól og sumar/ sent inn í hjartað mitt. Þínar elskandi systur, Júlíana Rut og Ásrún. Þau ljós sem skærast lýsa, þau ljós sem skína glaðast þau bera mesta birtu en brenna líka hraðast og fyrr en okkur uggir fer um þau harður bylur er dauðans dómur fellur og dóm þann enginn skilur. En skinið logaskæra sem skamma stund oss gladdi það kveikti ást og yndi með öllum sem það kvaddi. Þótt burt úr heimi hörðum nú hverfi ljósið bjarta þá situr eftir ylur í okkar mædda hjarta. (Friðrik Guðni Þorleifsson.) Þegar sú skelfilega staðreynd blasir við að þessi ljúfi, góði drengur hefur verið hrifsaður svo harkalega frá öllum sem elskuðu hann reikar hugurinn aftur í tímann. Vorið 1972 áttum við, ég og hún litla systir mín, von á barni með fárra vikna millibili. Hún sínu fyrsta en ég mínu þriðja. Minn drengur fæddist 3 vikum á undan hennar. Saman stigu þeir fyrstu sporin heima hjá hvor öðrum, síðan í leikskóla og grunn- skóla. Þeir voru afar ólíkir en kannski gerði það þá að svo góðum vinum sem ekki breyttist þó fjarlægð skildi þá að um tíma. Þar sem við systur áttum oftast heima í nokkurri nálægð fékk ég að fylgjast með honum Stefáni vaxa og dafna, vinna sigra í námi og starfi. Ég minnist páskaleyfanna á Hurð- arbaki þegar frændsystkinin dvöldu hjá okkur. Allur hópurinn að leita að páskaeggjunum, spila, leika sér úti í fótbolta. Allir svo góðir vinir. Stefán og Bjarni að dunda sér við að byggja úr Lego-kubbum, fara saman að Vestmannsvatni og í Vatnaskóg. Minningabrotin eru ótal mörg og góð. Stefán var systrum sínum góð fyrirmynd. Foreldrum sínum góður sonur. Syni sínum góður faðir. Stolt og gleði stórfjölskyldunnar. Hann sýndi ekki síst þá miklu mannkosti sem hann bjó yfir með umhyggju fyrir mömmu sinni í henn- ar veikindum. Hann var einstaklega vel gerður ungur maður sem vakti athygli fyrir mikla námshæfileika og var vel liðinn í vinnu. Hann lauk stúdentsprófi, síð- an tók við háskólanám og próf í líf- efnafræði og að lokum doktorspróf. Alltaf var toppárangri skilað. Svo fæddist einkasonurinn Týr Fáfnir, litli pabbastrákurinn sem þarf nú svona ungur að sjá á eftir honum pabba sínum. Það er svo margt sem okkur er ekki ætlað að skilja og þetta er eitt af því. Heimurinn okkar verður fátækari þegar Stefán hverfur nú til þess heims sem honum er ætlaður. Þar verður hann í fararbroddi til góðra verka og undirbýr komu okkar hinna. Elsku Marta, Jón, Áslaug, Týr, Heiðdís og fjölskyldur. Nú er dimmt í sál og sinni en vonandi geta allar góðu minningarnar um einstakan dreng fært ykkur ljósið að nýju. Rannveig og fjölskylda. Við komum til að kveðja hann í dag, sem kvaddi löngu fyrir sólarlag. Frá manndómsstarfi á miðri þroskabraut, hann má nú hverfa í jarðarinnar skaut, sem börnum átti að búa vernd og skjól er burtu kippt af lífsins sjónarhól. ( Guðrún Jóhannsdóttir) Það er svo ótrúlega stutt síðan tveir litlir drengir, Stefán og Ragnar, tvímenntu á tréhestinum sem hún amma hans Ragnars bjó til. Tíminn er afstæður þegar minningarnar hrannast upp. Við kynntumst Stefáni sem litlum dreng á Sauðárkróki. Tvenn ung hjón sem áttu sinn dreng- inn á hvoru árinu fluttu þangað á sama tíma. Fljótlega myndaðist trygg og góð vinátta milli okkar, Stebbi og Ragnar urðu hinir bestu vinir. Barnahópurinn stækkaði á báðum heimilum, Stebbi eignaðist tvær systur en Ragnar eignaðist tvo bræður. Þeir voru stóru strákarnir og fyrirmynd hinna. Eftir að við fluttum í Varmahlíð þurfti oft að er- inda á Króknum. Þá var heimili Stef- áns eins og annað heimili strákanna, aldrei neitt mál að vera þar á meðan foreldrarnir skruppu í bæinn. Á þess- um tíma var ljótleiki heimsins ekki meiri en það að sagan af Alfinni álfa- kóngi gat verið hræðileg. Stefán og systur hans hafa alla tíð átt stóran hlut í hjarta okkar síðan. Tímarnir líða og lífið heldur áfram með skinum og skúrum, við fluttum öll úr Skagafirðinum og landfræði- lega lengdist talsvert á milli allra. Þegar kom að því að Ragnar færi í framhaldsskóla valdi hann Mennta- skólann í Hamrahlíð. Þar var Stebbi vinur búinn að vera í eitt ár og það var traustvekjandi fyrir okkur öll að vita af honum þar. Stebbi var alltaf eins og stóri bróðir, í áfangakerfi er ómetanlegt að eiga traustan vin til að handleiða sig. Stefán var alltaf hin sanna fyrirmynd, lét alltaf námið hafa forgang og dúxaði sem stúdent úr Menntaskólanum í Hamrahlíð. Hann hélt áfram í Háskólann og klár- aði þær gráður sem hægt var að taka þar. Það var sama á hverju gekk í hans persónulega lífi, hann missti aldrei sjónar á námsmarkmiði sínu enda var hann afburða námsmaður. Við vinirnir erum alltaf stolt af þeim sem hafa seigluna í svona langt nám en Stefán flutti til Ameríku og tók Stefán Jónsson ✝ Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, HAUKUR EINARSSON brúarsmiður, Austurgerði 7, Kópavogi, sem lést á Landspítalanum, föstudaginn 3. ágúst, verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju, föstu- daginn 10. ágúst kl. 13:00. Guðríður Gísladóttir, Gísli Hauksson, Ágústa Kristófersdóttir, Erna Hauksdóttir, Skúli Halldórsson, Valdís Hauksdóttir, Rúnar Ólafur Axelsson, Sólveig Jónasdóttir, Ósk Ásgeirsdóttir, Marinó Eggertsson, barnabörn og barnabarnabörn.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.