Morgunblaðið - 16.09.2007, Page 22

lífshlaup
22 SUNNUDAGUR 16. SEPTEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
H
ún er með fjöl-
breyttan feril að
baki, hefur leikstýrt
bæði heimildarmynd
og kvikmynd í fullri
lengd, leikið aðalhlutverk í bíó-
myndum og leikstýrt bæði auglýs-
ingum og sjónvarpsþáttum. Silja
Hauksdóttir er 31 árs kvikmynda-
gerðarkona í Reykjavík sem und-
irbýr nú sína næstu leiknu kvik-
mynd.
Silja ólst að mestu upp í Bú-
staðahverfinu og gekk í Ísaksskóla,
Breiðagerðisskóla og Hvassaleit-
isskóla. En hvernig barn var hún?
„Ég veit það ekki. Ég var frekar
orkumikill og glaður krakki, held
ég. Það fór örugglega mjög mikið
fyrir mér en foreldrum mínum
fannst ég víst mjög skemmtileg
sem er kannski frekar algengt að
foreldrum finnist um börnin sín.“
Leikarastarfið heillaði ekki
Foreldrar hennar eru Sigurbjörg
Aðalsteinsdóttir, skrifstofustjóri fé-
lagsvísindadeildar Háskóla Íslands,
og Haukur Haraldsson, grafískur
hönnuður. Hún á eina systur, Örnu,
sem er fjórum árum eldri, og býr
nú í Svíþjóð ásamt fjölskyldu sinni
þar sem hún leggur lokahönd á
doktorsnám í sálfræði. Silja hefur
hinsvegar komið sér fyrir í bjartri
og fallegri íbúð í gamla Vest-
urbænum. Íbúðin er smekklega
innréttuð og með karakter. Greini-
legt er að íbúi hennar hefur auga
fyrir hlutunum.
Kom sköpunargáfa þín snemma í
ljós? Var eitthvað sem benti til
þess á unga aldri hvað þú tækir
þér fyrir hendur síðar meir?
„Ég held það hafi allavega ekki
komið neinum á óvart, hvorki for-
eldrum né kennurum, að ég tæki
mér eitthvað svona frekar skapandi
fyrir hendur,“ svarar hún til en það
var ekki fyrr en í Menntaskólanum
við Hamrahlíð sem Silja fór að taka
þátt í listrænu starfi. „Það var nú
ekki fyrr en í seinni hlutanum í
MH að ég var orðin nógu þroskuð
til að taka þátt í skipulögðu tóm-
stundastarfi og fór þá að starfa
með leikfélaginu og hafði mjög
gaman af. Ég var líka í Sumarleik-
húsinu og sótti lýðháskóla í Dan-
mörku í eina önn og fór svo að
leika í bíómyndum,“ segir hún en í
lýðháskólanum var áherslan á fjöl-
breytt og skapandi nám.
Ennfremur var Silja í aðal-
hlutverki í Draumadísum, kvik-
mynd Ásdísar Thoroddsen frá 1996
og í Fíaskó eftir Ragnar Bragason
frá 2000. „Þá fyrst sprakk út áhugi
minn á kvikmyndum og þá frekar
því að vera á bakvið myndavélina
heldur en fyrir framan hana. Ég
varð ekki ástfangin af leikarastarf-
inu, fannst að aðrir gætu gert það
betur og áttaði mig á því að hitt
hentaði mér frekar.“
Silja er með gráðu í heimspeki
frá Háskóla Íslands. „Mér fannst
ég ekki tilbúin að taka stórar
ákvarðanir um hvað ég ætlaði að
verða þegar ég yrði stór og fannst
gráupplagt að hugsa það mál í Há-
skólanum. En samhliða náminu var
ég að vinna í kvikmyndabransanum
og var líka í einhverjum leikhópum.
Eftir útskrift langaði mig til þess
að starfa við sjónvarps- og kvik-
myndagerð og hóf störf á Skjá ein-
um við framleiðslu sjónvarpsþátta
og fór í kjölfarið að vinna í lausa-
mennsku við bíó og auglýsingar.“
Hagnýtt nám í Tékklandi
Eftir þessa vígslu inn í heim
kvikmyndanna ákvað Silja að taka
næsta skref og fara í nám í faginu.
Hún hélt til Prag í Tékklandi í
FAMU-kvikmyndaskólann þar sem
margir þekktir kvikmyndagerð-
armenn hafa staldrað við. Námið
tók eitt ár og byggðist upp á hag-
nýtum aðferðum. „Ég var að leita
mér að stuttu og praktísku námi en
langaði ekki að sitja við hliðina á
18 ára krökkum að ræða strauma
og stefnur. Ég var orðin 25 ára,
fannst ég háöldruð og því engan
tíma mega missa. Námið byggðist
upp á verkefnavinnu sem mér þótti
mikill kostur. Ég var heldur ekki
tilbúin að skuldbinda mig í þriggja
ára leikstjórnarnám og fannst gott
að reyna mig við þetta í staðinn.
Lærdómurinn var líka fólginn í því
að fara frá heimaslóðum og viðra
sig aðeins. Ég kynntist góðu fólki,
til dæmis er stelpa úr skólanum
eini kvenleikstjórinn á mínum aldri
sem ég þekki og við höldum miklu
sambandi.“
Strax eftir námið leikstýrði Silja
kvikmyndinni Dís, samtímasögu úr
Reykjavík þar sem Álfrún Örnólfs-
dóttir fór með titilhlutverkið.
Handritsvinnan hafði farið fram áð-
ur en handritið var gert eftir bók
sem Silja skrifaði ásamt Birnu
Önnu Björnsdóttur og Oddnýju
Sturludóttur. Myndin var frumsýnd
2004 og var Silja því ung að aldri
þegar hún frumsýndi sína fyrstu
leiknu bíómynd.
„Kannski var ég svona hrokafull
en mér fannst þetta eðlilegt fram-
hald á þessum tíma. Ég var ekkert
mikið að velta mér upp úr því
hvort ég væri tilbúin eða ekki, ég
bara gerði þetta. Við Birna Anna
og Oddný vorum búnar að ganga
með þetta í maganum í tvö ár og
mér fannst þetta tilvalið fyrsta
skref. Þegar málin þróuðust þannig
að framleiðandinn, Baltasar Kor-
mákur, og fyrirtæki hans Sögn,
buðu mér að leikstýra myndinni af
framleiðandanum, Baltasar Kor-
máki og fyrirtæki hans, Sögn, var
ekki hægt að segja nei, nema mað-
ur ætlaði sér að vinna við eitthvað
annað í framtíðinni!“ útskýrir Silja
en myndin fékk afar góðar við-
tökur.
Í dómi Heiðu Jóhannsdóttur,
sem birtist í Morgunblaðinu, segir
m.a.: „Hér er t.d. brugðið upp
einkar litríkri og lifandi Reykjavík-
urmynd, um leið og snúið er dálítið
skemmtilega upp á þann „land-
kynningarflöt“ sem vill loða við
ímynd borgarinnar út á við.“ Heiða
segir síðar í dómnum að Silja sé
„að stíga sín fyrstu spor í leik-
stjórnarstólnum, og má kannski
segja að þar sé hún ennþá að finna
sig, en er gædd bæði krafti og
innsæi sem getur af sér alls konar
skemmtilega hluti.“
Nálægð við náu
Morgunblaðið/Kristinn
Hún setur gjarnan upp samtímagleraugu og rýnir í umhverfið. Silja Hauksdóttir hefur áhuga á lífinu og því að segja
sögur af fólki. Inga Rún Sigurðardóttir ræddi við þennan kvikmyndaleikstjóra með meiru um Afríkuferðalög,
handritanámskeið í Amsterdam, hlutverk leikstjórans, nándina í Reykjavík, sköpunargáfuna og stuðið með Stelpunum.
»Ég held að það sémjög leiðinlegt að
vera leikstjóri sem hef-
ur ekki áhuga á lífinu og
sögum af fólki.