Morgunblaðið - 24.11.2007, Qupperneq 45

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 24. NÓVEMBER 2007 45
✝ Katrín Guð-mundsdóttir
fæddist á Siglufirði
29. október 1932.
Hún lést á Heil-
brigðisstofnun
Siglufjarðar 14.
nóvember síðastlið-
inn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Guð-
mundur Sigurðsson,
verkstjóri frá
Þrasastöðum í Fljót-
um, f. 14.5. 1895, d.
3.8. 1970, og Oddný
Jóhannesdóttir húsfreyja, f.
14.09. 1901, d. 12.4. 1972. Systur
Katrínar voru: Kristín, f. 31.8.
1927, d. 18.1. 1972, og Svandís, f.
18.6. 1935, d. 27.12. 1993.
Katrín giftist 28.6. 1952 Páli
Gíslasyni, útgerðarmanni og fisk-
verkanda, f. 3.9. 1929. Foreldrar
hans voru Gísli Jónsson verk-
stjóri, f. 8.12. 1899, d. 15.10. 1974,
og Ólöf Kristinsdóttir húsfreyja f.
24.9. 1902, d. 24.5. 1996. Börn
Katrínar og Páls eru: 1) Ólöf,
bankastarfsmaður, f. 6.1. 1952,
unnusti Ari Már Þorkelsson, f.
16.1. 1948. Börn Ólafar frá fyrra
hjónabandi eru: a) Erla Björk, f.
1970, hún á tvö börn, b) Gísli Páll,
f. 1973, giftur
Hrefnu Valdimars-
dóttur, þau eiga
þrjú börn, 3) Rúnar
Þór, f. 1984, unn-
usta hans er Harpa.
Ari Már á tvö börn
frá fyrra hjóna-
bandi. 2) Guð-
mundur, fram-
kvæmdastjóri, f.
21.5. 1957. 3) Jó-
hanna,, skurðhjúkr-
unarfræðingur, f.
21.5. 1957, maki
Þorsteinn Haralds-
son, byggingarfræðingur og
kennari, f. 19.4. 1952. Börn þeirra
eru: a) Katrín Ósk, f. 18.5. 1991,
og b) Kristín Björg, f. 31.12. 1995.
4) Ágústa Pálsdóttir, sjúkraliði, f.
4.2. 1962, maki Böðvar Eggerts-
son vélfræðingur, f. 20.9. 1960.
Ágústa á einn son, Pál, f. 16.7.
1984, og Böðvar á þrjá syni.
Katrín útskrifaðist frá Gagn-
fræðaskóla Siglufjarðar 1949.
Hún starfaði fyrri hluta ævinnar
sem verkakona og húsmóðir og
seinna sá hún um bókhald í eigin
fyrirtæki þar til það var selt 1990.
Katrín verður jarðsungin frá
Siglufjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin kl. 14.
Er maður eldist er eins og for-
tíðin sem liggur að baki sé byggð á
misskýrum skyndimyndum. Bless-
unarlega er mannlegri náttúru
þannig farið að maður man þær
gleðilegu meðan maður reynir að
grafa hinar. Það eru margar skyndi-
myndir af Kötu og Palla í okkar for-
tíðarminningu. Glaðar skyndimynd-
ir af traustum og glöðum vinum
foreldra okkar. Samtímis voru Kata
og Palli líflína okkar við Sigló eftir
að flestir ættingjar og vinir voru
fluttir á braut.
Það sem upp úr stendur af öllum
þessum skyndimyndum er gleðin og
hláturinn. Gleðin á sjá þau birtast í
gættinni nýkomin að norðan og
vissa okkar að nú yrði kátt í höll-
inni. Það brást ekki heldur að
hlátrasköllin glumdu þar til tími var
fyrir gestina til að tygja sig á ný.
Það og svo móttökurnar sem við
alltaf fengu þegar við villtumst til
Sigló, alltaf þessi einstaka gestrisni,
velvilji og vinátta.
Nú hefur hins vegar elskuleg
Kata okkar þurft að tygja sig í
hinsta sinn eftir hetjulega baráttu
við erfið veikindi. Hláturs hennar
munum við ekki koma til með að fá
að njóta framar í okkar heimi. Ætli
hún sé ekki bara komin í gættina
hjá þeim Valda og Sissu í þeirra
nýju híbýlum og byrjuð að hlæja við
þeim á ný.
Elsku Palli, Ólöf, Gummi, Jó-
hanna, Ágústa og fjölskyldur, við
vottum ykkur innilegar samúðar-
kveðjur á þessari erfiðu stund og
vonum að þið getið eins og við yljað
ykkur við góðu, glöðu minningarnar
um yndislega Kötu.
Helga, Björg, Barði og Guð-
rún Margrét Valdimarsbörn
og fjölskyldur.
Elsku mamma, tengdamamma,
amma og langamma. Við kveðjum
þig nú með miklum söknuð og sorg í
hjarta. Það er sárt að missa þig út
úr lífi okkar en við vitum svo vel að
þú ert komin á betri stað núna og
vonandi mun þér líða betur eftir
þessi erfiðu veikindi þín. Það er
mikil huggun að finna fyrir því að
þú skildir eftir falleg spor í hjörtum
okkar og minningarnar munu varð-
veitast þar um ókomna tíð.
Þú varst sterk kona og það var
svo gott að leita til þín þegar spurn-
ingar vöknuðu um ættina eða af-
mælisdaga því þú vissir allt um það
enda með alveg einstakt minni.
Húmorinn vantaði ekki heldur hjá
þér og má svo sannarlega segja að
þú hafir verið með munninn fyrir
neðan nefið. Við dáðumst að baráttu
þinni og þrjósku að halda í lífið eins
lengi og hugsast gat. Við viljum
þakka þér fyrir þau ár sem þú gafst
okkur, þau munu aldrei gleymast.
Við vitum að þú ert ekki ein á þeim
fallega stað sem þú ert nú komin á
heldur hefur hitt foreldra þína og
systkini.
Guð geymi þig.
Elsku pabbi, tengdapabbi, afi og
langafi, megi guð gefa þér styrk í
sorg þinni.
Ágústa, Böðvar og Páll.
Erla Björk og börn.
Katrín
Guðmundsdóttir
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Minningargreinar
 Fleiri minningargreinar um Gutt-
orm Óskarsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
mættur fyrstur manna og heiðraði
staðinn með nærveru sinni. Oft
komu þau saman hjónin en ósjaldan
voru þeir á ferð félagarnir Gutt-
ormur og Kári Steinsson sem einnig
er nýlega horfinn yfir móðuna
miklu. Tryggð Guttorms, vinátta og
hvatning var okkur samferðamönn-
um hans styrkur.
Guttormur var félagshyggjumað-
ur, góður talsmaður landsbyggðar-
innar og vildi veg héraðs síns sem
mestan. Hann var gjaldkeri kaup-
félagsins um áratugi og sem slíkur
hluti af daglegu lífi Skagfirðinga.
Guttormur var einlægur sam-
vinnumaður og um langan tíma einn
af burðarásum framsóknarmanna í
Skagafirði. Þótti hann einstaklega
fylginn sér á þeim vettvangi.
Kímni og glettin svör Guttorms
lifa á vörum Skagfirðinga og eru
samofin minningunni um hann.
Góð er sagan um það þegar einn
flokksfélaga hans kom á sjúkrahúsið
til að kynna honum lista framsókn-
armanna fyrir sveitarstjórnarkosn-
ingar. Hann var spurður á eftir
hvort Guttormur fylgdist nokkuð
með í pólitíkinni. „Guttormur fylgist
með og bregst ekki.“ Þegar boðist
var til að lesa fyrir hann framboðs-
lista andstæðinganna sagðist hann
heldur vilja heyra framsóknarlistann
lesinn tvisvar. Guttormur var alltaf
hreinn og beinn og stóð með sínum.
En ætíð var stutt í hlýja glettni sem
yljaði þeim mörgu sem nutu fé-
lagskapar hans.
Fyrir alþingiskosningarnar í vor
heimsóttum við Guttorm á sjúkra-
húsinu. Hann var rækilega með á
nótunum í pólitíkinni og ræddi
ástand landsmála. Þó var það
Skagafjörðurinn og velgengni Hóla-
staðar sem átti hug hans allan. Gutt-
ormur var sannur héraðssómi og
virtur af samferðafólki sínu.
Við hjónin minnumst Guttorms
Óskarssonar með hlýju og þakklæti
fyrir samfylgdina. Blessuð sé minn-
ing hans.
Eiginkonu Guttorms og fjölskyld-
unni allri sendum við innilegar sam-
úðarkveðjur.
Ingibjörg Kolka og Jón
Bjarnason.
Kynni okkar Guttorms hófust fyr-
ir nærri 48 árum. Náið og gott sam-
starf okkar stóð hátt á tólfta ár, all-
an þjónustutíma minn á
Sauðárkróki, en vinátta okkar stend-
ur enn og mun vara um eilífð.
Þegar ég kom norður í ársbyrjun
1960, umsækjandi um Sauðarkróks-
prestakall, gekk Guttormur til liðs
við mig og vann ásamt mörgum öðr-
um ágætum mönnum að kosningu
minni. Þetta voru úrvalsmenn, vin-
sælir og vammlausir, sem tóku
höndum saman um að hjálpa mér.
Og árangur þeirra var glæsilegur.
Guttormur, sem var einn af for-
ystumönnum Framsóknarflokksins í
Skagafirði, var einn snjallasti mála-
fylgjumaður, sem ég hef kynnst.
Þess hæfileika naut ég í kosninga-
baráttu minni.
Þeir Guttormur og Ólafur Jóhann-
esson, síðar forsætisráðherra, voru
miklir vinir. Í sameiningu stofnuðu
þeir Fræðsludeild SÍS, en síðan kom
Guttormur norður og tók við gjald-
kerastarfi hjá KS. Þau Ólafur og frú
Dóra kona hans gistu ætíð hjá Gutt-
ormi og Ingu, er hann var á ferð um
kjördæmi sitt. Þar kynntist ég þeim
og lærði þá að meta hinn mikla
drengskaparmann og hans greindu
konu.
Mest unnum við Guttormur sam-
an að skólamálum á Sauðárkróki.
Ég var formaður fræðsluráðs, og
Guttormur var þar í hópi þeirra, er
sterkastar hugsjónir áttu um gott
skólastarf og að efla Sauðárkrók
sem menntasetur.
Seinni árin mín á Króknum var
Guttormur meðhjálpari minn og
sinnti því starfi af fágætri smekk-
vísi. Hann var einlægur trúmaður,
frjálshuga og víðsýnn og því ætíð
gott við hann að ræða. Hann var
mikill mannþekkjari, þekkti marga,
og sterk dómgreind hans olli því, að
hann var annar tveggja Sauðkræk-
inga, sem mér reyndist best að leita
til um mannlýsingar fyrir líkræðu-
gjörð, ekki síst á meðan ég var
ókunnugur.
Gagnkvæmar heimsóknir fjöl-
skyldna okkar skópu minningar,
sem við hjónin erum afar þakklát
fyrir. Inga varð ekki síðri vinur okk-
ar, og dæturnar þrjár, sem allar eru
svo vel gerðar, eiga þar sinn góða
hlut.
Á árum mínum nyrðra fylgdi það
mörgum fullorðnum mönnum, sem
höfðu alist upp við fagran, víðan
fjallahring héraðsins, að tala um
skagfirska sól. Þeim fannst sem flest
mein myndu hverfa, þegar sól hækk-
aði á lofti og vorið kom í krafti sín-
um. Guttormur var einn þessara
manna. Hann naut þess að ganga
um Krókinn á fögrum vorkvöldum
og taka menn tali. Væru kosningar í
nánd, vissu menn hvert erindið var –
að ræða hin pólitísku mál og hver
þeirra myndu skila mestri faræld.
En væri það ekki umræðuefnið, þá
voru það gjarnan menningarmál ým-
is í sólu skrýddum Skagafirði. Þá
fylgdi orðræðu hans gjarnan upp-
hafning andans, og hann hóf mál sitt
oftast á orðunum „Það er vor í lofti“.
Þannig var honum lagið að hrífa
menn með sér.
Nú er lokið göngu hans um stétt-
arnar á Króknum og það er kominn
vetur. En samt hlýt ég að minna á,
að það er „vor í lofti“ upprisuvor
trúarinnar, „nóttlaus voraldar ver-
öld, þar sem víðsýnið skín“. Við þá
hugsun viljum við Dagbjört, kona
mín, og börn okkar kveðja Guttorm í
einlægri þökk fyrir allt okkur gert
og horfa með Ingu, börnum þeirra
og fjölskyldum á eftir Guttormi inn í
hásumardýrð eilífðar til þess „meira
að starfa Guðs um geim“.
Við biðjum Guð að annast Gutt-
orm og blessa Ingu og ástvini
þeirra.
Þórir Stephensen.
Inga og Guttormur bjuggu um
skeið á neðri hæðinni á Skagfirð-
ingabraut 15 og tengdust þá for-
eldrum mínum vináttuböndum,
fluttu svo spölkorn sunnar á Skag-
firðingabrautina og þar býr Inga
enn. Milli heimilanna var alla tíð
mikill samgangur. Þau hjón voru
einstaklega greiðvikin og raungóð,
gestrisin og hlý heim að sækja, enda
var gestkvæmt hjá þeim alla tíð og
mikil rausn. Margan sopann drakk
ég hjá Ingu alveg frá barnæsku og
víst er að kökurnar hennar voru –
og eru – framúrskarandi góðar.
Guttormur Óskarsson var um ára-
tugi gjaldkeri kaupfélagsins og hann
þekkti alla – og allir þekktu hann;
honum var samvinnuhugsjón í blóð
borin. Þorri manna í héraðinu átti
erindi í kaupfélagið. Um langt skeið
tóku bændur og Króksarar út í
reikning það sem þeir þurftu í búð-
um kaupfélagsins og reikningurinn
fór síðan upp til Guttorms til
greiðslu sem hann annaðist skil-
víslega. Guttormur var nákvæmur
starfsmaður og traustur, glaðsinna
við þá sem áttu erindi og skrafhreif-
inn. Öllu því sem honum var trúað
fyrir sinnti hann af alúð og sam-
viskusemi. Ég hygg að allir Króks-
arar sem komnir eru til vits og ára
muni eftir Guttormi í gjaldkerast-
úkunni fyrir ofan Gránu – og ekki
síður á hjóli eða akandi á leið í bank-
ann. Guttormur var einstaklega póli-
tískur maður og í margra augum
persónugervingur Framsóknar-
flokksins rétt eins og Sjálfstæðis-
flokkurinn átti lengi lögheimili hjá
Guðjóni í Bakaríinu, Alþýðuflokkur-
inn hjá Magnúsi Bjarnasyni kennara
og Alþýðubandalagið í húsi Skafta
Magnússonar eða hjá Huldu frá
Grófargili. Þau vissu gjörla hver
kaus flokk þeirra og héldu vel utan
um hópinn. Guttormur gegndi fjöl-
mörgum trúnaðarstörfum fyrir
flokkinn, umboðsmaður Tímans um
áratugaskeið og unni sér ekki hvíld-
ar í kosningabaráttu; að jafnaði
bjartsýnn á úrslit. Hann var oft
fulltrúi flokksins á talningarstað og
tók glaðlega við hverjum kjörseðli
með x við B! Ætli það hafi ekki verið
vorið 1966 sem Hrygla hans pabba
var þrílembd og bæjarstjórnarkosn-
ingar framundan. „Hvað segirðu,
Sveinn,“ sagði Guttormur, „Var hún
þrílembd? Þetta er fyrirboði. Við
fáum þrjá menn kjörna í bæjar-
stjórn.“ Þetta þótti óraunsætt, en
síðan kom á daginn að Guttormur
hafði hitt naglann á höfuðið, hvað
sem fjárhaldi leið! Hann hafði góða
kímnigáfu, var jafnan glaður í góðra
vina hópi. Hann fylgdist gjörla með
allri þjóðmálaumræðu og las mikið
sér til ánægju og hafði fulla einurð
til að halda á lofti skoðunum sínum.
Sér til yndis og hugarhægðar átti
hann lengi hesta og hélt þá vel.
Hann var fjörmaður á samkomum,
fékk sér glaður í staup og fór vel
með vín.
Með Guttormi er genginn einn
þeirra manna sem ég man svo vel
eftir frá æskuárum á Króknum en
þá voru þau Inga í blóma lífsins og
Guttormur áberandi í bæjarlífinu.
Þau voru sérstök sæmdarhjón sem
ég á allt gott upp að unna við leið-
arlok. Við systkinin á Skagfirðinga-
braut 15 sendum Ingu og dætrum
þeirra Guttorms innilegar samúðar-
kveðjur.
Sölvi Sveinsson.
Guttormur Óskarsson var yngst-
ur í hópi 12 systkina frá bænum
Hamarsgerði í Lýtingsstaðahreppi,
sonur hjónanna Sigríðar Hallgríms-
dóttur og Óskars Þorsteinssonar.
Að Guttormi stóðu sterkir stofnar.
Faðir hans var af eyfirskum og
þingeyskum ættum en móðurættin
var eyfirsk og húnvetnsk. Guttorm-
ur sem sjálfur var fæddur í Skaga-
firði var slíkur öðlingur að í mínum
huga hlýtur í honum og systkinum
hans að hafa sameinast allt það
besta sem norðlenskt blóð hefur
haft upp á að bjóða. Að sögn voru
foreldrarnir enda mikið sæmdarfólk
sem máttu hvergi vamm sitt vita og
uppeldi barnanna samkvæmt því
falið í guðsótta og góðum siðum.
Vógu þar þungt á metum trú-
mennska, heiðarleiki og drengskap-
ur í hvívetna. Guttormur sjálfur, og
bræður hans þeir Skafti og Ármann
sem ég kynntist nokkuð, voru í mín-
um huga eins konar holdgervingar
allra þessara góðu kosta og því ljóst
að þarna hefur vel til tekist.
Þegar Guttormur var aðeins
tæpra þriggja ára flutti fjölskyldan
sig um set yfir á Langholtið, nánar
tiltekið í Kjartansstaðakot í Stað-
arhreppi hinum forna. Hefur heim-
ilisbragnum þar verið lýst sem glað-
værum og að þrátt fyrir annríki á
stóru heimili hafi þess samt verið
gætt að gefa gaum að bóklegum
fróðleik, skáldskap og dægurmál-
um. Oft var víst rætt um stjórn-
málin og þar sem fjölskyldan var
réttsýn og heiðarleg var aldrei
spurning um hvar í sveit þau systk-
ini skipuðu sér.
Guttormi kynntist ég ekki fyrr en
hann var orðinn talsvert fullorðinn
og var raunar við það að ljúka ævi-
starfi sínu en lengst af gegndi Gutt-
ormur starfi gjaldkera hjá Kaup-
félagi Skagfirðinga. Guttormur
hafði þá um áratugaskeið verið í
fylkingarbrjósti framsóknarmanna í
Skagafirði og gegnt þar öllum
helstu trúnaðarstöðum. Ég þekkti
hins vegar ekki mikið þá hlið á
Guttormi heldur fyrst og fremst
manninn sem var hafsjór af fróðleik
og skemmtilegur með eindæmum.
Það var því gaman, og viss forrétt-
indi fyrir ungan strákling, að fá að
setjast niður með honum, spjalla
um daginn og veginn og kynnast
hreinum og tærum hugsjónum
sanns samvinnumanns. Það vantaði
ekki að oft brá fyrir skemmtilegum
glampa í augum Guttorms þegar
hann sagði frá enda kímnigáfan góð
og frásagnargleðin fölskvalaus.
Þarna naut ég þess mjög að afi
minn, Helgi Sigurðsson, og Gutt-
ormur voru nágrannar um nokkuð
langt skeið og því hitti ég oft Gutt-
orm fyrir heima hjá afa þegar hann
var sóttur heim.
Að leiðarlokum vil ég þakka fyrir
samskiptin og ánægjuleg kynni við
sannan drengskaparmann. Ég votta
eftirlifandi eiginkonu og ástvinum
Guttorms dýpstu samúð mína um
leið og ég bið honum Guðs bless-
unar á nýjum leiðum.
Sigfús Ingi Sigfússon,
framkvæmdastjóri
Framsóknarflokksins.