Morgunblaðið - 30.12.2007, Qupperneq 38

dýralíf
38 SUNNUDAGUR 30. DESEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
sáum við vargana taka egg úr laup-
um, stundum með því að vinna
nokkrir saman. Þeir hlífðu heldur
ekki ungum sem höfðu ekki burði til
að verja sig. Foreldrarnir reyndu að
halda ræningjunum frá en máfarnir
vissu nákvæmlega hvar og hvenær
skyldi bera niður.
Skarfsungar eru sísvangir. Fæðu-
framboð í sjónum hlýtur að vera
mikið til að fóðra allan þennan
fjölda, algengt var að tveir og þrír
ungar væru í hverjum laupi. Vegna
þeir yfirgefa þá.
Til að laða varpfugla að eru við-
arhnyðjur og drumbar sett inn á
pallana til skjóls. Þegar við þóttumst
hafa gert vinnunni skil, snerum við
okkur að fuglunum. Hjá þeim var
stöðugur erill. Nokkrir lágu á eggj-
um en flestir voru með unga á ýms-
um stigum. Þótt svartbakurinn hér
tjaldi sterkari gulum lit á nefi og fót-
um og hafi rauðan skrautblett á
vöngum, er hann ekki síður skæður
en veiðibjallan heima. Aftur og aftur
Texti: Páll Steingrímsson.
Myndir: Friðþjófur Helgason.
K
omnir til Namibíu
keyrðum við vestur að
strönd til Swakop-
mund, þar sem við
ætluðum að mynda
skarfa á manngerðum varppöllum,
en skarfadrit, gúanó, er verðmætur
áburður.
Pallarnir eru mörg þúsund fer-
metrar að stærð og 700.000 fuglar
eru þar í varpi árlega. Gúanóefn-
istakan er á þröngu svæði þar sem
10 menn unnu með skóflum og mok-
uðu dritskáninni af tréfjölum. Slétt-
ur flöturinn gerir moksturinn auð-
veldan. Lauparnir eru greinilega
teknir fyrst, í þeim er ekkert drit, en
þykktin á skáninni á dekkinu er 3-4
cm. Við byrjuðum strax að mynda
moksturinn og dökku strákarnir
höfðu ekkert á móti því. Mokað var í
fjóra vagna í senn en dráttarbíll var
á stöðugri ferð milli geymsluhúss og
palla. Dráttartækið var strípað; ekk-
ert nema grindin og hjólin. Við aust-
urendann á pallinum voru nokkrir
fuglar enn í varpi og var sá vængur
skilinn eftir, annars var pallurinn
nýruddur. Enginn umferð er leyfð
um pallana á varptíma en undir lok-
in verður ekki beðið lengur með efn-
istökuna. Við sáum heldur ekki að
hún truflaði skarfana nokkurn hlut.
Skikunum þeirra er hlíft þangað til
Flamengóar Háfættir stikla þeir í fjöruborðinu og hér er ég vel geymdur meðan ég vel mitt næsta fórnarlamb hugsar svartbakurinn
Dýradagar
í Namibíu
Málsverður Unginn fær sér í gogginn úr goggi móðurinnar. Flotinn Þegar skammt var til sólseturs stefndu fuglarnir inn á land, floti eftir flota.
Sælutíð Við göngum tvö, við göngum tvö....
Kóngurinn Konungur dýranna fylgist með ferðum Íslendinganna.
Félagarnir Páll Steingrímsson og Friðþjófur Helgason hafa víða farið í
ljósmyndaleiðangra, innan lands sem utan.