Morgunblaðið - 04.05.2008, Qupperneq 22

tónlist
22 SUNNUDAGUR 4. MAÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
var aldrei mikill fyrirferðar í skóla.
Ég var kátur krakki en alls ekki týp-
an sem truflar kennslu. Athyglis-
bresturinn snýst um einbeitingu.“
Í Húsabakkaskóla kynntist Eyþór
Ingi strákum sem voru í sömu tón-
listarpælingum og hann, meðal ann-
arra Baldri Hjörleifssyni sem er son-
ur Hjörleifs Hjartarsonar úr
hljómsveitinni Hundur í óskilum. „Á
þessum árum helltum við okkur út í
rokkið, Bítlana, Led Zeppelin, Deep
Purple og þessar sveitir en það er
mjög gott plötusafn á heimili Bald-
urs. Við tókum líka upp okkar eigið
efni við mjög frumstæðar aðstæður.
Sköpunarþörfin var mikil.“
Heimtaði Hendrix
8. bekkur er elsti bekkurinn í
Húsabakkaskóla og Eyþór Ingi og
félagar héldu því sem leið lá í
Dalvíkurskóla. Þar stofnuðu þeir sitt
fyrsta bílskúrsband í 9. bekk. Á þeim
tíma voru áhrifavaldarnir orðnir
fleiri – og yngri. Nýbylgjusveitir á
borð við Muse og Radiohead. „Við
vildum spila framsækið rokk án þess
þó að slíta tengslin við gamla rokkið.
Ég var alltaf á móti tískumúsíkinni
sem krakkarnir hlustaðu á í gelgj-
unni, heimtaði bara að setja Jimi
Hendrix á. Ég hef örugglega ekki
verið neitt sérstaklega vinsæll dreng-
ur,“ rifjar hann upp hlæjandi. Helsti
styrkur hljómsveitarinnar var um
leið hennar helsti veikleiki, hug-
myndaauðgi. „Við vildum bara spila
eigið efni og vorum alveg ótrúlega
virkir í nýjum hugmyndum. Svo virk-
ir raunar að við náðum yfirleitt ekki
að klára neitt. Það komu stöðugt
fram nýjar hugmyndir sem ruddu
þeim eldri út af borðinu. Það var ekk-
ert skipulag í gangi enda erum við
allir frekar utan við okkur að eðl-
isfari,“ viðurkennir Eyþór Ingi.
Auk þeirra Baldurs voru í sveitinni
Guðmundur Ingi Halldórsson og
Árni Jónsson. Hún kom nokkrum
sinnum fram opinberlega en hefur
legið niðri frá árinu 2006.
Sjó-bissness
Eyþór Ingi hefur gegnt ýmsum
sumarstörfum. Í þrjú sumur reri
hann með föður sínum sem gerir út
trillu frá Dalvík. „Fyrst um sinn velt-
ist ég um í ógleði og leist ekkert á
blikuna. En þegar ég fór að sjá pen-
inginn léttist á mér brúnin – ég hafði
fyrir ýmsum græjum sem ég þurfti á
að halda í tónlistinni.“
Hann stundaði því sjóinn með bros
á vör það sem eftir lifði sumars. En
gerir ráð fyrir að láta það duga. „Ég
sé mig ekki fyrir mér í því starfi. En
það var þroskandi að kynnast sjó-
mennskunni.“
Haustið 2005 lá leið Eyþórs Inga í
Verkmenntaskólann á Akureyri. „Ég
byrjaði í kokkinum enda langaði mig
að læra að búa til mat. Ég fann mig
hins vegar ekki í því námi og skipti
yfir á listnámsbraut, aðallega þar
sem hún innihélt orðið list. Ég
heillast af allri sköpun og hafði gam-
an af ýmsum pælingum þar, einkum í
súrrealíska málverkinu. Samt virkaði
þetta ekki og fyrir ári ákvað ég að
leggja námið á hilluna.“
Spurður hvort hann hyggist taka
upp þráðinn á ný svarar Eyþór Ingi:
„Á þessum tímapunkti efast ég um að
ég eigi eftir að fara aftur í framhalds-
skóla. Ég á frekar von á því að fara í
tónfræði- eða hljóðfæranám. Það er
mitt svið. Það var mikið sjokk fyrir
suma að ég skyldi hætta í námi. Eins
og lífið væri búið. Sumum líkar ekki
þegar menn hoppa aðeins út úr flór-
unni. Ég var hins vegar viss í minni
sök og fjölskyldan hefur stutt við
bakið á mér, eins og í öllu sem ég hef
tekið mér fyrir hendur. Ég er alveg
ótrúlega heppinn með það. Áður en
ég fékk bílpróf voru foreldrar mínir
boðnir og búnir að skutla mér hingað
og þangað til að spila eða leika og
þeir lögðu á sig að keyra suður fyrir
hverja einustu útsendingu af Band-
inu hans Bubba. Það segir allt sem
segja þarf um stuðning foreldra
minna og fjölskyldunnar allrar.“
MA-ingurinn í VMA
Eyþóri Inga líkaði vistin í höf-
uðstað Norðurlands ágætlega. Fé-
lagar hans fóru raunar allir í Mennta-
skólann á Akureyri og var hann
vitaskuld mikið í slagtogi við þá. „Ég
var kallaður MA-ingurinn í VMA af
því ég gekk um í frakka með trefil,“
segir hann brosandi, „en ég hef alltaf
verið ófeiminn að halda í mitt. Aldrei
fundið þörf til að laga mig að að-
stæðum.“
Ýmis tækifæri gáfust á söngsvið-
inu meðan Eyþór Ingi var í VMA.
Vorið 2006 settu skólarnir tveir á Ak-
ureyri í sameiningu upp söngleikinn
Jesus Christ Superstar og fór Eyþór
Ingi með titilhlutverkið. „Það var æð-
islega gaman og ég hellti mér út í Su-
perstar af þessu tilefni. Þetta er frá-
bær söngleikur og kjörið tækifæri til
að sameina ástríður mínar tvær, söng
og leiklist.“
Uppfærslan féll í frjóa jörð og í
umsögn í Morgunblaðinu sagði Þor-
geir Tryggvason m.a.: „Söngurinn er
í heildina alveg óleyfilega flottur.
Hver einasta sólóstrófa pottþétt, og
helstu glansnúmer glansa. Enginn
skín þó skærar en Eyþór Ingi Gunn-
laugsson í hlutverki Frelsarans.
Mögnuð þungarokkstilþrif af gamla
skólanum þegar á þarf að halda, yf-
irvegun og fókus þess á milli.“
Uppáhaldslagið hans pabba
Ári síðar var Eyþór Ingi valinn til
að verja heiður VMA í Söngkeppni
framhaldsskólanna í beinni útsend-
ingu í sjónvarpinu. Það gerði hann
með miklum glæsibrag og sigraði í
keppninni. „Það var frábært að fá að
koma fram fyrir alþjóð og ég lagði
allt í sölurnar.“
Lagavalið vakti athygli, Perfect
Strangers með Deep Purple, og ekki
er laust við að tár hafi sést á hvarmi
hjá gömlum rokkhundum inn til
sveita. Eyþór Ingi brosir þegar þetta
ber á góma. „Þetta er uppáhaldslagið
hans pabba en hann er rokkari af
gamla skólanum. Ég söng það fyrst í
fertugsafmælinu hans ári áður og
ákvað að kýla á þetta í keppninni.
Mig langaði að gera eitthvað sem
ekki hefur verið gert áður en rokk af
þessu tagi hefur ekki átt upp á pall-
borðið í Söngkeppni framhaldsskól-
anna. Menn eru alltaf að velta fyrir
sér hvað virki í svona keppnum en ég
var ekkert að pæla í því. Ég vildi
skera mig úr fjöldanum. Svo býður
þetta lag líka upp á mikla radd-
fimleika. Ég vissi alveg að ég var að
taka áhættu en það gekk upp.“
Unnur Birna, fyrrverandi kærasta
Eyþórs Inga, lék með honum á
hljómborð í laginu og komu þau tals-
vert fram í framhaldi af sigrinum, að-
allega á Eyjafjarðarsvæðinu en líka
aðeins sunnan heiða. „Við Unnur
Birna spilum bæði á hljómborð og
gítar og hún spilar jafnframt á fiðlu.
Við skiptumst á að spila á hljóðfærin
nema hvað ég lét fiðluna alveg vera.
Það var talsvert að gera hjá okkur á
tímabili og þetta var mjög skemmti-
legt.“
Veit ekkert um bíla
Eyþór Ingi er sjálfmenntaður í
hljómborðs- og gítarleik en lærði á
sínum tíma á harmónikku. „Það er
eina hljóðfærið sem ég hef lært á. Ég
á nikkuna ennþá en hef lítið tekið
hana upp á seinni árum. Hún er eigi
að síður skemmtilegt hljóðfæri og ég
gæti vel hugsað mér að blanda henni
inn í það sem ég er að gera í dag.
Harmónikkan á nefnilega að mínu
mati vel heima í rokkinu, öfugt við
það sem margir halda.“
Eyþór Ingi talar um fyrrverandi
kærustu sína og ekki er annað hægt
en spyrja fyrir hönd yngismeyja
þessa lands hvort hann sé á lausu nú
um stundir. Svar hans er stutt og lag-
gott: „Já.“
Þá vitið þið það.
Fátt annað hefur komist að í sam-
talinu en tónlist og nú dettur blaða-
manni í hug að spyrja Eyþór Inga um
önnur áhugamál. Það kemur þögn.
„Það er nú það,“ segir hann kíminn
eftir dágóða umhugsun. „Það er ekk-
ert annað. Ég hef engan áhuga á
íþróttum og veit ekkert um bíla. Tón-
listin er mínar ær og kýr. Ég hugsa
um hana öllum stundum.“
Eyþór Ingi hefur starfað hjá Dal-
víkurbæ í vetur. Fyrir hádegi hefur
hann eftirlit með skólabörnum í
sundi en eftir skóla hefur hann um-
sjón með sex ára gömlum einhverfum
og mállausum dreng í skólavistuninni
þangað til foreldrar hans sækja hann
eftir vinnu. „Ég hafði enga reynslu af
þessu en þetta hefur verið lærdóms-
ríkt og ofboðslega gefandi. Þetta hef-
ur gengið vel eftir að við fórum að
kynnast og við erum orðnir ágætir
félagar. Það er mikilvægt að búa sig
vel undir lífið og þessi vinna sem ég
hef haft með höndum í vetur hefur
sannarlega verið þroskandi.“
Eyþór Ingi lýkur störfum hjá Dal-
víkurbæ um næstu mánaðamót eða
þegar skólaárið er úti. „Þá þarf ég að
hugsa minn gang vel og vandlega. Ég
stefni að því að vinna við tónlist á
Sundlaugarvörðurinn Eyþór Ingi starfar eins og frægt er um þessar mundir í Sundlaug Dalvíkur.
Senuþjófur Eyþór Ingi fór með sigur af hólmi í Söngkeppni framhalds-
skólanna í fyrra með lagi Deep Purple, Perfect Strangers eða Framtíð bíð-
ur. Með honum á sviðinu eru Unnur Birna Björnsdóttir og Andri Ívarsson.
Nikkari Eina hljóðfærið sem Ey-
þór Ingi hefur lært á er nikkan.
» Fyrst um sinn veltist ég um í ógleði og leist ekk-
ert á blikuna. En þegar ég fór að sjá peninginn
léttist á mér brúnin – ég hafði fyrir ýmsum græjum
sem ég þurfti á að halda í tónlistinni.
Í hljóðveri Eyþór Ingi hefur verið
vel tækjum búinn heima á Dalvík.
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Viltu selja eða
kaupa fyrirtæki?
Firma Consulting, Þingaseli 10, 109 Reykjavík,
GSM: (+354) 820 8800 og (+354) 896 6665,
Fax: (354) 557 7766, Veffang: firmaconsulting.is
Magnús Hreggviðsson viðskiptafræðingur og lög-
giltur fyrirtækja-, fasteigna- og skipasali. Magnús er
með áratuga reynslu af endurskoðunarstörfum, sem
rekstrarráðgjafi, fyrirtækja- og fasteignasali, útgef-
andi, fasteignarekandi, „land-developer“ í Smára-
hvammi og starfandi stjórnarformaður í nokkrum
fyrirtækjum. Er aðalráðgjafi hjá Firma Consulting.
(magnus@firmaconsulting.is)
Firma Consulting (www.firmaconsulting.is) er
ráðgjafafyrirtæki sem sérhæfir sig í ráðgjöf við
kaup og sölu millistórra og stórra fyrirtækja.