Morgunblaðið - 04.05.2008, Qupperneq 49

vel af sér. Hann var þá með hugann
við hrossin sín frekar en veikindi
sín, sem svo örstuttu síðar sigruðu
hann.
Ási Kalli er búinn að vera hluti af
tilveru okkar frá því hann var ung-
lingur, er hann kom hingað sem
vinnumaður. Ási Kalli, Anna og
eldri börn þeirra komu hér um
verslunarmannahelgar um árabil til
að aðstoða við heyskap, þegar heyið
var enn bundið í bagga. Einnig voru
þau fastir gestir í réttum hér í sveit.
Þá var oft glatt á hjalla og ýmislegt
látið vaða. Hann hafði ákveðnar
skoðanir á stjórnmálum og ýmsum
málefnum og lét hann þær í ljós á
mergjuðu máli.
Á hverju hausti kom hann með
hrossin í vetrarfóðrun hingað í
Þrándarholt og þau voru svo sótt
snemma að vori. Þá fór hann með
þau í Arnarstaðakot í Flóa, þar sem
þau hjónin og fjölskyldan áttu sinn
sælureit. Þangað var gott að koma.
Ási Kalli hafði gott auga fyrir hross-
um og var hann natinn við að sinna
þeim.
Ási Kalli var einstaklega hand-
laginn og greiðvikinn og gátum við
leitað til hans með hin ýmsu vanda-
mál.
Það voru forréttindi að þekkja
Ása Kalla og Önnu, sem voru tekin
burtu alltof snemma er þau voru í
blóma lífsins.
Við vottum allri fjölskyldunni
okkar dýpstu samúð. Við viljum
enda þessa kveðju á fallegu ljóði
sem ósjaldan var sungið hér um
réttir.
Efst á Arnarvatnshæðum
oft hef ég fáki beitt.
Þar er allt þakið í vötnum,
þar heitir Réttarvatn eitt.
Og undir norðurásnum
er ofurlítil tó,
og lækur líður þar niður
um lágan hvannamó.
Á engum stað ég uni
eins vel og þessum hér.
Ískaldur Eiríksjökull
veit allt, sem talað er hér.
(Jónas Hallgrímsson.)
Kveðja,
Þrándur og Guðrún.
Við hjónin kynntumst Ása og
konu hans Önnu þegar við fluttum í
Ásbúðina í Garðabæ. Það mun hafa
verið um 1975.
Við vorum sennilega frumbyggar
í Ásbúð. Við hjónin bjuggum í svo-
kölluðu Viðlagasjóðshúsi, en Anna
og Ási byggðu sér raðhús í raðhúsa-
lengju sem var fyrir unga sjálfstæð-
ismenn. Þá var Ási strax farinn að
spá í pólitík.
Við urðum miklir vinir strax á
þessum árum þó að nærri 10 ár
væru á milli okkar. Gunnar Karl var
bara lítið barn og mikið að gera hjá
ungu hjónunum.
Árin liðu en ekki leið á löngu þar
til Ási byrjaði að byggja stóra húsið
sitt í Hliðsnesi sem var skammt frá
Breiðholti í Garðabæ en þar bjuggu
foreldrar hans. En Hliðsnes til-
heyrði Bessastaðahreppi. Við eigin-
lega eltum þau, keyptum okkur hús
á Túngötu í Bessastaðahreppi. Og
samband okkar hélst. Ási var alltaf
tilbúinn að hjálpa okkur með bílana
ef eitthvað var að og man ég sér-
staklega eftir þegar Valdimar fót-
brotnaði og var í gifsi frá tám og
upp í nára og við með 2 tveggja dyra
bíla en hann komst hvorugan inn í.
Þá tók Ási sig til og seldi fyrir okkur
báða bílana og keypti tvo í staðinn,
annan fjögurra dyra fólksbíl en hinn
lítinn sendiferðabíl. Valdimar var
með menn í vinnu á þessum tíma og
þá gátu þeir náð í efnið sjálfir.
Svona var Ási alltaf tilbúinn og
kona hans alveg yndisleg mann-
eskja líka. Hann var mjög stór og
mikill rumur en ósköp hlýr og in-
dæll þeim sem honum líkaði við og
umgekkst mest. Við þökkum þeim
hjónum innilega samfylgdina. Það
sannast nú einu sinni enn í lífinu að
deyja ungir sem guðirnir elska.
Elsku Gunnar, Gunnar Karl, Sóla
og Inga og foreldrar Önnu, Haf-
steinn og Inga. Okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Björg og Valdimar.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4. MAÍ 2008 49
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
BRYNDÍSAR INGIBJARGAR EINARSDÓTTUR,
áður til heimilis að
Vesturbrún 28.
Sigríður Þorsteinsdóttir, Eggert Ó. Antonsson,
Þórunn G. Þorsteinsdóttir, Eiríkur Hreinsson,
Valdimar F. Þorsteinsson, Sesselja Jónsdóttir
og barnabörn.
Englasteinar
Helluhrauni 10
Sími 565 2566 - www.englasteinar.is
Fallegir legsteinar
á góðu verði
✝
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við fráfall
og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
GUÐRÚNAR S. FRANKLÍN
hjúkrunarkonu,
sem lést laugardaginn 12. apríl.
Starfsfólki á hjúkrunardeild F-2 á Hrafnistu í
Reykjavík færum við sérstakar þakklætiskveðjur
fyrir óeigingjarnt og fórnfúst starf við umönnun
hennar.
Valur Franklín,
Erna Franklín, Örn Steinsen,
Esther Franklín,
Stefán D. Franklín, Vilhelmína Þorvarðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð, hlýhug og
virðingu við andlát og útför elskulegrar eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður og ömmu,
MARGRÉTAR FINNBOGADÓTTUR,
Sævangi 26,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir færum við vinkonum Margrétar,
Systrafélagi og starfsfólki Víðistaðakirkju,
starfsfólki og nemendum Setbergsskóla, lögreglu-
og sjúkraflutningamönnum.
Gylfi Jónasson,
Finnbogi Gylfason, Svana Huld Linnet,
Jónas Gylfason, Ingibjörg Valgeirsdóttir,
Gylfi Örn Gylfason, Margrét Guðrúnardóttir,
Kristján Flóki og Ylfa Finnbogabörn,
Sölvi Þór og Hrafnhildur Kría Jónasbörn.
✝
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna
andláts og útfarar elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
INGIBJARGAR PÁLSDÓTTUR
frá Björk, Grímsnesi,
Grænumörk 5,
Selfossi.
Guð blessi ykkur öll.
Guðrún Tryggvadóttir, Hörður Smári Þorsteinsson,
Tómas Tryggvason, Þórdís Pálmadóttir,
Páll Tryggvason, Sigríður Björnsdóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Þökkum innilega öllum þeim sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegrar
móður okkar, tengdamóður, ömmu, langömmu og
langalangömmu,
HULDU GUÐJÓNSDÓTTUR
frá Bæ í Lóni,
síðast til heimilis að Hrafnistu,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hrafnistu í Hafnarfirði
fyrir góða umönnun.
Erla Sigfúsdóttir, Geir Sigurðsson,
Kristín Sæmundsdóttir, Þórður Þórðarson,
Þórarinn Sæmundsson, Brynja Benediktsdóttir
og ömmubörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
BALDVINS LÁRUSAR GUÐJÓNSSONAR.
Halla E. Stefánsdóttir,
Börkur B. Baldvinsson, Matthildur Sigurjónsdóttir,
Guðjón B. Baldvinsson, Ingunn L. Guðmundsdóttir,
Katrín K. Baldvinsdóttir, Sigurbjartur Á. Guðmundsson,
Þorsteinn V. Baldvinsson, Sigríður Björnsdóttir,
Kristján G. Gunnarsson, Guðrún A. Jóhannsdóttir,
Gunnur K. Gunnarsdóttir, Hlynur Þorsteinsson,
Björk K. Gunnarsdóttir, Guðmundur Jónsson,
Steinunn H. Gunnarsdóttir, Róbert G. Einarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elsku Margrét mín.
Ég sit hérna dofin
við þá tilhugsun að þú
sérst farin frá okkur.
Það var svo gaman að
eiga þig sem frænku, Þú varst alltaf
svo glöð.
Maður fann orkuna frá þér eða
heyrði þinn æðislega hlátur langar
leiðir. Hlátur sem lét mann alltaf
hlæja með um leið og maður labbaði
inn í sama herbergi og þú varst í.
Sú tilhugsun að þú verðir ekki í
næsta fjölskylduboði er næstum
óbærileg, þau munu aldrei verða
eins án þín. Seinast þegar ég sá þig
varstu svo fín og sæt í þrettánda-
gleði, matarboðinu hjá pabba mín-
um eins og það var alltaf kallað. Þú
varst svo hress og skemmtileg, mig
hefði aldrei getað grunað að þetta
Margrét Magnúsdóttir
✝ Margrét Magn-úsdóttir fæddist
í Reykjavík 15. maí
1967. Hún andaðist
24. febrúar síðast-
liðinn.
Útför Margrétar
fór fram frá Bú-
staðakirkju 11.
mars sl.
væri í seinasta skiptið
sem ég sá þig.
Það er svo margt
sem mig langar að
segja við þig, hvað
mér þykir vænt um
þig og hvað þú varst
æðisleg. Þú munt
ávalt eiga stóran part
af mér.
Sú minning um þig,
sem ég man mest eft-
ir síðan ég var lítil og
kom í heimsókn til
þín, er þegar ég fékk
að máta alla skóna
þína, sama þó að þeir væru allt of
stórir á mig.
Núna ertu hjá öllum englunum
uppi á himnum og ég veit að þú
munt passa okkur hin hérna niðri.
Nú er svo komið að ég þarf að
kveðja þig, elsku frænka, í hinsta
sinn. Guð geymi þig.
Ég bið Guð að vera með fjöl-
skyldu þinni á þessari sorgar-
stundu, sem rann upp svo skyndi-
lega.
Ég sé þig þegar minn tími kem-
ur.
Þín frænka,
Sara Hafbergsdóttir.
Elsku frændi, ekki
bjóst ég við að nú væri
komið að leiðarlokum
þegar við komum til ykkar 30. mars,
en þá áttir þú 88 ára afmæli. Verð
alltaf þakklát fyrir að hitta ykkur öll
á þessum degi. Þú varst sæll og
ánægður með meiri partinn af fjöl-
skyldunni hjá þér, og svo bættumst
við í hópinn, við systurnar og mað-
urinn minn. Þér fannst ég ekki
standa mig nógu vel að mæta ekki í
berjamó síðastliðið haust. En einu
hausti eyddum við saman í berjamó.
Þú vissir nákvæmlega hvar ber var
að finna, eftir daginn sáust ekki
þreytumerki á þér, en ég dauðupp-
gefin við að halda í við þig.
Þú varst alltaf mikill útivistarmað-
ur, lengi varstu með kindur í Vatna-
Einar Guðlaugsson
✝ Einar ÞorgeirHúnfjörð Guð-
laugsson fæddist á
Þverá í Norður-
árdal í Austur-
Húnavatnssýslu 30.
mars 1920. Hann
lést af slysförum 1.
apríl síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Blönduóskirkju
11. apríl.
hverfi og heyjaðir fyr-
ir kindur þínar þar, þó
svo þú byggir á
Blönduósi. Þú veiddir í
net á vorin sjóbirting,
og svo fórstu upp á
heiði að liggja fyrir
mink og tófu. Þú gafst
ekkert eftir í þeim
málum, þó svo að ald-
urinn væri hár.
Þið Imma áttu alltaf
stóran part í mér síðan
ég var smástelpa og
var send ein í sveitina
með kaupfélagsbílun-
um eða rútu. En þá tókuð þið á móti
mér hlýju og kærleik á hvaða tíma
sólarhrings sem var, því kaupfélags-
bílarnir fóru nú ekki hratt yfir á
þeim tímum. Eftir að ég eignaðist
mína fjölskyldu þá þótti sjálfsagt að
koma við hjá ykkur og jafnvel gista.
Það var einstaklega gaman að hlusta
á frásagnir þínar, enda góður sögu-
maður. Þú gast alveg farið á flug í
frásögnum þínum, og jafnvel hermt
eftir sumum.
Elsku Imma og börn, við vottum
ykkur og fjölskyldum ykkar okkar
samúð.
Blessuð sé minning hans.
Rakel og Ingi.