Morgunblaðið - 15.06.2008, Blaðsíða 20

20 SUNNUDAGUR 15. JÚNÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
Lísa var að fara út í Flatey daginn eftir
að við töluðum saman. Þar var hún að-
stoðarleikstjóri við kvikmyndina Brúðgumann í fyrra-
sumar. Núna ætlar hún hins vegar að hlaða batteríin,
vinna á hótelinu og anda að sér breiðfirzkri náttúru.
„Ég man vel þegar Ilmur fæddist. Við eigum afmæli
18. og 19. marz og mamma fór beint úr afmælisveizl-
unni minni upp á spítala. Svo finnst mér ég muna eftir
henni í vöggu en það er svo skrýtið að ég man lítið
sem ekkert eftir okkur Ilmi tveimur. Það hafa alltaf
verið við þrjú; ég, Ilmur og Sverrir. Ilmur og Sverrir
voru miklir vinir en rifust líka endrum og eins. Ilmur
var einstaklega uppátektasöm og stríðin. Ég hafði tak-
markaðan húmor fyrir því þá og gat látið hana fara
óstjórnlega í taugarnar á mér. Hún las mig eins og
opna bók, sem hún gerir sem betur fer enn, og vissi
svo vel hvaða takka hún átti að ýta á til þess að hleypa
mér upp. Sverrir var öðru vísi. Hann var rólegur og
mikill grúskari. En hann er líka gefinn fyrir gott partí
og gat átt það til að fara í kompaní með Ilmi og hleypa
mér upp í geðvonzkukast, sem yfirleitt stóð þó stutt
yfir. Þau voru bara tveir krakkarassar að skemmta
sér.
Við ólumst upp í Þingholtunum í sama húsi og systir
pabba og dóttir hennar. Það var alltaf einhver heima
og við lékum okkur mikið saman.
Ilmur kunni reglurnar. Hún mátti til dæmis ekki
koma inn í herbergið mitt. Þá stóð hún bara í gættinni,
geiflaði sig alla í framan og sagði: nanananana, ég má
alveg standa hér. Svona hélt hún áfram þangað til ég
snappaði og rauk í hana. En hún var líka bæði fyndin
og skemmtileg. Það var Sverrir líka, en hann var
meira fyrir sig, dáði Presley og lærði alla textana hans
utan að. Svo söng hann Presely og bjó til músagildrur.
Aldursmunur er bara eitthvað sem maður finnur
fyrir sem barn. Þá eru himinn og haf milli þess að vera
10 ára og sex. Núna er hins vegar ekkert haf á milli
okkar og ekki himinn heldur. Bara dásamleg og falleg
vinátta og mikið traust.
Mér finnst þau Ilmur og Sverrir ótrúlega vel lukkuð,
þau eru heilsteypt og réttlát, fallegar manneskjur,
fyndin og skemmtileg.
Það er svo skrýtið að þótt leið okkar í leiklistina,
leikstjórnina og klippingarnar virðist hafa legið eftir
tiltölulega breiðum vegi, þá er engan veginn hægt að
segja að við höfum verið samferða. Foreldrar okkar
hvöttu okkur til þess að gera það sem við vildum og
það voru jólaleikrit í Austurbæjarskóla, við fórum öll í
gegnum það prógramm. Veit ekki hvort það er eitt-
hvað. Hver veit?
Sjálf vissi ég ekkert hvað ég ætlaði að verða eftir
stúdentspróf, var svona að máta mig við hagfræði og
sagnfræði, er meira að segja sagnfræðidroppát. Heyrði
svo af Kvikmyndaskóla Íslands yfir bjórglasi á bar og
skellti mér í hann. Ilmur held ég að hafi ætlað að
verða jarðfræðingur eða hótelstjóri, en svo var hún
eitthvað að leika í MH og þar með vissi hún hvað hún
vildi verða. Sverrir fór til Danmerkur eftir stúdentinn
en var þá eitthvað byrjaður að klippa minnir mig og
hann er við það heygarðshornið enn þann dag í dag.
Hann hefur þó brugðið fyrir sig betri fætinum og tekið
beygjur, var til dæmis að pródúsera í vetur og gerði
það með miklum ágætum.
Milli okkar ríkir mikil vinátta og samkennd. Þau eru
oft mínar hjálparhellur, eiga auðvelt með að setja sig
inn í það sem ég er að braska og hafa skilning á því.
Við ræðum auðvitað margt sem viðkemur starfinu, en
erum ekki beint að biðja um gagnrýni, heldur meira
skilning. Og það á líka við um okkar persónulega líf.
Það er mikill samgangur á milli okkar og börnin eru
samrýnd. Ég sæki líka afskaplega mikið í nánd og
kærleika frá systkinum mínum. Þegar Ilmur kom í
Flatey í fyrra, þar sem við vorum að taka upp Brúð-
gumann, hljóp ég til hennar þegar hún kom niður
götuskarðið og sótti til hennar mikið og langdregið
knús. Og þegar Sverrir kom vestur í heimsókn á Dag-
vaktina, þá fékk hann alveg sömu meðferð.
Ilmur getur verið sjúklega fyndin á opinskáan máta
og kemur manni alltaf á óvart. Hún getur algerlega
drepið mann úr hlátri. Sverrir er meira útpældur.
Hann er með svo beittan og svartan húmor, góðar
tímasetningar líka. Ég held bara að hann sé fyndnasti
maðurinn á landinu án þess að hann sé nokkuð að
leggja á sig til þess.
Sverrir gerði sína stuttmynd í fyrra, skrifaði handrit
og leikstýrði og er nú að klippa. Ilmur lék í henni og
ég náði seinni helginni til þess að aðstoðarleikstýra.
En við höfum ekki unnið saman í stóru verkefni. Það
kemur.
Ég á afskaplega fallega bernskumynd af Ilmi og
Sverri sitjandi í tröppunum á Óðinsgötu 6, þar sem við
ólumst upp. Þau sátu mikið þarna og spekúleruðu. Það
er eins og allar myndir af þeim hafi verið teknar í sól,
því þau eru alltaf grettin, stundum tannlaus, stundum
skítug og stundum fín, en alltaf grettin og sæt. Ég
verð alltaf svo glöð í hjartanu þegar þessar myndir
koma upp í hugann.
Við erum sögð mjög ólík í útliti; ég er í mömmu ætt,
Ilmur eins og snýtt út úr nefinu á pabba og svo er
Sverrir með allt það bezta frá báðum.“
Sólskinsbörn Manstu þegar...?
Lísa, Ilmur og Sverrir spekúlera á
bernskutöppunum Óðinsgötu 6.
Systkinin
samhentu
TENGSL Þau eru ólík í útliti og segjast líka vera ólík hið innra. En þegar
grannt er skoðað eiga Lísa, Ilmur og Sverrir Kristjánsbörn margt sameig-
inlegt; ekki bara væntumþykjuna og vináttuna hvert í annars garð heldur
vinna þau líka á sama sviði, þótt hlutverkin séu ekki þau sömu; aðstoðarleik-
stjóri, leikari, klippari. Freysteinn Jóhannsson talaði við þau.
Lísa
Lísa Kristjánsdóttir fæddist 18. marz
1974. Hún varð stúdent frá MH 1994
og eftir námskeið við Kvikmynda-
skóla Íslands 1997 hefur hún unnið
við kvikmyndagerð og umsjón með
kvikmyndatökum. Hún hefur unnið
mikið með Baltasar Kormáki, síðast
sem aðstoðarleikstjóri við kvik-
myndirnar Mýrina, Reykjavík-
Rotterdam og Brúðgumann. Hún
skipaði 7. sætið á lista Vinstri
grænna í Reykjavík norður við al-
þingiskosningarnar í fyrra. Hún er
tveggja barna móðir.
Ilmur Kristjánsdóttir fæddist 19.
marz 1978. Hún lauk stúdentsprófi
frá Menntaskólanum við Hamrahlíð
1998 og fékk BFA-gráðu frá leiklist-
ardeild LHÍ 2003. Strax að loknu
námi fékk Ilmur hlutverk Línu
Langsokks í Borgarleikhúsinu og
hefur síðan leikið á sviði; m.a. í Belg-
ísku Kongó, Ausu Steinberg, Sölku
Völku, Ófögru veröld og Ivanov, í
sjónvarpsþáttum; m.a. Stelpunum,
og kvikmyndum; m.a. Dís og Brúð-
gumanum. Ilmur á eina dóttur.
Sverrir Kristjánsson fæddist 25. apríl
1980. Hann varð stúdent frá MH 2000 og stundaði kvikmyndanám í Danmörku, sem hann lauk 2003. Hann hefur
síðan unnið við að klippa kvikmyndir; m.a. Börn, Foreldra, Kalda slóð og Astrópíu, og sjónvarpsþætti; m.a. Stelp-
urnar og Næturvaktina og er að klippa Dagvaktina núna. Sverrir er kvæntur Dimitru Drakopoulou og eiga þau
eina dóttur.
Foreldrar þeirra Lísu, Ilmar og Sverris eru Margrét Sigurðardóttir ferðamálafræðingur og Kristján Guð-
mundsson framhaldsskólakennari.