Morgunblaðið - 15.06.2008, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15. JÚNÍ 2008 45
Steinsmiðja
• Viðarhöfða 1
• 110 Reykjavík
•  566 7878
• Netfang: rein@rein.is
• Vönduð vinna
REIN
Legsteinar
í miklu úrvali
✝
Ástkær móðir okkar og tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGÞRÚÐUR FRIÐRIKSDÓTTIR,
Efstaleiti 14,
Reykjavík,
verður jarðsungin mánudaginn 16. júní frá
Fossvogskirkju. Athöfnin hefst kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim
sem vildu minnast hennar er bent á minningarsjóð
Barnaspítala Hringsins í síma: 543 3724.
Marta Bergman, Bergsteinn Gizurarson,
Friðrik Jónsson,
Andri Geir Arinbjarnarson,
Sturla Orri Arinbjarnarson, Anna Margrét Ólafsdóttir,
Kolbeinn Arinbjarnarson, Björk Bragadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURGESTUR GUÐJÓNSSON
bifvélavirkjameistari,
Vogatungu 33,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn
16. júní kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Hjartaheill.
Hörður Sigurgestsson, Áslaug Ottesen,
Sigrún Sigurgestsdóttir, Guðlaugur B. Sumarliðason,
Ásgeir Sigurgestsson, Stefanía Harðardóttir,
Ásdís Sigurgestsdóttir, Þórarinn Klemensson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát og útför ást-
kærs eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
KRISTINS P. MICHELSEN,
Skólabraut 3,
Seltjarnarnesi.
Sérstakar þakkir til Einars og alls annars starfsfólks
á deild 13B á Landspítala við Hringbraut og á deild
K1 á Landspítala, Landakoti.
Guð blessi ykkur öll.
Margrét Þorgeirsdóttir,
Karl G. Kristinsson, Jóhanna Sigurjónsdóttir,
Kristín B. K. Michelsen, Magnús Sigurðsson,
Sólveig H. Kristinsdóttir, Björn St. Bergmann,
Anna Karen Kristinsdóttir, Gestur Helgason,
afa- og langafabörn.

 





 
 



 
  

            
! "# $!% &   '
(!!% 
! $)
(!!*% !! +! (
(!!*% , ( '$ 
(!!*% - $ .! $ 
(!!*% /  0

(!!*% 0  1 !
(!!*% Útfararþjónusta
Davíðs Ósvaldssonar ehf.
Davíð Ósvaldsson
Útfararstjóri
S. 896 6988 / 553 6699
Óli Pétur Friðþjófsson
Útfararstjóri
S. 892 8947 / 565 6511
Nú er systir mín lát-
in, búin að fá hvíldina
eftir erfið veikindi.
Elsku Jóna mín,
mig langar til að skrifa nokkuð orð til
þín. Mig langar til að þakka þér fyrir
allan stuðninginn á liðnum árum,
alltaf var hægt að leita til þín ef eitt-
hvað bjátaði á og maður vissi að mað-
ur fékk mikinn stuðning hjá þér. Þú
varst alltaf svo sterk í þínum veik-
indum og öllu því sem þú tókst þér
fyrir hendur, ég er svo stolt af að
vera systir þín. Það var alltaf svo
gott að koma til ykkar Gísla. Við vor-
um búnar að ákveða að þegar þú
værir búin að ná þér þá færi ég með
þér og Gísla til sólarstranda, þar ætl-
uðum við að slappa af og liggja í sól-
baði, við eigum það kannski eftir.
Ég kveð þig með þessum orðum
elsku systir mín.
Þú ert laus frá lífsins þrautum
og liðin jarðarganga.
En áfram lifir á andans brautum
ævidaga langa.
Drottinn verndar dag og nótt
á dularvegi nýjum.
Aftur færðu aukinn þrótt
í eilífð ofar skýjum.
Þú alltaf verður einstök rós,
elsku vinan góða.
Í krafti trúar kveiki ljós
og kveðju sendi hjóða.
(Jóna Rúna Kvaran.)
Ég vil votta Gísla, Steinunni Ósk,
Sigurði, Ragnheiði og Björk, tengda-
börnum og barnabörnum mína
dýpstu samúð.
Kær kveðja,
Árný Elsa.
Í hinum besta allra heima eru öll
atvik sama keðjan; því hefðuð þér
ekki verið rekin með sparki í sitjand-
ann burt úr fögrum kastala vegna
ástar á úngfrú Kúnígund; hefðuð þér
ekki verið leiddur fyrir Rannsókn-
arréttinn; hefðuð þér ekki farið fót-
gangandi yfir Ameríku; hefðuð þér
ekki rekið greifann svo myndarlega í
gegn; hefðuð þér ekki týnt öllum
rollunum sem þér eignuðust í gæða-
landinu Eldóradó, munduð þér ekki
vera hér að borða sykrað sukkat og
hnetur.
Þetta er vel mælt, svaraði Birtíng-
ur, en maður verður að rækta garð-
inn sinn.
Þetta eru lokaorðin úr Birtingi eft-
ir Voltaire sem mætti vel heimfæra
upp á móðursystur mína sem rækt-
aði svo sannarlega frændgarðinn
sinn. Jóna virtist styrkjast við hverja
þraut og bauð af sér mikinn þokka,
skilning og væntumþykju. Ég fór
aldrei varhluta af því og tel mig meiri
og sterkari á eftir.
Jóna var órjúfanlegur þáttur í
uppvexti okkar systkinanna í Hjarð-
Jóna Birta
Óskarsdóttir
✝ Jóna Birta Ósk-arsdóttir fædd-
ist í Jaðri í Þykkva-
bæ 16. október
1934. Hún lést á
Landspítalanum við
Hringbraut sunnu-
daginn 1. júní síð-
astliðinn og fór út-
för hennar fram frá
Fossvogskirkju.
artúninu, eiginlega
varamamma okkar og
við systkinabörnin lit-
um á okkur nánast
sem systkini. Þetta
var góður hópur að
alast upp í.
Jóna tók krabba-
meininu með æðru-
leysi eins og hennar
var von og vísa, varð
að vonum fyrir von-
brigðum þegar það tók
sig upp aftur. Það aftr-
aði henni þó ekki með
að halda sínu striki og
ég veit löng samtöl okkar oft og tíð-
um styrkti okkur báðar og tengdi
enn frekar. Alltaf hreinskilin og
heiðarleg og umfam allt jákvæð.
Þessir eiginleikar hennar gerðu
hana sterka og sjálfstæða.
Ég á eftir að leita í handraðann
þegar mikið liggur við, þökk sé
móðursystur minni.
Gísla, Steinunni, Sigurði, Ragn-
heiði, Björk, mökum og börnum
sendi ég mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Ágústa Tómasdóttir.
“Sama hver á í hlut, sérhver maður á jörð-
inni er ætíð í meginhlutverki í Heimssög-
unni, sagði hann.– En sjaldnast veit hann
af því sjálfur.“
(Alkemistinn, Paulo Coelho.)
Móðursystir mín Jóna Birta var
ein af þessum sterku persónum, sem
eru í meginhlutverki í heimssögunni
og vissi af því.
Það geislaði af henni meðvituð já-
kvæðni, virðing og hlýja gagnvart
náunganum. Mér fannst Birtu nafnið
vel til fundið því að þegar hún mætti
á staðinn birti til, hún var mætt, létt í
lund með fallega brosið og létta hlát-
urinn. Þarna var ofurkona á ferð sem
vissi hvað hún vildi. Hún hafði
ákveðnar, en jákvæðar skoðanir og
sterka og góða nærveru. Mér fannst
mjög sérstakt hvernig hún gat sett
sig inn í alla hluti, hún var alltaf með
í umræðunni sama hvert umræðu-
efnið var.
Sem unglingur sótti ég mikið til
hennar á Ennisbrautina í Ólafsvík,
þar sem hún og Gísli höfðu byggt sér
fallegt heimili. Þegar ég mætti, sett-
umst við saman með prjónana og
spjölluðum. Þarna kenndi hún mér
að búa til mínar eigin prjónaupp-
skriftir. Síðan lagði hún á borð ný-
bakaðar kræsingar, þetta voru mikl-
ar gæðastundir.
Síðan fluttu þau á höfuðborgar-
svæðið, Kópavogur varð fyrir valinu.
Þegar afi Óskar dó komum við til
þeirra, til þess að fara yfir dótið
hans.Við byrjuðum á því að skoða
það í bílskúrnum, síðan fórum við
upp í íbúð og Jóna sýndi mér stolt
nýja heimilið þeirra Gísla. Síðan
sagði hún; „Æ mér þótti svo vænt
um þegar þið Sigurður genguð sam-
an upp tröppurnar áðan. Mér fannst
sem snöggvast að ég væri komin til
Ólafsvíkur og þið Sigurður væruð
orðin lítil.“ Þegar hún sagði þetta
kom glampi í augun og bros á vör.
Jóna var mikil sælkeramanneskja,
sem fylgdist vel með nýjum tímum.
Hún hugsaði mikið um hollustuna og
bakaði eingöngu úr spelti. Það síð-
asta sem ég snæddi hjá henni voru
speltvöfflur með heimatilbúinni líf-
rænni bláberjasultu og fyrsta flokks
kaffi. Hún stóð í eldhúsinu og stjan-
aði í kringum okkur mömmu. „Sess-
elja finnst þér þetta ekki góðar vöffl-
ur, ný uppskrift hjá mér“. Síðan fékk
ég uppskriftina niðurskrifaða. Það
var sama hvað Jóna gerði, allt varð
gott.
Jóna var mikil athafnakona; rögg-
söm, útsjónarsöm, listræn, dugleg og
vandvirk. Hún naut lífsins, ferðaðist
mikið og var dugleg að hreyfa sig.
Spánn var hennar uppáhaldsstaður,
hún mætti endurnærð og tvíefld á
klakann eftir góða ferð til Spánar.
Síðast þegar við töluðum saman
sagðist hún aldrei geta orðið leið á
Spáni, það væri alltaf eitthvað nýtt
og spennandi sem biði hennar þar.
Enn á ný er Jóna Birta lögð á stað
á vit nýrra ævintýra í nýtt og spenn-
andi ferðalag yfir móðuna miklu.
Elsku Jóna ég kveð þig með þakk-
læti fyrir allan þann jákvæða styrk
og leiðsögn sem þú hefur gefið mér í
gegnum lífið.
Þín verður sárt saknað.
Við sendum Gísla, Steinunni Ósk,
Sigurði, Ragnheiði og Björk, mökum
þeirra og barnabörnum innilegar
samúðarkveðjur.
Minningin lifir um góða móður,
tengdamóður og ömmu.
Kær kveðja,
Sesselja Tómasdóttir
og fjölskylda.
Elsku Jóna,
mér finnst það svo skrýtið að þú
sért látin.
Þú varst sterka og góða frænka
sem alltaf tókst á móti manni með
kossi og knúsi ásamt Gísla, ég hef
alltaf horft á með aðdáun á ykkar
samrýnda hjónaband.
Þegar þú veiktist þá varstu samt
alltaf svo hress þó maður vissi að þú
hlytir að finna til, en alltaf varstu
brosandi og í góðu skapi. Ég er svo
ánægð að hafa komið á spítalann til
þín, það var svo mikil tilviljun að ég
skyldi koma, eins og ég hefði átt að
koma, þú opnaðir augun og brostir til
mín.
Ég vil þakka þér fyrir að styðja
mömmu á erfiðum tímum og vera
henni innan handar, það er ómetan-
legt.
Ég vil kveðja þig, elsku frænka,
með þessum orðum og votta Gísla,
Steinunni Ósk, Sigurði, Ragnheiði og
Björk, tengdabörnum og barnabörn-
um mínar dýpstu samúð
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Kveðja.
Thelma Dögg og fjölskylda.