Morgunblaðið - 03.10.2008, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. OKTÓBER 2008 41
bjó yfir og af allri þeirri góðvild og
gæsku sem hann ávallt sýndi okkur.
Eitt af áhugamálum Sigga var ljós-
myndun og eigum við systkinin dýr-
mætt safn minninga um æsku okkar
í myndum frá honum.
Siggi var alltaf tilbúinn að aðstoða
okkur við útfærslu og framkvæmd
ýmissa flókinna hluta sem sneru að
húsbyggingum. Þegar kom að
tæknimálum var hann fyrirmynd
þeirra yngri, alls óhræddur að reyna
eitthvað nýtt. Við minnumst stunda
þar sem við sátum opinmynnt yfir
frásögnum Sigga af ferðum og at-
burðum því hann var góður sögu-
maður. Við systkinin þurfum ekki
annað en líta í kringum okkur á
heimilum okkar til að minnast hag-
leiksmannsins Sigga. Öll eigum við
fallega hluti sem Siggi og Ása hafa
búið til og fært okkur við hin ýmsu
tækifæri.
Þegar við rifjum upp skemmtileg
ferðalög, jólaboð, afmæli og aðrar
fjölskyldusamkomur koma Siggi og
Ása þar ávallt við sögu. Það hefur
verið okkar gæfa að þessi samrýmdu
hjón, sem okkur er svo tamt að nefna
í sömu andrá, hafa verið þátttakend-
ur í lífi okkar og eigum við þeim
óendanlega mikið að þakka. Þegar
við kveðjum Sigga okkar þökkum við
honum alla þá umhyggju og ást sem
hann veitti okkur. Elsku Ása,
Habba, Gillý og fjölskyldur. Minn-
ingin um Sigga lifir með okkur.
Hafdís, Ólöf, Ingimundur,
María, Þorvaldur
og fjölskyldur.
Höfðinginn, öldungurinn er fallinn
frá 92 ára. Við samhryggjumst.
Sama hvert litið er og hvað rifjast
upp, allt virðist hafa tilgang, fela í
sér nokkurn lærdóm og ómælda
gleði.
Vinur sem vekur hlýju og elsku í
hvert sinn sem hugurinn hvarflar til
hans er besta veganesti sem nokkru
mannsbarni getur hlotnast. Örlátur
vitringur, öðlingur sem lýsti leiðina
með svo hárfínni blöndu sterkrar
réttlætiskenndar og bullandi skop-
skyns. Hann var sagnaþulur af bestu
gerð og jós af þeim nægtabrunni til
hinsta dags. Að fá að sitja við fótskör
hans með hökuna niðri á bringu-
beini, passa sig að missa ekki af
neinu, eiga þá ósk heitasta að sagan
tæki aldrei enda af því hún var svo
spennandi eða þá að hún innibar
leyndardóm sem allir vildu leysa, eru
samverustundir sem fylgja manni
ævina á enda og kenndu hluttekn-
ingu. Maður gekk til sængur eða
svefnpoka, einhvers vísari, einni
sögu ríkari. Hann virtist búa yfir
visku um mannlegt eðli eins og
óþrjótandi náttúruauðlind.
Leiðir foreldra okkar lágu saman
strax í upphafi búskapar. Þau leigðu
sitt herbergið hvort í kaupfélagshús-
inu og deildu eldhúsaðstöðu.
Við komum í heiminn eitt af öðru
og var brugðið á það ráð að byggja
Skagabraut 5. Ása og Siggi og pabbi
og mamma ( Halli og Hanna ) lögðu
grunninn að ævilangri vináttu okkar
á þessum árum. Væntumþykjan og
stuðningurinn að leiðarljósi.
Ýmsar myndir skjóta upp kollin-
um, falleg, elskurík heimili, Siggi í
löggubúningnum, Ása í jólasveina-
búningnum, mamma við saumavél-
ina, pabbi að smíða leikföng til jóla-
gjafa, pólitískar vangaveltur og
kaffisopi, Ása að baka loftkökur fyrir
jólin, Siggi að skrautskrifa eða
brjóta pappírsstjörnur. Dansað og
sungið í kringum heimasmíðað
jólatré, skipst á sögum og hlegið út í
eitt. Jól án Ásu og Sigga, Ólafar,
Hrafnhildar og Gillýar voru óhugs-
andi. Vináttan laðaði fram það besta
í öllum og kannski er það leyndar-
dómurinn, í það minnsta tilgangur-
inn.
Elsku Ása, Hrafnhildur og Gillý,
sendum ykkur og fjölskyldum ykkar
samúðarkveðjur.
Inga Jónína og Edda Heiðrún.
Mikill öðlingur hefur kvatt þessa
jarðvist með láti Sigurðar Guð-
mundssonar. Hann hringdi í mig í
síðustu viku og var að velta fyrir sér
hvort ekki væri að koma tími á brids
vetrarins, en við höfum komið viku-
lega saman, ásamt tveim öðrum
spilafélögum, og spilað brids til
fjölda ára hver hjá öðrum. Ekki var
að heyra neitt hik á Sigurði þó að
aldurinn væri orðinn hár og hann
hefði nýlega greinst með einhverja
meinsemd. Brids hefur verið áhuga-
mál Sigurðar frá því að ég kynntist
honum og undanfarin mörg ár höfum
við notað sagnkerfi við spilamennsk-
una sem hann bjó til og þróaði. Ég
kynntist Sigurði fyrst sem starfs-
manni verkfræðistofunnar Hönnun-
ar en hann vann gjarnan við mæl-
ingar á vegum þess fyrirtækis ásamt
öðru. Við og Hönnun vorum með
sameiginlega aðstöðu til margra ára
og var þá gjarnan gripið í spil í mat-
artímum. Við vorum síðan fjórir úr
þessum hópi sem héldum spila-
mennskunni áfram eftir að Sigurður
hætti vinnu.
Fyrirtæki okkar ásamt fleiri fyr-
irtækjum áttu samvinnu um ýmis-
legt, þar á meðal árshátíðir og sum-
arferðalög. Á slíkum stundum var
Sigurður gleðigjafi og sagði gjarnan
brandara og sögur. Allt slíkt var þó
af fullri hógværð eins og hans var
venja. Sigurður var vel af guði gerð-
ur, hann kom sér alls staðar vel og
hann talaði aldrei illa um nokkurn
mann. Hann hafði ánægju af fé-
lagsstörfum og var valinn til stjórn-
arstarfa fram á síðustu ár. Hann var
fylginn sér í málum sem hann tók að
sér og gat verið stríðinn á sinn já-
kvæða hátt ef svo bar undir.
Alltaf var jafnánægjulegt að heim-
sækja þau Ásu en þau voru öfunds-
verð hjón af sínu góða sambandi og
miklu mannkostum. Góður drengur
hefur nú kvatt. Samúðarkveðjur eru
sendar til Ásu, dætranna, maka
þeirra og afkomenda.
Sigurður Ingólfsson.
Já, nú er hann fallin frá, Sigurður
Guðmundsson þessi aldni vinur
minn, Siggi lögga, eins og ég og fleiri
kölluðum hann á Akranesi.
Það var alltaf gaman að ræða við
Sigga. Áhugi hans lá á svo mörgum
sviðum að við gátum rætt um heima
og geima, verkfræði, tækni, hönnun
og ekki síst ljósmyndun sem hann
hafði svo gaman af.
Það má segja að leiðir okkar hafi
legið saman frá því ég fæddist á
Akranesi, foreldrar mínir Halldór
Backman og Jóhanna Arnmunds-
dóttir og þau hjónin Sigurður Guð-
mundsson og Ásgerður Gísladóttir
byggðu stórt og reisulegt tvíbýli á
Skagabraut 5, á Akranesi, sem fljót-
lega fékk viðurnefnið Kreml.
Ég var ekki hár í loftinu þegar ég
skynjaði að Siggi var enginn venju-
legur maður og þegar hann kom
heim úr vinnu, labbaði upp tröppurn-
ar sem oftar og klappaði mér á koll-
inn, „ha, ha ert þetta þetta þú, Ernsti
minn“. Þarna var hann kominn,
stærsti maður í heimi, í svörtum föt-
um með skrítinn hatt sem ég fékk að
prófa. Það var ekki laust við að ég
fyndi til öryggis á Skagabrautinni
enda átti Siggi lögga heima í mínu
húsi.
Það var gaman að „fara yfir“ eins
og það var kallað. Ég man að móðir
mín Jóhanna og Ása höfðu sérstakan
hátt á; þær slógu með skeið í eldhús-
kranann en það þýddi að önnur hvor
átti að koma yfir. Meðan Siggi réð
lögum og lofum á Akranesi og pabbi
minn verkstjóri hjá Akranesbæ voru
tvær röggsamar konur sem stjórn-
uðu á Skagabraut 5 og sáu um allt.
Svo skildi leiðir, fjölskyldurnar
fluttu suður og þá var ekki lengur
„farið yfir“.
Sigurður var einn af stofnendum
Verkfræðiskrifstofunnar Hönnun
hf., tækniteiknun var hans fag upp
frá því.
Það voru liðin mörg ár frá því að
ég hafði séð Sigga. Halldór pabbi
minn kallaði í mig og Arnmund bróð-
ur minn og spurði hvort við gætum
ekki hjálpað Sigga að mála eina
helgina því nú lá mikið við, Hönnun
var að flytja upp á Höfða í nýtt hús-
næði. Þá tókum við þráðinn upp aft-
ur.
Sigurður fylgdist alltaf vel með
mér, það þótti mér afar vænt um.
Hann spurði mig um skólann og þá
lyftist brúnin á Sigga þegar ég sagði
honum frá skólanum í Svíþjóð, hvað
ég hefði nú hannað. Lokaprófið var
staflanlegur fiskikassi, úr plasti eða
áli. Ætli við höfum ekki endað margt
samtal okkar sammála um að engin
þróun hafi átt sér stað í framleiðslu
úr áli á Íslandi.
Síðustu árin fylgdist hann með
mér hanna og koma á fót Sögusafn-
inu í Perlunni.
Hann spurði um nánast alla verk-
þætti. Óþrjótandi áhugi og víðsýni
einkenndi þennan vin minn þrátt fyr-
ir háan aldur.
Það var annað sem einkenndi
Sigga og við fjölskyldan, konan mín
Ágústa og dætur okkar höfum oft
haft orð á, en það er hversu áhuga-
samur hann var alla tíð um hagi allra
og þá sérstaklega unga fólksins.
Hann spurði alltaf af einlægum
áhuga og fylgdist vel með og var allt-
af með á nótunum þó oft liði langur
tími milli frétta.
Það er svo margt í minningunni
sem mætti segja frá en ég læt hér við
sitja .
Ég þakka góðum vini samfylgdina
í gegnum lífið.
Ég og fjölskylda mín vottum fjöl-
skyldunni, þeim Ásu, Hrafnhildi og
Gillý, samúð okkar.
Ernst Jóhannes Backman.
V i n n i n g u r
Kr. 7.000 Kr. 14.000 (tvöfaldur)
2 4 6 9 3 6 3 1 9 4 0 0 2 9 4 3 0 3 8 0 8 5 5 0 0 8 6 5 9 6 3 2 7 2 1 0 7
1 0 9 6 1 0 6 4 0 2 0 0 0 3 2 9 6 3 1 3 8 2 9 3 5 0 5 3 3 6 0 6 4 5 7 2 1 3 1
1 0 9 8 1 0 8 7 2 2 0 7 0 0 3 0 1 3 8 3 8 5 6 0 5 0 7 2 0 6 1 3 3 0 7 2 4 7 8
1 3 6 0 1 0 9 1 9 2 1 1 5 8 3 0 7 6 0 3 8 7 6 3 5 0 8 3 4 6 1 3 5 6 7 2 7 1 7
1 8 9 4 1 1 1 3 9 2 1 2 3 8 3 0 7 9 2 3 8 7 9 2 5 1 1 0 2 6 1 5 7 7 7 2 9 9 0
2 0 1 1 1 1 2 8 4 2 1 2 7 3 3 1 2 8 6 3 8 8 6 1 5 1 8 6 7 6 2 5 5 1 7 3 0 6 7
2 1 5 2 1 2 2 1 4 2 1 3 0 9 3 1 8 3 9 3 8 9 8 9 5 1 9 2 1 6 2 9 1 6 7 3 1 6 3
2 3 0 4 1 2 3 3 2 2 1 4 3 2 3 1 9 5 1 3 9 7 7 0 5 2 4 7 2 6 3 1 3 9 7 3 9 8 5
3 0 0 1 1 2 3 5 9 2 2 3 0 2 3 2 0 3 1 4 0 0 0 5 5 3 0 9 6 6 4 2 9 8 7 4 0 3 4
3 3 9 0 1 2 5 3 2 2 2 4 0 2 3 2 0 8 6 4 0 3 5 2 5 3 1 3 3 6 4 7 4 2 7 4 5 2 5
3 7 3 8 1 2 6 7 8 2 2 5 8 0 3 2 5 5 2 4 1 3 5 6 5 3 8 1 8 6 4 8 0 6 7 4 6 9 6
3 8 1 8 1 2 8 4 8 2 3 2 7 9 3 2 6 4 6 4 1 4 6 1 5 4 4 5 4 6 5 2 7 3 7 4 7 1 5
4 0 0 2 1 3 3 6 1 2 3 4 4 4 3 4 0 0 2 4 1 6 5 4 5 4 4 7 5 6 5 3 0 0 7 5 6 3 7
4 3 9 4 1 3 6 8 0 2 3 5 7 7 3 4 4 1 5 4 1 9 5 2 5 4 7 1 4 6 5 5 5 2 7 5 6 6 4
4 5 4 6 1 4 1 9 8 2 4 0 5 8 3 4 6 0 4 4 2 6 9 4 5 4 9 0 1 6 5 8 5 4 7 5 7 8 4
5 2 7 3 1 4 4 5 5 2 4 8 7 8 3 4 7 9 0 4 3 2 8 0 5 5 2 7 0 6 5 9 1 1 7 6 3 9 8
5 8 2 9 1 4 7 3 4 2 4 9 8 9 3 4 8 8 4 4 3 5 9 4 5 5 6 5 8 6 6 1 5 7 7 6 4 4 7
6 1 3 5 1 4 7 5 1 2 5 0 7 1 3 5 4 8 7 4 3 9 2 3 5 5 8 0 1 6 6 2 4 4 7 6 7 5 6
6 4 8 5 1 4 8 6 7 2 5 1 4 3 3 5 6 2 0 4 4 0 0 9 5 5 9 6 3 6 6 3 4 1 7 6 8 3 0
6 9 7 9 1 5 3 3 4 2 5 8 9 2 3 5 7 0 7 4 4 0 2 0 5 6 1 7 5 6 6 5 6 0 7 7 2 5 6
7 4 3 9 1 6 2 5 9 2 6 1 3 2 3 5 9 0 8 4 4 2 8 6 5 6 3 2 5 6 6 8 9 2 7 8 4 7 6
7 5 4 7 1 6 7 9 5 2 6 6 4 6 3 5 9 7 1 4 4 4 8 9 5 6 6 4 8 6 7 5 0 9 7 8 7 9 7
7 7 2 6 1 7 1 5 3 2 6 7 3 6 3 6 0 7 4 4 5 0 3 2 5 6 7 1 4 6 8 2 8 8 7 9 0 6 7
7 8 1 2 1 7 5 1 1 2 6 7 4 2 3 6 4 7 7 4 5 6 1 9 5 6 9 3 3 6 8 8 3 7 7 9 5 6 0
7 9 2 9 1 7 8 9 7 2 6 9 5 4 3 6 6 3 5 4 5 6 4 5 5 7 0 7 9 6 8 8 4 8 7 9 7 2 8
7 9 3 5 1 8 1 8 1 2 6 9 8 5 3 6 7 1 7 4 6 0 8 3 5 7 2 2 9 6 9 2 7 9 7 9 9 2 5
8 1 6 8 1 8 6 5 7 2 7 0 2 0 3 7 4 7 4 4 6 4 3 9 5 7 7 4 1 6 9 4 2 4
8 4 2 5 1 8 6 6 9 2 7 3 9 5 3 7 5 3 1 4 6 6 6 9 5 7 7 6 0 7 0 8 9 4
8 5 6 5 1 8 6 8 5 2 7 7 9 1 3 7 6 1 8 4 7 0 5 4 5 8 1 6 7 7 1 3 3 7
8 7 6 1 1 8 7 7 2 2 7 8 2 8 3 7 7 6 2 4 7 6 8 6 5 8 7 2 9 7 1 6 3 6
8 9 0 9 1 9 0 5 2 2 9 1 7 3 3 7 8 9 7 4 8 6 8 1 5 9 2 2 3 7 1 7 7 7
9 3 0 8 1 9 3 6 7 2 9 2 6 2 3 7 9 1 1 4 9 7 3 7 5 9 4 2 2 7 2 0 4 2
Næstu útdrættir fara fram 9. okt, 16. okt, 23. okt & 30. okt 2008
Heimasíða á Interneti: www.das.is
V i n n i n g a s k r á
22. útdráttur 2. október 2008
A ð a l v i n n i n g u r
Kr. 2.000.000 kr. 4.000.000 (tvöfaldur)
1 6 3 3 0
V i n n i n g u r
Kr. 100.000 Kr. 200.000 (tvöfaldur)
2 9 0 7 9 4 1 4 1 1 7 2 6 6 1 3 5 7
V i n n i n g u r
Kr. 50.000 Kr. 100.000 (tvöfaldur)
2494 10877 16020 24485 26877 53279
4698 12052 24344 26721 27305 78878
V i n n i n g u r
Kr. 12.000 Kr. 24.000 (tvöfaldur)
1 5 8 4 1 6 1 2 9 2 6 3 7 4 3 7 0 5 1 4 7 3 1 5 5 7 2 6 9 6 3 9 8 5 7 1 9 7 6
2 0 1 9 1 9 8 2 6 2 6 8 2 4 3 7 3 7 3 4 9 6 1 3 5 8 1 7 0 6 4 1 2 9 7 4 0 7 5
3 9 0 2 2 0 6 9 4 2 7 3 3 6 3 9 2 6 6 5 0 8 9 9 5 8 2 0 0 6 5 2 3 9 7 5 3 1 8
4 3 0 4 2 1 1 4 6 2 8 4 4 5 4 0 1 8 8 5 1 3 0 5 5 8 6 2 8 6 6 0 6 7 7 6 1 7 8
4 3 9 3 2 1 6 4 2 3 0 8 8 0 4 0 2 8 0 5 1 4 2 9 5 9 1 9 6 6 6 1 3 5 7 6 9 1 0
6 0 1 9 2 2 9 7 5 3 1 5 8 0 4 1 2 9 1 5 1 4 7 0 5 9 7 0 8 6 6 3 3 6 7 7 6 4 0
7 5 8 6 2 3 8 6 6 3 1 8 1 3 4 1 6 4 2 5 3 0 0 7 5 9 8 9 8 6 6 3 5 5 7 7 7 8 0
8 6 6 1 2 4 0 3 6 3 3 8 1 3 4 1 8 6 0 5 4 9 9 3 6 0 5 3 0 6 6 7 2 7 7 8 2 9 6
8 9 0 8 2 4 1 9 1 3 5 0 9 2 4 2 5 8 8 5 5 2 7 6 6 0 6 7 6 6 7 5 5 5 7 9 5 9 6
9 4 2 5 2 4 3 8 6 3 6 1 4 9 4 2 8 2 9 5 5 4 6 2 6 1 0 4 9 6 9 2 4 1
1 0 5 4 9 2 5 2 8 4 3 6 1 8 3 4 3 0 4 0 5 5 9 7 9 6 1 2 8 7 7 0 7 1 2
1 2 1 0 0 2 5 4 2 2 3 6 2 3 4 4 3 1 4 7 5 6 6 3 8 6 2 2 2 7 7 1 6 7 3
1 3 8 0 5 2 5 6 0 4 3 6 4 2 2 4 6 6 6 3 5 6 7 5 1 6 3 7 0 2 7 1 8 7 0
Hún amma mín er
látin. Mér þykir erfitt
að skrifa þessi orð. Ég
er ekki búin að með-
taka þetta ennþá.
Annað slagið slær þeirri sáru tilfinn-
ingu að mér að ég eigi ekki eftir að
heyra rödd hennar aftur. Ekki eftir
að horfa í augun hennar eða halda í
fallegu hendurnar hennar og passa
hana. Ég á ekki eftir að laga á henni
neglurnar. Við eigum ekki eftir að
fara í búðir að versla eða bara til að
skoða úrvalið í fatabúðum. Við eigum
ekki eftir að fara á Lóuhreiður að fá
okkur súpu eða á Kentucky eftir vel
heppnaða Reykjavíkurferð. Ég á
ekki eftir að borða bestu skúffuköku
í heimi hjá henni ömmu minni aftur.
Æ, hvað það er mikið mikið sárt.
Ömmur og afar eiga alltaf að vera
til. Vildi óska þess að ég væri svo
máttug að ég gæti breytt því hvernig
lífsins saga gengur fyrir sig. Þá
myndi ég gera ömmur og afa aldurs-
laus og alltaf til staðar. Því þau eru
svo mikilvæg í lífi okkar. Ég sé ekki
lífið fyrir mér án ömmu og afa. Þau
eru kletturinn í lífi mínu. Þau eru
alltaf til staðar og dæma mig aldrei.
Gunnlaug F. Olsen
✝ Gunnlaug F. Ol-sen fæddist á
Akureyri 19. desem-
ber 1923. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja 25. sept-
ember síðastliðinn
og var jarðsungin
frá Keflavík-
urkirkju 2. október.
Ég get alltaf treyst því
að fá góðar móttökur.
Alltaf láta þau mér líða
eins og ég sé dugleg-
asta og besta mann-
eskja í öllum heimin-
um. Fer frá þeim full
af sjálfsöryggi og
tilbúin að takast á við
lífið.
Þegar ég var yngri
var amma sú sem ég
treysti á og ég grét á
öxl hennar en þegar
árin liðu snerist þetta
við og nú var öxlin
mín. Það er yndislegt að geta launað
það sem manni hefur verið gefið.
Hún amma gaf mér svo sannarlega
mikið og ég vona að ég hafi getað
launað henni það allt. Ég gerði það
eftir bestu getu en hefði viljað gera
miklu meira.
Amma var svona alvöru amma
eins og ég hef oft orðað. Ekki úti-
vinnandi heldur alltaf til staðar með
svuntu og eitthvað mjög gott að
borða. Alltaf tilbúin í spjall eða að
spila rommý. Amma sagði aldrei ljót
orð og hallmælti ekki nokkrum
manni.
Við amma vorum miklar vinkonur.
Við þurftum ekki alltaf að nota orð,
augu okkar töluðu líka saman. Nú
síðast fyrir nokkrum dögum á dán-
arbeði hennar. Þá sögðu augu henn-
ar mér svo margt. Orð voru óþörf.
Hún var tilbúin. Nú var kominn tími
til að kveðjast.
Ég verð aldrei sátt við líf án ömmu
en ég hef alla tíð haft það að mark-
miði að verða jafnmikil og góð amma
barnabarna minna og hún var mér.
Þannig lifir hún í mér.
Amma og afi voru búin að vera
saman í 66 ár og því er tómarúmið
mikið hjá afa. Mikið hlýtur það að
vera sárt að missa maka sinn eftir öll
þessi ár. Ég trúi því heitt að amma sé
hjá okkur og við getum enn spjallað
við hana um allt og ekkert og fengið
svar í draumi. Það ætti að vera okkur
huggun.
Í dag fæ ég þann heiður að fá að
bera þann fallega líkama sem sálu
hennar var gefinn síðasta spölinn.
Ég veit að amma verður þar að
styðja við okkur og gera okkur það
bærilegt.
Minningarnar munu ylja mér um
ókomna framtíð.
Ömmustelpa, vinkona og nafna.
Gunnlaug Olsen.
Elsku amma mín, ég trúi því varla
að þú sért farin. Ég sakna þín svo
mikið og get varla hugsað mér að
eiga aldrei góða stund með þér aftur.
En þessar stundir sem við áttum
saman munu alltaf verða í hjarta
mínu. Þær munu aldrei gleymast.
Ég mun sakna þess mest þegar ég
var að laga á þér neglurnar og hárið
þessi síðustu ár. Ég get bara ekki
ímyndað mér að fá aldrei að gera það
aftur. Ég sakna þín svo mikið en ég
veit að nú líður þér vel og það er
kannski smáhuggun í því. Ég veit að
þó að þú sért farin muntu ávallt vera
hjá mér. Ég elska þig af öllu hjarta.
Takk fyrir allar góðu stundirnar sem
við áttum saman.
Hvíl í friði elsku amma mín.
Þín
Jóna.