Skinfaxi - 01.07.1926, Blaðsíða 25

SKINFAXI
73
að spretta af hestunum o« hafa fataskifti. Bauð þá for-
maður alla vclkomna og óskaði, að allir væru samhuga
um að skemta sér vel; einnig gat hann þess, að svarað
yrði tveim spurningum. ]?á var sungið og þvi næst svar-
að spurningunum og var þeim vel svarað. Svo var farið
að leika sér; farið i ýmsa útileiki, svo sem „vefa vað-
mál“, „hlaupa í skarðið“ o. s. frv., og dansað í klukku-
tíma. Nokkrir piltar ]?reytlu hlaup á rennsléttum sand-
inum. Var gaman að sjá þá léttklædda hlaupa á ljósum
ægisandi með speglandi hafið fyrir framan, er sólin
kysti með geislum sínum. — Að hlaupinu loknu seltust
allir að snæðingi og síðan var aftur farið að dansa og
leika sér.
Dagurinn leið fljólt, þvi að veður var himneskt og
allir skemtu sér í besta máta og eining og friður rikti
meðal allra. Að síðustu voru læstar reyndir, og varð það
til að auka á ánægjuna. pcgar flest var þarna saman
komið, mun það hafa verið 70—80 manns.
Klukkan 9 var haldið heimleiðis. Allir voru sam-
l'erða svo lengi sem unt var. Við komum að Borgarholti
og vorum þá 40—50. Var ekkert undanfæri að við
kæmum þar í bæina og drykkjum kaffi og mjólk. Meðan
sumir voru að drykkju léku aðrir sér úti á túninu. —
pað var liðið á nóttina, er flest af fólkinu kom heim.
Kvöddust allir er vegirnir skildust. Hefi eg aldrei verið
á skemtun eða í skemtiferð, sem jafnmikil eining ríkti
og þennan sólríka dag, sem lét eftir sig svo góða cnd-
urminningu. M. ö.
Athugasemd.
Smágrein, með yfirskriftinni „Skrúð“, er í síðasta
hefti Skinfaxa (mars 1926), sem eg vildi minnast hér
á fám orðum.