Skinfaxi - 01.07.1926, Blaðsíða 10

58
SKINFAXI
en í ungmennafélögum. par á að vera hægt að kenna
unglingum hvernig þeir eiga að nota og meta móður-
mál sitt, þar á að vera hægt að tala við þá um þjóð-
telagsmál; þar má kenna þeim hvernig þeir eiga að
hæta og prýða heimili sín, bæði innan húss og utan,
og það þarf uinfram alt að vekja ást þeirra og virðing
fyrir daglegri vinnu og þjóðlegum siðum.
Héraðsstörfin eru annar þáttur í starfsemi ung-
mennafélaga. Sýningar og iþróttamót eru sjálfsögð, ef
þau geta farið vel úr hendi. En þau verkefni nægja
ekki; hér þarf að vera um stóra hugsjón að ræða.
Hugsjón, sem hægt er að vinna fyrir á hverju ári um
langt skeið. Mun fátt betur kjörið til þess en skóli.
Alþýðuskólar í hverju héraði eiga að vera óskabörn
ungmennafélaga; þau eiga að afla honum fjár og vinnu,
hann á að vera þeirra verk. Hann á að vera uppspretta
alþýðumentunar og þjóðlegra fræða. Hann á að vera
annað heimili félaganna, og þaðan á þeim að koma
ferskt blóð.
pó að héraðssambönd ungmennafélaga hafi hingað
lil talið sér best sæma að gera alþýðuskólamál að aðal-
málum sínum, og að þeim hafi þar furðu mikið á unn-
ist, þá er það auðvitað margt fleira mikilsvert, sem
um er að velja, og síst þarf að kviða því, að stórhuga
og dugandi menn skorti verkefni.
En ungmennafélög landsins þurfa að hugsa hærra.
peim má ekki duga að miða verk sin við héraðamörk;
það er of þröngur stalckur. þ>au verða að fylkja sér
öll og fylkja sér þétt um alþjóðar hugsjón, sem ókomin
ár gera að raunveruleika. Sigurður Nordal hefir kallað
þetta sameiginlega markmið „íslenska sveitamenning“.
Munu allir nýtir menn honum sammála um, að þetta
sé réttnefni.
þ>eir ,sem hafa verulega trú á islenskri sveitamenning
og vilja að hún nái verulegum tökum á þjóðinni, sjá
í anda fullgróið alt ræktanlegt land, sem íslendingar