Skinfaxi - 01.07.1926, Blaðsíða 46

94
SKINFAXI
Landfestar voru leystar. Vér þyrptumst allir saman
á þilí'arinu og veifuðum til þeirra sem i landi voru, og
enn heyrðum vcr hrópað: „Berið kveðju til Islands.
Komið heilir til Noregs aftur.“ Björgvin var að hverfa,
þessi bær, sem á fáa sólskinsdaga. En þegar sólin skín,
þá er sem öll borgin brosi, allir dáðst að góða veðrinu
og fagna yfir því livað borgin þeirra sé nú falleg. Og
satt er það, Björgvin er fallegur bær.
29. júní komum vcr heim aftur, allir að mestu heilir,
nema Jörgen, sem lá i taugaveiki i Osló, og kom hann
ekki heim fyr en í ágúst sama sumar.
Ferðin kostaði oss mikið, bæði að fé og áreynslu, en
endurminningarnar eru svo margar og góðar, að förina
teljum vér fremur tekjur en tjón.
pá er þessi ferðapistill á enda. Er hann í raun og
veru meira skýrsla, en skemtileg frásögn. Hver árang-
ur ferðarinnar hefir orðið, geta lesendur að nokkru
Ieyti sjálfir s. ð. íslenskir menn, undir íslenskum fána,
sýnu ramislenska iþrótt. Og livervetna vel telcið. Mega
slíkir atburðir teljast góð auglýsing um sjálfstæði vort.
För sem þessi getur og verið mikill menningarauki,
og vil eg vona að þessi för leiði til þess, að fleiri verði
farnar.
Eru ekki marg'r drengir, sem vilja vera með í för-
inni? En þér fáið ekki að fara, nema því að eins, að
þ r iðkið glimuna rækilega. pér þurfið að auka lijá yður
hreysti og harðfengi, lipurð og snarræði, kurteisi og
prúðmensku. petta er markið, sem þcr verðið að keppa
að, en það næd seint, nema því að eins, að þér neitið
yður um áfeng’ og tóbak, s'uð ákveðinn reglumaður.
Gerið þá heitstrengingu i dag að ná þessu marki, drag-
ig það ekki til morguns.
E f n i ð þ e 11 a, þá auðnast yður að lyfta fána vor-
um hátt, þá fáið þér að fara með í liverja þá för, sem
óspilt æskulöngun kýs!