Skinfaxi - 01.07.1926, Blaðsíða 32

80
SKINFAXI
öðrum, sem lærðir læknar víðsvegar úti um lieim vita
nú vel um að eru eðlilegar afleiðingar stöðugrar tó-
baksbrúkunar.“
Fyrir ekki all-löngu síðan tók efnafræðingur nokk-
ur tóbak úr að eins einni sígarettu, bleytti það út í
nokkrum teskeiðum af vatni og spýtti svo dálitlum
bluta af þessum vökva inn undir húðina á fullvoxnum
ketti. Kötturinn fékk að vörmu spori krampa, og var
steindauður eftir fimtán minútur. Oft liafa hundar ver-
ið drepnir með einum einasta dropa af tóbakseitri. I
Minnesota dó maður nokkur nýlega, sem lagt hafði fyr-
ir sig læknisfræði. Fyrir fimm árum síðan skaraði bann
langt fram úr jafnöldrum sínum og leit út fyrir að
verða fyrirtaks læknir. Áður en hann var þrjátíu ára
að aldri bafði bann fundið þrjár ágætar aðferðir til
þess að lækna taugaveiklun á ýmsum stigum, og stétt-
arbræður lians gerðu sér miklar vonir um ágætan
árangur af bæfileikum lians í framtíðinni. Töldu þeir
það allir víst, að með vaxandi aldri og' æfingu mundi
hann verða mjög frægur maður. En bann reykti sígar-
ettur, reykti þær óaflátanlega. Lengi var það, að' þessar
reykingar virtust ekki liafa nein eyðileggjandi áhrif
á bann. Enginn veitti því að minsta kosti eftirtekt,
þangað til að svo bar við, að sjúklingur nokkur dó í
böndunum á bonum á uppskurðarborðinu. ]?á varð
uppskátt, að læknirinn var gerspiltur reykingamaður.
Og liann var kominn svo langt, að hann átti sér ekki
viðreisnarvon. Sál og líkami var hvorutveggja að þrot-
um komið, og æfi iians lauk á geðveilcrahæli.
Alt það sem veikir skilningarvitin, sljófgar sálargáf-
urnar og eyðir starfsþrekinu, má telja til þeirra óvina
mannkynsins á framfara- og fullkomnunarbrautinni,
sem liver einstaklingur verður að beyja alvarlegt stríð
við. Og í þessum efnum er enginn óvinur skæðari og
slægari en sígaretturnar. Svo er fullyrt, að í síðastliðin
fimtán ár bafi enginn nemandi við Harvard-háskólann,