Skinfaxi - 01.07.1926, Blaðsíða 28

76
SKINFAXI
lians ætli að felast í orðunum: íslensk sveitamenning,.
og hygg eg að flestir ungmennafélagar geti samþykt
það. En eg spyr: Á íslensk sveitamennig nokkurn glæsi-
legri fulltrúa en Eggert Ólafsson? Eg held varla. pað
liafa fáir, og cl' til vill enginn Islendingur haft augun
jafn opin fyrir þvi ágæti, sem íslensku sveitirnar bera
í skauti sinu, og hann. En honum var ekki nóg að sjá
það cinum. Hann vildi brenna það inn i hug og lijarta
hvers einasta íslendings. pað sýnir „Búnaðarhálkur“
og önnur kvæði hans ljóslega.
Eitt af greinilegustu einkennum Eggerts var kjark-
ur og karlmenska. Ekkert var honum fjær skapi „en
krjúpa og vola“. Ivarlmenskan skin út úr öllu hans ævi-
starfi og lífi alt til hinstu stundar.
Eg þykist nú hafa bent á, að Eggert Ólafsson er sá
maður er fyrst her fram ýms þau mál er ungmennafé-
iögin síðar hafa tekið á stefnuskrá sína. Og því er það,
að mér þykir ekki minkunarlaust, ef þeirra verður að
engu getið meðal þeirra, sem sýna 200 ára minningu
Eggerts Ólafssonar tilhlýðilega virðingu.
Ungmennafélögin eru liugsjónafélagsskapur. Ekkert
er jafn vel fallið til að fylkja mönnum um hugsjónir
og minning þeirra manna, sem hnigið liafa á vígvell-
inum í baráttunni fyrir þær. pað er þvi félögunum.
sjálfum fyrir hestu að leggja eitthvað á sig í þessu efni.
En hvað á að gera? pví er fljótsvarað. Sjóður einn
liefir verið stofnaður, og her hann nafn Eggerts og er-
ætlaður til að styrkja islensk náttúruvísindi, en þeim
helgaði Eggert mest af kröftum sínuni.
Eg skora því á ungmennafélögin að taka sig nú til
og leggja ríflegan skerf í sjóð Eggerts fyrir 1. des. n. k.
pað má segja sem svo, að fjármagn félaganna sé litið
og tíminn orðinn skammur. En slíkar mótbárur tel eg
lítils virði. Hið eina, sem á ríður er að menn skilji að
þarna eru félögin að styrkja hugsjónir sínar, að þau: