Skinfaxi - 01.07.1926, Blaðsíða 34

82
SKINFAXI
unum finst ómögulegt að vera án þeirra. í því er aðal-
hœttan, sem af þessum reykingum stafar, innifalin, að
nautn sígarettanna vekur sívaxandi löngun eftir meiru,
sem þeir ekki geta fullnægt. peir, sem komnir eru
svo langt, að reykja eitt hundrað eða hálft annað hundr-
að af sígarettum á dag segja, að þó ílönguninni sé full-
nægt rétt á meðan þeir eru að reykja, þá vakni hún
jafnskjótt og þeir hætti, og einu gildi þó að þeir reyki
hverja sígarettuna á eftir annari, löngunin sé jafn-
óstjórnleg og friðlaus eftir sem áður.
Óhóflegar sígarettureykingar hafa þau áhrif á hlóð-
rásina, að lijartað veikist smátt og smátt, uns það
hættir að geta gegnt störfum sínum, og maðurinn deyr.
Noregsförin 1925
eftir Sigurð Greipsson.
6. júni héldum vér enn af stað með járnbraútarlest-
inni. Kl. var 11 um morguninn. Veður var bjart og heitt.
Að vörmu spori var Voss liorfinn sjónum vorum.
Hér liggur brautin um aðalhálendið til Austurlands-
ins. Landslagið er úfnara og harðbalalegra, eftir þvi
sem ofar kemur. Skógurinn verður gisnari og kræklu-
legri, uns hann hverfur að mestu uppi á hálendinu.
Enn er nokkur snjór á fjallinu. En nú leysir liann
ört. Hálendið er sem óðast að klæða sig úr vetrarhjúpn-
um. „Flaumen gaar, i Noreg er vaar“. í 1222 m. hæð
uppi á hálendinu er járnbrautarstöðin Finse. par uppi
var alt þakið snjó. Nam lestin hér staðar í 10 mínútur.
Flestir farþegar fengu sjer þarna hressingu. Er þar
ýmislegt á boðstólum til þæginda fyrir ferðamenn.
Vér þurftum helst svalandi fæðu, því að bæði vorum
vér þyrstir og heitir. Islenska skyrið var svo ofarlega