Skinfaxi - 01.04.1944, Síða 65
SKINFAXI
65
þess aö létta þunganum af stökkfætinum og hægri fæti er
lyft hornbognum um hné í mjaðmar hæS, til þess að lyfta
undir mjaðmirnar.
Nú er spyrnt fra jörðu og stökkvarinn svífur upp og áfram.
Hægri fóturinn hefir lokið hlutverki sínu í fráspyrnunni
og hann fellur úr mjaðmarhæðinni niður og aftur, en vinstri
fæti er sveiflað (færður) fram, til ])ess að ljúka fyrsta stökk-
inu. Yið lendingu snertir tábergið völlinn og það er gefið
cftir í hnénu, til þess að undirbúa frúspyrnu til næsta
stökks. Engin eftirgjöf má verða i mjöðmum né hæl.
Eftirgjöfin í hnénu er mikilsvæg, til þess að fyrirbyggja
harkalega lendingu, sem getur skapað likamleg' óþægindi og
verið hemill á hraða og reiprennandi samtengingu stökkanna.
Likamsþunginn — þungamiðjan — verður að hvila lóðrétt
yfir undirstöðufletinum (táberginu) áður en fráspyrna til
næsta stökks hefst. Til þess að hraðinn tapist ekki er vinstri
armi sveiflað hátt fram á við um leið og hægra hné er lyft
hornbognu í mjaðmarhæð, til þess að létta fráspyrnu vinstri
fótar. Fráspyrnu vinstri fótar ú ekki að vera lokið — eða
rétting hnébeygju vinstri fótar — fyrr en þunga-miðjan er
komin 7%—15 cm fram yfir veltiás (táberg) fótarins.
Þegar mið- eða öðru stökkinu lýkur lendir hægri fóturinn
i völlinn samtímis með hæl og táberg.
Eftir að hafa stigið niður hæl og tábergi, spyrnir stökkv-
arinn sér til hins síðasta stökks með þvi að rétta úr hné-
beygju hægri fótar, og léttir undir með spyrnunni með þvi
að lyfta örmum fram og upp og lyfta vinstra hné yfir mjaðm-
ar hæð. Hægra hné er svo lyft með kröftugri lyftu upp i
hæð við vinsira hné, til þess að framkalla enn meiri lyftu
mjaðmanna. Þegar hæsta punkti í svifbraut stökksins er náð,
falla armarnir niður og aftur með síðum og fæturnir rétt-
ast fram og i þvi að stökkvarinn lendir sveiflast armarnir
kröftuglega fram.
Atriði varðandi þrístökk, sem nauðsynlegt er að hafa ríkt
!’ huga:
1. Fyrsta stökkið hóflegt, til þess að geta lialdið hinum réttu
hlutföllum í stökkunum hvcrs til annars.
2. Miðstökkið er ekkert tröllslegt skref, en stökk.
3. Gefa eftir i hné þess fótar, sem lent er á.
4. Jafnvægið sé öruggt. Bolurinn reistur frá þvi að spyrnt
er til hins fyrsta stökks, þar til hann fellur áfram eftir
að hæsta punkti í svifbraut seinasta stökksins er náð.
5. Hraðinn í tillilaupinu sé jafnt vaxandi en ekki meiri en
5