Skinfaxi - 01.04.1948, Qupperneq 2

2
SKINFAXI
i liuganum rísa skálann, sem verða á umgjörð að
hugsjón hans. Hann sér skólann sinn risa á grund-
unum við iiverina, vcl i sveit sellan, því að honum
er ljóst, að þar er mikill framtíðarstaður. Hugsjón
unga mannsins er að stofna skóla, en þess konar
skóli iiafði þá enginn verið starfræktur hér á landi.
Tuttugu ár eru liðin. Við erum stödd i veizlusal
austur i Haukadal. Ungi maðurinn er fimmtugur i
dag. Hér er margt um manninn. Samt er þetta liart-
nær eini þerridagurinn, sem komið hefur á sumr-
inu. Margir viija heiðra bóndann og skólastjórann í
Haukadal. Sveitungarnir kunna vel að meta mann-
inn. Þess vcgna eru þeir hér í dag. En úti um allar
byggðir lands eru nemendur hans, sem senda lion-
um h'lýjar hugsanir.
En hverfum aftur til upphafsins. Það er ekkert
áhlaupaverk fyrir eignalausan mann að stofna iþrótta-
skóla. Og þó að draumurinn sé skýr í huga unga
mannsins, vcrða margar torfærur á veginum. Hvera-
gerði liverfur brátt úr sögunni. Átthagarnir taka nú
allt rúm i huga hans. 1 Haukadal var fyrr á öldum
frægt menntasetur, eitt liið fyrsta á landi hér. Hvers
vegna skyldi unga og stórhuga bóndasoninn úr Hauka-
dal ekki dreyma um að stofna skólann sinn ein-
mitt þar?
Hann Iiefur skamma viðdvöl á æskuheimili sínu,
áður hann leggur land undir fót á ný. Hann lieldur
rakleitt til Reykjavikur til þess að útvega sér lán.
í huga hans er nú enginn efi lengur. Hugsjón hans
skal verða að veruleika.
En þótt hann sjálfur hafi óbilandi trú á fyrirtæk-
ið, skortir fésýslumenn höfuðstaðarins trúna í þeim
mun rikari mæli. Þeir hrista höfuðið. Að vísu hafa
þeir flestir heyrt Sigurðár Greipssonar getið. Hann