Skinfaxi - 01.11.1956, Qupperneq 27

SKINFAXI
123
krafði, að hann leitaði snöggvast hafnar, er hann var
með skip sitt hér við land, og þá helzt í Vestmanna-
eyjum. Öll þessi ár hefur hann verið búsettur í Hol-
landi. átt þar börn og huru og komizt mæta vel af.
Sjóinn hefur hann jafnan stundað af mesta kappi og
stuttan tima á ári hverju haft fast land undir fótum.
En þótt liann hafi lengst af ævinnar fiskað með
þjóðum, hefur hann samt aldrei viljað annað vera
en íslendingur; íslenzkan ríkisboi'gararétt sinn hef-
ur hann aldrei viljað missa. Og þótt varla geti heitið,
að hann hafi umgengizt landa sína á þessum áratug-
um, talar hann móðurmál sitt svo vel, að furðu sætir.
Þegar hann réðst á skip á ný í fæðingarbæ sínum,
eftir meira en 40 ára brottveru þaðan, átti hann hol-
lenzka konu i Haarlem í Hollandi, sem nú er einnig
flutt til íslands, dóttur húsetta í Ástralíu, sem lieit-
in er eftir móður hans, Vilborgu Stefaníu Árnadóttur,
aðra dóttur í Höfðaborg í Suður-Afriku, og son, Ein-
ar að nafni, sem er stýrimaður á hollenzku milli-
landaskipi. Verður ekki annað sagt en þessi fimm
manna fjölskylda sé meira en litið tvístruð um ver-
öldina.
En nú er rétt að víkja til upphafsins og segja ögn
frá tildrögum þess, að Einar Guðmundsson réðst
á úllenzk fiskiskip.
Það er í rauninni upphaf þessa máls, að á árunum
eftir 1910 hóf enska fyrirtækið Bookless Bros um-
fangsmikla fiskveiðastarfsemi í Hafnarfirði. Kevptu
þeir bræður, Harry og Douglas Bookless, fisk af er-
lendum togurum, þar á meðal af nokkrum logurum frá
Ijmuiden í Hollandi. Voru þeir eign R. de Boer þar
í bæ. Réðust nokkrir íslenzkir menn á þessa togara
á vertíðum, .einkum „fiskilóðsar“ og flatningsmenn.
Einn þessara togara liét Baldur, og á vertíðinni árið
1912 réðst Einar Guðmundsson flatningsmaður á
hann, þá tæpra 18 ára að aldri. Árið eftir var liann