Skinfaxi - 01.11.1956, Blaðsíða 30

126
SKINFAXI
veiðarar og togarar. — En eigi að síður var Ijmuiden
niikill staður hjá Hafnarfirði. Þar var miðstöð fisk-
veiða og fiskverzlunar, mikil og rammbyggð höfn og
stöðug umf,erð glæslustu hafskipa. Skipaskurður ligg-
ur frá Ijmuiden þvert yfir landið til Amsterdam. Má
bærinn því teljast eins konar hafnarhær frá Amster-
dam. í Ijmuiden var og sjómannaskóli. Einar Guð-
mundsson gat því vart hafnað í erlendum bæ, sem
meira var að skapi ungum og áhugasömum sjómanni.
Kunni hann þar strax v,el við sig.
En þrem vikum eftir að hann kom til Hollands
brauzt stríðið út, og mátti þá heita, að öll viðhorf
breyttust á augabragði. Það dróst á langinn, að fiski-
skip liéldu til veiða, meðan menn voru að átta sig
á hlutunum. Liðu þrír mánuðir áður en Einar kæm-
ist á sjóinn á ný, og var honum tekið að leiðast at-
hafnaleysið og vistin í landi. Samt var honum fjarri
skapi að láta hugfallast, enda hefur hann alla tíð
venð æðrulaus, á hv,erju sem gengið hefur. Enginn
trúði því heldur þá, að stríðið stæði lengi.
En stríðið breiddist stöðugt út, og mönnum varð
ljóst, að ekki þýddi að halda að sér höndum og bíða
átekta von úr viti. Útgerðarfélögin tóku því að húa
skip sín á veiðar. Fór Einar þá á lítinn seglkútter,
sem stundaði veiðar á Norðursjó. Hækkaði fiskverð
ört, og báru sjómenn mikið úr býtum.
Á næstu vetrarvertíð réðst Einar á togara til veiða
við Island. Bar ekkert til tíðinda þá vertíð, þó að
stríðið harðnaði æ, og ekki síður á sjó en landi. En
á vertíðínni 1916 tóku Englendingar togarann, sem
Einar var á, og héldu með hann til liafnar í Aherdeen
i Skotlandi. Báru þeir á Hollendinga, að þeir fisk-
uðu fyrir Þjóðverja. Ekki gátu þeir neitað þvi, en
liitt sögðu þeir, að þeir fiskuðu alveg eins fyrir ensk-
an markað. Elcki voru Englendingar ánægðir með
þetta og héldu þeim í haldi í Aberdeen. Lögðu þeir svo