Skinfaxi - 01.11.1956, Blaðsíða 34

130
SKINFAXI
fyrir sunnan Látraröst. — Óveðrið geisaði látlaust 1
54 klukkustundir. Einn hásetinn var frammi í skip-
inu, þegar veðrið skall á. Hírðisl hann þar einsam-
all í 48 klukkustundir, þvi að ófært var aftur eftir
dekkinu. Telur Einar, að þetta sé versta veður, sem
hann hefur lenl í, á allri sinni löngu sjómannsævi.
Þegar v.eðrinu slotaði, héldu skipverjar fund með
sér. Samþykktu þeir að halda til Reykjavíkur og fá
þar lagfært liið helzta, sem gera þurfti við, áður en
þeir sigldu heim. Eins þurftu þeir að fá sér einhvern
skipshát, áður en þeir legðu á hafið. Þá kom Einar
snöggvast til Hafnarfjarðar, eins og áður var á
minnzt. Gátu þeir fengið þar keyptan gamlan, lítinn
bát, og kannaðist stýrimaður við liann frá unglings-
árum sínum í Firðinum.
Heimferðin gekk vel og voru þeir fljótir til Ijmui-
den. Seldu þeir hinn litla afla sinn fyrir gevpiverð,
því að óveður höfðu geisað allt suður um Norður-
sjó og fiskverð því stigið til muna. Sjópróf voru liald-
in út af skemmdunum á skipinu, og fékk Einar 250
gillini í viðurkenningu fyrir framgöngu sína í óveðr-
inu. Einn hásetinn fékk sömuleiðis 50 gillini fyrir at-
orku og snarræði. Hafði hann hætt sér út á dekkið í
byrjun óveðursins og tekizt að þétta olíupípu, sem
tætzt hafði sundur.
Togarinn Zantström 7 fórst þrem árum síðar á skeri
við Nýfundnaland. Og hásetinn, sem svo vasklega
hafði gengið fram í Halaveðrinu mikla, fórst með
fiskiskipi í síðasta stríði. Þóttu Einari það hörð tíð-
indi, en sjómaður hlýtur að venjast slíku.
Þegar frá leið, þótti Einari súrt í broti að hafa ekki
réltindi til að stjórna skipi sjálfur. Árið 1927 ákvað
hann því að freisla þess að laka skipstjórapróf við
sjómannaskólann í Ijmuiden. Eins og áður er frá
skýrt, hafði hann enga menntun nema barnaskóla-
nám sitt að heiman. Hollenskuna hafði hann lært að