Skinfaxi - 01.11.1963, Blaðsíða 29

sem ég dvaldist við ieikhúsið voru öll leik-
ritin *) á sýningaskránni æf ð upp að ein-
hverju leyti. Þaðan taka þau ferskleika-
blæinn, sem þau eru annáluð fyrir. En þeg-
ar nýir leikarar eru æfðir í einstök hlut-
verk, eins og varð í haust í „Dögum Kom-
múnunnar" stuttu eftir frumsýningu, eru
leikararnir, sem léku hlutverkin áður, látn-
ir segja nýliðunum til. Hlutverkabreyting-
ar þurfa þó ekki að stuðla að neinum breyt-
ingum á sviðsetningunni.
Með endurtekningunum er fyrir það girt
að leikararnir komist á flug, en til þess
hafa flestir miklar hneigðir: þeir ná sér
upp, eins og þeir orða það, ikomast í ann-
arlegt hugarástand, og fluginu léttir ekki
fyrr en þeir stíga út af sviðinu og þar með
út úr persónunni. Endurtekingarnar knýja
þá til að fara að hugsa sig um við hverja
setningu eða hreyfingu, og vanda leikinn.
Þeim taumlausa leik sem innlífunaraðferð-
in elur af sér í sinni stækustu mynd verður
tæplega komið við. Og seinna, þegar per-
sónan fer að mótast í höndum leikarans,
er eins og upp af hinum óteljandi tilraun-
um til réttrar framsagnar eða útfærslu á
hreyfingu stigi lifandi og ákveðinn fram-
sagnarháttur, hreyfing sem hefur fyllingu
og reisn, jafnvel þó hún veki litla eftirtekt
í daglegu lífi: að drekka úr leirkeri, að fara
í frakka eða að kyssa stúlku.
Hermann Hiesgen fór með hlutverk
Bullingers SS-foringja í „Sehweyk í ann-
arri iheimsstyrjöldinni". Hann er þvoglu-
*) Meðal þeirra má nefna: Die Dreigroschenoper
(Túskildingsóperima), Ótta og eymd Þriðja ríkisins,
Arturo Mi, öll eftir Brecht; Frau Flinz, eftir ungan
austurþýzkan höfund, Baierl, og Optimistische Tra-
gödie eftir rússneskan höfund, Wischnevski.
Helene Weigel í hlutverki Móðurinnar í samnefndu
leikriti gerðu upp úr skáldsögu Gorkis.
mæltur hversdagslega, andlitssvipurinn
einkennilega grófur og vöxturinn allt að
því búralegur; leikarar Berliner Ensembles
eru yfirleitt sérstæðir persónuleikar, enda
er mikið tillittekið til „typunnar" þegar vai-
ið er í hlutverk. Það vakti furðu mína á æf-
ingunum að Engel virtist leggja kapp á að
má hrjúfleikann af Hiesgen. SS-foringjar
hafa allajafna verið sýndir sem hrottar,
SKINFAXI
29