Skinfaxi - 01.11.1963, Blaðsíða 35
fræðingana eftir Diirrenmatt, sem var
veigamesta sýning félagsins á leikárinu
og meðal hinna eftirminnilegustu, sem
hér hafa sézt.
Jökull Jakobsson bregður í Hart i bak
upp mörgum ágætum myndum úr íslenzku
þjóðlífi ársi'ns 1963, þótt um sumt séu
honum mislagðar hendur. T. d. er ein að-
alpersónan Áróra tæpast íslenzk mann-
gerð og sama máli gegnir um skósmiðinn.
Þessi skötuhjú gætu vel verið sænsk eða
norsk, en ekki íslenzk.
Hins vegar er gamli skipstjórinn, sem
Brynjólfur Jóhannesson !ék af mikilli
snilld, rammíslenzkur. 1 þessum manni
birtist mikið af beztu eiginleikum kynslóð-
ar, sem er að hverfa. Heiðarleikinn er
óbilandi, hann vill ekki skulda neinum
neitt.
Ekki kemur vandræðapilturinn Láki
heldur á óvart. Orðbragð hans er tekið
beint úr daglega lífinu í Reykjavík. Hann
er meistari í að gera áætlanir, sem aldrei
hefur staðið til að fylgja, loforð, sem engum
dettur í hug að yrðu efnd, sögur, sem ekki
hafa í sér svo mikið sem biáþráð af sann-
leika, harða, órökstudda dóma um aðra og
versta um þá nánustu. En undir öliu þessu
er kvika viðkvæmrar unglingssálar, sem
hylur sig í moldviðri tilbúinna atburða og
slær sig til riddara á Ijóma, sem aldrei var
nema skuggi í raunveruleikanum.
Höfundur beitir óspart gagnrýninni og
er allglöggur á veilur kynslóðar, sem er
blinduð efnishyggju og nautnasjúk. Bjart-
sýni höfundar birtist í því að unga fólkið
er að reyna að hafa sig upp úr auðnuleys-
inu þrátt fyrir lélegt uppeldi.
Ef Jökull heldur áfram leikritagerð og
vandar verk sín eftir beztu getu, má vafa-
laust spá honum góðu gengi.
Ástarhringurinn er ekki mjög efnis-
mikið leikrit, en býr þó yfir einhverjum
töfrum, sem erfitt er að skýra nánar. Leik-
tjöld Steinþórs Sigurðssonar gerðu sitt til
að skapa ótrúiega margbreytilegt um-
hverfi í litlu rúmi.
Með sýningunni á Eðlisfræðingunum
náði Leikfélagið mestri reisn á leikárinu,
enda verkið slíkt, að það hlaut að vekja
athygli, jafnvel þeirra, sem helzt ekki vilja
hugsa um ailvarleg viðfangsefni.
Friedrich Dúrrenmatt byggir leikrit sitt
á grundval'larhugs j ón Pugwashsamtak-
anna, en það eru óháð samtök vísinda-
manna. sem leitast við að afstýra ófriði
meðal þjóða með friðsamlegum aðferðum.
Upphafsmenn hreyfingarinnar voru 11
heimsfrægir vísindamenn, flestir Nóbels-
verðlaunahafar í eðlisfræði. Þeir fundu
rnjög ti’l þeirrar ábyrgðar, sem uppgötv-
anir þeirra sjálfra lögðu þeim á herðar, en
fyrir tilstilli þeirra var allt í einu hægt að
gjöreyða mestöllu mannkyninu á nokkr-
um klukkustundum, en gera áframhald-
andi tilveru þeirra, sem lifa kynnu fyrstu
kjarnorkuhríðina, vafasama.
Albert Einstein var meðal þeirra, sem
rituðu nöfn sín undir opinð bréf til mann-
kynsins 1955, og gerðist það 2 dögum
fyrir dauða hans.
I leikriti Dúrrenmatts hefur frægasti
eðlisfræðingur heimsins leitað sér skjóls
á geðveikrahæli, en tveir aðrir frægir
eðlisfræðingar eru einnig þangað komnir
til að njósna um hann. Til þess að sanna
geðveiki sína myrða þeir hver sína hjúkr-
unarkonu.
Ekki verður sagt að höfundurinn sé
bjartsýnn á að vísindamönnunum muni
S K I N FAX I
35