Skinfaxi - 01.12.1989, Blaðsíða 16

Fáninn
Bláhvíti fáninn,fáni UMFÍ, er jafnan við hún á Landsmótum ásamt íslenska þrílita fánanum.
í júlí 1914 kom í Skinfaxa
þessi grein um fánamáli, líkast
til eftir Jónas Jónsson frá
Hriflu. Það þarf ekki að
orðlengja að greinarhöfundi er
heitt í hamsi, ósáttur við
niðurstöður nefndar sem
skipuð var um þetta mál. Allir
þekkja endi málsins en hér
gefur að líta hversu alvarlegum
augum ungmennafélagar litu
þetta mál.
„Álitið loks komið, of
seintfyrirþingmálafundi.
Lítur út fyrir að þjóðinni
sé ekki ætlað að ráða fram
úrmálinu. Nefndin leggur
til að löggilda ekki
bláhvíta fánann, heldur
gera nýjan fána, líkan
hinum norska að litum og
gerð.
Ástæður til dauða-
dómsins eru að sögn tvær:
1. Konungur neitar
bláhvítafánanum staðfest-
ingar.
2. Hann of líkursænska
fánanum.
Þriðja ástæðan, þó hún
sé ekki nefnd á álitinu er
sú, að þeir íslendingar,
sem elskir eru að litum Dana, og
hafa veifað þeim í tíma og ótíma,
vi lja ef þeir hætta við danska fánann,
hafa einhvern „bræðingsfána”, ekki
hinn íslenska, bláhvíta.
Nefndin virðist vona að úr
„landsfána” þeim, sem nú má fá
viðurkendan, muni innan skamms
spretta alviðurkenndur siglingafáni.
Hún beiðist fylgis og aðstoðar á þeim
grundvelli. Sú hagnaðarvon á að
vera afsökun þess að bláhvíta
fánanum er fórnað.
Enn er ýmislegt við
málið að athuga.
1. Að alt skraf um of
mikla líkingu við gríska
fánann er rokið út í veður
og vind. Gríski fáninn er
mög ólíkur fána okkar, og
stjórn Grikkja tjáði
nefndinni, að okkur væri
guð vel komið að löghelga
bláhvíta fánann sín vegna.
2. Um líking við sænska
fánann var ekki talað fyr
en gríska hættan var úr
sögunni. Súástæðaergild
fyrir litblinda menn, aðra
ekki. Okkur er ekki
vandara um en Rúmenum
og Frökkum. I áratugi hafa
þeir notað fána með sömu gerð og
litum, nema að gult er í öðrum sem
hvítt er í hinum. Tilraunir um, hvort
hr. P. H. gæti vilst á hvítu og gulu,
voru gerðar í hálfmyrkri, í fjarlægð
óþarflega mikilli, og með lélegum
16
Skinfaxi