Skinfaxi - 01.12.1989, Blaðsíða 22

„Þú hefir beðið mig
um línur”
Lesandi hefur oröiö. Þessi lesandi er Stefán
Hannesson, kennari úr Skaftafellssýslu sem starfaði
mikiöaö ungmennafélagsmálum ísínu héraöi. Hér
má sjá aö þá, eins og nú, var kvartað yfir dugleysi,
hugsjónaskorti og fleiru.
„Þú hefir beðið mig um línur.
Eg óska þér og þínum allrar
farsældar á nýja árinu!
Þínir eru allir þeir sem þrá sól
og sumar.
Helltu yfir þá geislum þínum
og vermdu þá, ekki á tám og
fingurgómum, það geta þeir sjálfir,
en í hug og hjarta, það er síður á
þeirra færi. Og lýstu þeim, vinur
minn, ekki inn í ógöngumar -
þangað er auðratað og þar er
margur kominn, heldur yfir þær
eða út úr þeim.
Það verk þykir mér við þitt
hæfí, og þú veitst, að þess er þörf
Þurfamenn? Já!
„Þurfamaður ert þú mín sál.
þiggur af drottni sérhvert mál.”
Það er, Skinfaxi hefir best
þegið, það ver honum að veita og
það vona ég hann veiti.
Fréttir? —
Það væri nú betur, að eg gæti
sagt eitthvað í fréttum - eitthvað
gott.
Ungmennafélögunum líður vel.
Að minsta kosti eru þau við þá
heilsu, að þau geta sofið. Það er
nú altaf mikilsvert. En hvort þau
njóta svefns og matar vil eg ekki
fullyrða, því vöxturinn gengur illa
og ef held eg megi segja, aðþau lifi
ekki í óhófi. - Þau eru sparsöm,
spara krafta sína geyma
fyrirætlanir og framkvæmdir, og
mun orka tvímælis, hve hyggilegt
það er.
En þú sérð, að þau hafa nokkuð
sér til afsökunar þegar skýrslumar
Jú! „íslendingar
viljum vér allir vera”
eins og
Fjölnismenn. En -
viö viljum helst ekki
hafa mikiö fyrir því.
Og umfram alt ekki
vera lengi.
koma - með stóru eyðurnar.
Framtíðarhugsjónir?
Þú spurðir um þær. - Bíddu
við! - eg er nú að leita að þeim. - -
- Já. - - Jú! „Islendingar viljum
vér allir vera” eins og
Fjölnismenn. En - við viljum helst
ekki hafa mikið fyrir því. Og
umfram alt ekki vera lengi.
Það væri svo gaman að ná
þessu háleita takmarki á einum
degi, að minsta kosti á einu ári.
Við erum fljóthuga á milli
dúranna, máttu vita.
Og það er lífsmark með okkur,
því þegar við höfum sofið sem
lengst, þá vöknum við altaf við
vondan draum og segjum, eins og í
fyrri daga:
„íslandi alt!”
Samviskan er á bitanum og þá
er nær að hugsjónin komist að
stýrinu. Hún er nú háseti hjá
okkur, þegar best lætur, en þann
sess hefir Þuríður formaður líka
einu sinni skipað, og flestir
formenn.
Stefán Hannesson
Gera gis - - að
ungmennafélögunum! Nei,
blessaður vertu. Þér er alveg óhætt
að sýna hverju einu einasta
ungmenna landsins þetta háð.
Eg skil þau svo vel, að þau
„skynja andann” í því, og reiðast
ekki sér til meins, og það er mér
og þér fyrir mestu.
En - „hin aldraða sveit” getur
líka lesið Skinfaxa og notað þetta í
vopn á æskuna, - það er satt.
En hún, framsóknarfælan,
afturhaldsandinn, ætti að minnast
orða Skarphéðins: „Ger nú annað
hvort, Þorkell hákur o. s. frv. - og
sitja kyr á skák sinni. Því sérhvert
ámæli í garð æskunnar um
hirðuleysi um sinn eigin þrostka
og fásinnu á að keppa að fögru
marki, er skeyti til þeirra er í
garðinn búa og þeirra er hælast
um, er viðleitni ungra manna til
framtaks, mishepnast.
Lýðháskólamálið var einu sinni
hér á ferð, kom og fór, án þess að
festa rætur. Lifði á áformum, lenti
í basli, varð innkulsa og fór utan -
án þess að verða okkur að liði.
Síðan hefi ég varla þorað að nefna
þetta mál sínu nafni.
En þar var ein hin ágætasta
hugsjón á ferðinni, og eg hefi alt af
talið æskunni lífsnauðsyn, að hún
kæmist í framkvæmd.
Og ungmennafélögin standa og
falla með sínum hugsjónaþroska, -
sínu andlega atgerfi. Sjálfar
íþróttimar, líkamsmentun fjöldans
er hugsjón einstakra manna. í
22
Skinfaxi