Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1999, Qupperneq 16

„Pað er annað sem hefur breyst og það er alvarleg breyting, það er fækkun félaga, þeim fækkar með hverju
ári og stefnir í óefni ef ekkert verður gert.“ Helga við fána Sklpstjórafélagsins.
mjög gott að vinna með hon-
um. Heiðar treysti mér það vel
að ég valdi fyrir hann hvolp,
sem ég ásamt minni fjöld-
skyldu og hundum fóstruðum í
3 vikur, þangað til Heiðar kom
úr siglingu. Þeir sem þekkja
eitthvað til hunda vita að það
er glæfraverk að velja hund fyr-
ir aðra. Þessi hundur hefur
reynst Heiðari og hans fjöld-
skyldu ákaflega vel og er ég
viss um að Heiðar verður mér
ævinlega þakklátur fyrir að
koma sér (hundana.
Eftir Heiðar kom Halldór Al-
marsson hjá Slysavarnaskóla
sjómanna. Við Halldór áttum
einnig gott samstarf. Halldór er
alltaf tilbúinn að vinna fyrir fé-
lagið og ég tel að ég eigi stóran
þátt í að Halldór er einn af
bestu fundarstjórum félagsins
og þótt víða væri leitað. Ég
fékk hann til að vera fundar-
stjóri á einum aðalfundinum.
Hann var eitthvað að draga
lappirnar, en ég sagðist ekki
skilja að maður sem hefði verið
skipstjóri á stóru skipi með
mannaforráð væri hræddur við
að stýra einum fundi með
kannski 20 til 30 manns. Hall-
dór sló til og stóð sig að sjálf-
sögðu mjög vel og hef ég leit-
að til hans síðan, nú síðast
stýrði hann aðalfundinum í
apríl sl. og hefur örugglega
haft ákaflega gaman af.
Síðasti formaður SKFÍ var
Engilbert Engilbertsson skip-
stjóri hjá Eimskip og vann
hann við síðustu samninga og
að sameiningu Skipstjórafé-
lagsins og Stýrimannafélags-
ins, sem ég tel að hafi verið
það eina rétta, en aðeins fyrsta
sporið í sameiningu allra félag-
anna innan FFSÍ. Það voru
mér og fleirum mikil vonbrigði
að Engilbert vildi ekki gefa kost
á sér við síðasta stjórnarkjör,
það er mikil eftirsjá eftir jafn á-
gætum manni og ég tel það
mikinn missi fyrir félaga SKSÍ.
Kristján Sveinsson var búinn
að vera stjórnarmaður í Skip-
stjórafélaginu í mörg ár og varð
hann fyrsti formaður hins nýja
félags. Kristján er einstaklega
góður „kall“, kannski of góður,
en ég kynntist því líka að hann
getur lika verið þver eins og ég
veit ekki hvað. Það getur verið
löstur, í Kristjáns tilviki held ég
að það sé kostur.
Allir þessir menn voru
þannig í samstarfi að ég gat
leitað til þeirra, hvenær sem
var, á sjó eða í landi. Spurn-
ingin um hvernig mér gekk að
stýra þessum mönnum sem
voru vanir að vera hæstráð-
andi, held ég að ég svari á þá
leið, að þetta er allt spurning
um mannleg samskipti, sem
virkar á báða bóga, þú hlustar,
tekur mark á og sýnir gagn-
kvæma virðingu, þá held ég að
þú ættir að vera að mestu leyti
laus við árekstra.
Starfið hefur verið fjölbreytt
og eflaust á ég eftir að sakna
margs, en allavega ekki samn-
ingastússins. Eins og samn-
ingamál eru í dag, þá tekur
það alltof langan tíma, jafnvel
mánuði. Oftast eru kröfur fé-
laganna löngu tilbúnar, en þá
taka við þeir leiðinlegustu fund-
ir sem nokkur maður getur
hugsað sér, og það mánuðum
saman. Það er allt í lagi að sitja
samningafundi, ef eitthvað
kemur út úr þeim. Eftir nokkra
mánaða þóf er niðurstaðan sú
að flestum landsmönnum er
skömmtuð sama prósentu-
hækkun til þriggja ára og þá
eru sumir hópar búnir að ber-
ast fyrir í svefnpokum á gólfinu
hjá ríkissáttasemjara, jafnvel í
nokkrar vikur, er eitthvað vit í
þessu ? Það er ekki að furða
menn séu ekki æstir í að gefa
kost á sér i samninganefnd.
Margt hefur breyst frá því
Helga hóf störf hjá Skipstjóra-
félagi íslands. Þá var ekki einu
sinni til tölva og það segir að
Helga hefur mótað starfið þó
nokkuð.
„Eftir að félögin runnu sam-
an höfum við Guðlaugur Gísla-
son unnið þetta í sameiningu.
Við skiptum með okkur verk-
um, Guðlaugur hefur verið með
félagsmálin og ég hef eins og
áður verið með daglegan rekst-
ur og öll fjármál. Orlofsmálin
höfum við verið með saman,
Laugarvatn hefur verið „barnið“
hans Guðlaugs og íbúðin á Ak-
ureyri hefur verið mitt „baby“.
Það hefur verið einstaklega
gott að vinna með Guðlaugi og
ég held að okkur hafi báðum
þótt gott að vinna saman eftir
að hafa verið bæði „einyrkjar"
Guðlaugur í 29 ár hjá Stýri-
mannafélaginu og ég í 12 ár
hjá Skipstjórafélaginu.
Það er annað sem hefur
breyst og það er alvarleg breyt-
ing, það er fækkun félaga,
þeim fækkar með hverju ári og
stefnir í óefni ef ekkert verður
gert.
Eftir 14 ára starf í Borgartúni
18, sem er nokkuð stór hluti af
starfsævi hvers manns eða
konu, á ég eftir að sakna
margs, ég á t.d. eftir að sakna
samstarfsfólks hér á 3. hæð-
inni, því hér hefur sjaldnast ríkt
nein lognmolla, hvorki í dag-
legum störfum og ég tali nú
ekki um, þegar við höfum verið
að halda upp á hin ýmsu tæki-
færi.
Ég kveð Skipstjóra- og stýri-
mannafélag íslands með
söknuði, þakka samstarfið og
óska því og félagsmönnum
þess alls hins besta í framtíð-
inni. Ég er sátt með minn þátt.
Nýjan starfsmann Guðjón
Pedersen, sem ég hef verið að
lóððsa inn í starfið síðustu
daga, býð ég velkominn til
starfa og ég er viss um að þar
hefur félagið veðjaðá réttan
hest. “ ■ -sme
16
Sjómannablaðið Víkingur