Náttúrufræðingurinn - 1985, Síða 33

Gunnsteinsstadafjall. (1978)
7. mynd. Samanburður á niðurstöðum
tvennskonar segulstefnumælinga í sniði
upp eftir Gunnsteinsstaðfjalli, A-Hún.
Vinstra ntegin: vandaðar mælingar á
handsýnunt í ntörkinni. Hægra megin:
mælingar á rannsóknastofu (L. Kr., óbirt).
N. er „rétt“ segulpólun, R „öfug“ og A
tvíræð. T merkir að breiddargráða segul-
póls sé lág. Á nokkrum stöðum í sniðinu
vantar opnur. Heildarþykkt er um 300 m.
— Gomparison magnetic polarity deter-
minations on a sequence of lavas in nort-
hern Iceland.
svipað gagn, en er miklu seinlegri og
veldur einnig oftast efnabreytingum t
járnoxíðum bergsins.
Við góð skilyrði geta niðurstöður
mælinga á pólun segulmögnunar
hraunlaga í mörkinni gefið hárréttar
niðurstöður, jafnvel í 30—50 laga snið-
um. Oft er þó þessu ekki að heilsa,
eins og sýnt er á 7. mynd. Þar var mjög
vandvirkur jarðfræðingur að störfum,
en bergið óheppilegt til útimælinga,
einkum vegna seigjusegulmögnunar.
Annað dæmi um ósamræmi úti- og
innimælinga á sýnum má sjá í sniði BV
úr Hrútafirði í grein McDougall o.fl.
(1984).
Það dregur þó úr gildi rann-
sóknastofumælinga á segulstefnu, að
þær eru mjög seinlegar miðað við hin-
ar. Þarf því að vanda til vals þeirra
sniða sent tekin eru til slíkra mælinga.
í 2-5 af hverjum 100 hraunum að
meðaltali fæst heldur ekki örugg seg-
ulpólun í rannsóknastofu, vegna
óstöðugleika J, eða annarra vanda-
mála.
Á íslandi geta syrpur nteð 1 — 100
hraunum haft söntu pólun segulstefnu,
en algengast er að þau séu 10-20. Því
miður er þessi meðal-syrpuþykkt held-
ur í minna lagi til þess að treysta megi
127